Pierwsza wzmianka o Krajanowie pochodzi z 1353 roku, w 1423 roku było tu wolne sędziostwo[4]. W 1631 roku Krajanów opisano jako dużą osadę z kościołem, w 1748 roku w miejscowości był młyn wodny, 97 gospodarstw i 21 rzemieślników[4]. W 1840 roku były 102 budynki, w tym: kościół, szkoła katolicka, dwa folwarki i młyn wodny, we wsi nadal istniało wolne sędziostwo[4]. Działało też 57 warsztatów bawełnianych i 20 lnianych, a więc większość mieszkańców trudniła się tkactwem[4]. W 1870 roku był w Krajanowie dwór i karczma, od połowy XIX wieku miejscowość zaczęła się wyludniać[4]. Po 1945 roku wieś została zasiedlona grupą górali podhalańskich, którzy początkowo kultywowali swoje tradycje i folklor[4]. Z czasem tradycje te jednak zanikły, a miejscowość stopniowo wyludniała się[4].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[7]:
↑ abcdefghMarek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 209–213. ISBN 83-85773-12-6.
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)