VIII Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska VIII Olimpiady) rozegrane zostały w Paryżu we Francji między 4 maja a 27 lipca1924 roku. Paryż był organizatorem igrzysk po raz drugi, było to jednocześnie pożegnanie się z działalnością w MKOl twórcy nowożytnych igrzysk barona Pierre’a de Coubertina. Na terenach Racing Club wybudowano nowoczesny stadion olimpijski na ponad 60 tysięcy widzów, obok stadionu po raz pierwszy powstała wydzielona wioska olimpijska[1]. Do udziału w imprezie (po absencji na poprzednich igrzyskach) zaproszono sportowców Austrii, Bułgarii, Turcji i Węgier, znów jednak nie dopuszczono reprezentacji Niemiec, a oficjalny komunikat informował, że organizatorzy nie są w stanie sportowcom tego kraju zapewnić pełnego bezpieczeństwa.
W olimpiadzie po raz pierwszy w historii udział wzięła liczna reprezentacja Polski. Na igrzyska wyjechała 81-osobowa ekipa polskich sportowców. Aby sfinansować koszt ich wyjazdu przeprowadzona została społeczna zbiórka pieniędzy, która znacznie przewyższyła subwencję państwową na ten cel[2]. Jedyną kobietą startującą w polskiej ekipie była szpadzistka Wanda Dubieńska. Polacy wzięli udział w 10 dyscyplinach sportu: boksie, jeździectwie, kolarstwie, lekkiej atletyce, strzelectwie, szermierce, wioślarstwie, zapasach i żeglarstwie, z czego największe sukcesy odnieśli kolarze i jeźdźcy[2]. Wacław Okulicz-Kozaryn zajął 7. miejsce w zapasach w wadze średniej. Żadnego punktowanego miejsca nie zdobyli lekkoatleci. Słabo wypadli również pozostali zawodnicy piłkarze, bokserzy i wioślarze[2].