Kryzys libański

Kryzys libański
zimna wojna
Ilustracja
Amerykański marine w czasie kryzysu libańskiego na pozycji na obrzeżach Bejrutu
Czas

15 lipca – 25 października 1958

Miejsce

Bejrut

Terytorium

Liban

Wynik

ustąpienie prezydenta Kamila Szamuna, utworzenie rządu jedności narodowej

Strony konfliktu
Liban rząd Libanu:

Wsparcie:
 Stany Zjednoczone

Liban opozycja libańska:

Wsparcie:
 ZSRR
 ChRL
 Izrael
 Zjednoczona Republika Arabska

Dowódcy
Kamil Szamun
Naim Moghabghab
Fuad Szihab
Pierre Dżumajjil
Dwight Eisenhower
Raszid Karami
Saëb Salam
Adnan Al-Hakim
Kamal Dżumblatt
Gamal Abdel Naser
Straty
>1000 zabitych i rannych >5000 zabitych i rannych
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
33°49′59,9880″N 35°46′00,0120″E/33,833330 35,766670

Kryzys libański – kryzys polityczny w Libanie wywołany przez polityczne oraz religijne napięcia w kraju, mający miejsce w 1958 roku i zakończony interwencją wojsk amerykańskich.

W lipcu 1958 roku Liban był zagrożony wojną domową pomiędzy maronitami a muzułmanami. Dwa lata wcześniej pogorszyły się stosunki z Egiptem. Ówczesny prozachodni prezydent, chrześcijanin maronita Kamil Szamun nie zerwał stosunków z państwami zachodnimi, narażając się na gniew prezydenta Egiptu Gamala Abdela Nasera. Działo się to w okresie kryzysu sueskiego. Premier, sunnita Raszid Karami, miał poparcie prezydenta Egiptu Nasera. Po zakończeniu kryzysu Karami stworzył rząd jedności narodowej.

Libańscy muzułmanie namawiali rząd do przyłączenia się do nowo powstałej Zjednoczonej Republiki Arabskiej (Egipt i Syria), podczas gdy chrześcijanie chcieli zachować prozachodnią politykę rządu. Rosnący w siłę muzułmańscy rebelianci zmusili prezydenta Szamuna do poproszenia Amerykanów o zbrojną interwencję.

Bibliografia