Mae Young

Mae Young

Mae Young w 1943
Imię i nazwisko	Johnnie Mae Young
Data i miejsce urodzenia	12 marca 1923 Sand Springs, Oklahoma
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 2014 Columbia, Karolina Południowa
Kariera wrestlera
Pseudonimy ringowe	Mae Young
Wzrost	163 cm[1]
Masa ciała	82 kg[1]
Zapowiadany z	Sand Springs, Oklahoma[2]
Debiut	1941

Johnnie Mae Young (ur. 12 marca 1923 w Sand Springs, zm. 14 stycznia 2014 w Columbii) – amerykańska wrestlerka i trenerka wrestlerek, znana lepiej pod swoim pseudonimem ringowym jako Mae Young. W latach 40. i 50. była znana dzięki swojej osobowości heela i rywalizacji z Mildred Burke. Do jej osiągnięć należą między innymi bycie inauguracyjną posiadaczką mistrzostwa NWA Florida Women's Championship i bycie pierwszą amerykańską wrestlerką, która występowała w Japonii po II wojnie światowej. Wytrenowała między innymi wieloletnią mistrzynię kobiet NWA i WWF, The Fabulous Moolah. Po wieloletniej przerwie znów zaczęła występować jako wrestlerka w programach WWF/WWE od 1999. Razem z The Fabulous Moolah stanowiła przeważnie element komediowy tych programów. Ku jej pamięci WWE od 2017 organizuje coroczny turniej kobiet Mae Young Classic.

Młodość i wykształcenie

Johnnie Mae Young urodziła się 12 marca 1923 w Sand Springs w stanie Oklahoma. Była najmłodsza spośród ośmiorga rodzeństwa. Jej ojciec opuścił jej rodzinę, gdy była młoda^[3].

Chodziła do liceum w Tulsa w stanie Oklahoma. Była członkinią szkolnej drużyny zapaśniczej i mistrzynią w softballu. Ukończyła liceum w wieku 15 lat^[2].

Kariera wrestlerska

Zaczęła karierę wrestlerską w 1941. Deklarowała, że pierwszą walkę stoczyła w 1939, ale nie została ona udokumentowana^[3][4]. Przez większość kariery odgrywała rolę oszukującego heela i skutecznie podburzała publiczność^[3]. Kreując swoją postać inspirowała się Gorgeous George'em^[4]. Była pierwszą posiadaczką mistrzostwa NWA Florida Women's Championship, które zdobyła w 1951, pokonując Corę Combs^[5]. Przez wiele lat rywalizowała z pionierką kobiecego wrestlingu Mildred Burke^[3]. Obie zawodniczki były pierwszymi amerykańskimi zawodniczkami, które wystąpiły w Japonii po II wojnie światowej^[2].

Największa amerykańska organizacja wrestlingu WWE^[2] i amerykański dziennik The New York Times^[3] uznają ją za pierwszą amerykańską mistrzynię świata^[2] (NWA United States Women's Championship). Tytuł ten zdobyła przed 3 lipca 1968, ale jego uznanie było sporne^[5].

Przez kilkadziesiąt lat zajmowała się trenowaniem zawodniczek wrestlingu. Wspólnie z Mildred Burke wytrenowała między innymi The Fabulous Moolah, najdłużej panującą mistrzynię kobiet uznawaną przez NWA (jako posiadaczka NWA Women's Championship) i WWE (jako posiadaczka WWE Women’s Championship). Innym jej uczniem był Ric Drasin^[2].

W 1999, po wieloletniej przerwie, pojawiła się wraz z The Fabulous Moolah w WWF SmackDown. Od tej pory obie wiekowe kobiety stanowiły przeważnie element komediowy w programach WWF, a później WWE^[6]. W 2000 Mae Young wygrała konkurs bikini na Royal Rumble. W 2004 została przyłączona do galerii sławy Professional Wrestling Hall of Fame, a w 2008 przez Pata Pattersona do WWE Hall of Fame^[3]. W 2012 ona i Mark Henry byli ekranową parą. Ich wątek zwiększyło urodzenie dłoni przez Mae Young w tysięcznym odcinku WWE Raw^[7].

Śmierć

Nagrobek Mae Young

Zmarła 14 stycznia 2014^[3] w Columbii w Karolinie Południowej. Została pochowana na cmentarzu Greenlawn Memorial Park w Columbii^[8]. Ku jej pamięci od 2017 WWE organizuje coroczny turniej kobiet Mae Young Classic, przeznaczony dla zawodniczek spoza WWE^[9][10].

Mistrzostwa i osiągnięcia

• Championship Wrestling From Florida
  • NWA Florida Women's Championship (1 raz)
• National Wrestling Alliance
  • NWA World Women's Tag Team Championship (1 raz) – z Ellą Waldek
• World Wrestling Alliance
  • California State Women's Championship (1 raz)^[1]
• Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
  • Wprowadzona w 2004
• World Wrestling Entertainment
  • WWE Hall of Fame (2008)^[3]

Przypisy

1. Mae Young [online], Cagematch.net [dostęp 2019-03-31]  (ang.).
2. Mae Young [online], WWE [dostęp 2019-03-31]  (ang.).
3. WilliamW. Yardley WilliamW., Mae Young, Unladylike Wrestler Who Loved to Be Hated, Dies at 90, „The New York Times”, 16 stycznia 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-31]  (ang.). Brak numerów stron w czasopiśmie
4. Mae Young [online], Online World of Wrestling [dostęp 2019-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-15]  (ang.).
5. NWA Florida Women's Title [online], Wrestling-Titles.com [dostęp 2019-03-31]  (ang.).
6. PatP. Laprade PatP., DanD. Murphy DanD., Sisterhood of the Squared Circle: The History and Rise of Women’s Wrestling, ECW Press, 11 kwietnia 2017, ISBN 978-1-77305-014-0 [dostęp 2019-03-29]  (ang.). Brak numerów stron w książce
7. SiddharthS. Srinivasan SiddharthS., 5 worst storylines in WWE in recent times [online], www.sportskeeda.com, 30 września 2013 [dostęp 2019-03-31]  (ang.).
8. Mae Young. Find A Grave. (ang.).
9. Mae Young Classic Finale results: The Pirate Princess sails into the history books [online], WWE [dostęp 2019-03-31]  (ang.).
10. Mae Young Classic [online], WWE [dostęp 2019-03-31]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Profil Mae Young na WWE.com
• Profile Mae Young na Cagematch.net, Wrestlingdata.com, Online World of Wrestling i Internet Wrestling Database