Lista misji wahadłowców kosmicznych (ang. space shuttle), dotychczas w kosmos poleciało sześć tego typu pojazdów, pięć amerykańskich (135 lotów w programie STS) oraz jeden radziecki (lot bezzałogowy – 1K1).
Amerykański program lotów kosmicznych nosi oficjalną nazwę Space Transportation System, stąd nazwy wszystkich misji amerykańskich promów zawierają skrót STS.
Początkowo misjom nadawano numery kolejne, odpowiadające kolejności startów (np. STS-9).
W 1984 roku zmieniono system oznaczeń, nadając każdej misji oznaczenie kodowe, w którym pierwsza cyfra stanowiła ostatnią cyfrę roku fiskalnego (każdy rok podatkowy zaczyna się w październiku), druga oznaczała miejsce startu misji (1 – Centrum Kosmiczne imienia Johna F. Kennedy’ego; 2 – Baza Sił Lotniczych Vandenberg – do startów z tej wyrzutni nigdy nie doszło, budowa została przerwana z powodu ciągłych problemów technicznych), a litera – miejsce lotu w harmonogramie startów w danym roku. Na przykład misja STS-41-B stanowiła drugą (B) misję wystrzeloną z Centrum Kosmiczne imienia Johna F. Kennedy’ego (1) w roku 1984 (4). Kodów przypisanych do misji nie zmieniano w wypadku przesunięcia misji i zmian w kolejności.
Po katastrofie promu Challenger podczas misji STS-51-L powrócono do oznaczania misji numerami kolejnymi, biorąc w numeracji pod uwagę dotychczasowe loty, lecz w przeciwieństwie do oznaczeń sprzed 1984 roku numery przypisywano do misji już na etapie ich planowania, nie zmieniając ich wraz ze zmianami w harmonogramie startów. Po wznowieniu startów we wrześniu 1988 dwudziesta szósta misja została nazwana STS-26.
Ewentualne misje ratunkowe miały być oznaczane numerami zaczynającymi się od STS-300.
W przypadku orbiterów Buran pierwsza cyfra oznacza numer wahadłowca, zaś druga – numer jego misji. Na przykład jedyna wykonana misja 1K1 została wykonana przez wahadłowiec nr 1 (1K) i była jego pierwszym lotem (1).
Poniższy wykaz uwzględnia wszystkie misje programu STS oraz lot wahadłowca Buran.
Oznaczenia: † – wahadłowiec stracony w katastrofie