Emília Rotter i László Szollás (1933)
|
| Reprezentacja
|
 Węgry
|
| Data i miejsce urodzenia
|
13 listopada 1907
Budapeszt
|
| Data i miejsce śmierci
|
4 października 1980
Budapeszt
|
| Konkurencja
|
Pary sportowe
|
| Partner sportowy
|
Emília Rotter
|
| Klub
|
BKE Budapeszt
|
| Zakończenie kariery
|
1937
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
László Szollás (ur. 13 listopada 1907 w Budapeszcie, zm. 4 października 1980 tamże)[1] – węgierski łyżwiarz figurowy pochodzenia żydowskiego[2], dwukrotny medalista olimpijski, wielokrotny mistrz świata, Europy i Węgier. Jego partnerką na lodzie była Emília Rotter, z którą zdobył pierwszy dla Węgier medal na zimowych igrzyskach olimpijskich.
Życiorys
Wraz z Rotter stworzyli jedną z najlepszych węgierskich par łyżwiarskich. Byli wicemistrzami Europy w 1930 i 1931 roku, ponadto w 1931 roku zdobyli w Berlinie pierwszy tytuł mistrzów świata. W 1932 roku nie udało im się zdobyć żadnego międzynarodowego mistrzostwa, kończąc mistrzostwa świata na drugim i igrzyska olimpijskie na trzecim miejscu[1]. Zdobyli jednak dla Węgier pierwszy medal zimowych igrzysk olimpijskich, ponadto na igrzyskach w Lake Placid był chorążym reprezentacji Węgier podczas ceremonii otwarcia igrzysk[3].
Najlepszym okresem dla pary węgierskiej były jednak lata 1933-1935, kiedy zdobyli trzy mistrzostwa świata i mistrzostwo Europy (1934), jednak znowu nie udało im się zdobyć złota olimpijskiego w 1936, ponownie kończąc zawody na trzecim miejscu. Po tym sezonie zakończyli oni wspólne starty na arenie międzynarodowej[1].
Byli sześciokrotnymi mistrzami Węgier[1].
Szollás walczył z Niemcami na froncie wschodnim podczas II wojny światowej. Po wojnie powrócił na Węgry i pracował w Budapeszcie jako lekarz sportowy[1].
Szollás został przyjęty do Jewish Sports Hall of Fame[2].
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
