Pełne imię i nazwisko
|
Wilhelm Jerzy Piec
|
Data i miejsce urodzenia
|
7 stycznia 1915 Lipiny
|
Data i miejsce śmierci
|
4 kwietnia 1954 Świętochłowice
|
Wzrost
|
172 cm
|
Pozycja
|
stoper, pomocnik
|
Kariera juniorska
|
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1937–1947
|
Polska
|
6
|
(1)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Wilhelm Jerzy Piec (niem. Wilhelm Pietz, ur. 7 stycznia 1915 w Lipinach, zm. 4 kwietnia 1954 w Świętochłowicach) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Polski w latach 1937–1947.
Kariera
Jest jednym z nielicznych piłkarzy, którzy w reprezentacji Polski zagrali przed i po II wojnie światowej. W kadrze debiutował 12 września 1937 w meczu z Danią. Ostatni raz zagrał w 1947 roku. Łącznie w zespole narodowym rozegrał 6 spotkań – 4 przed wojną – i strzelił 1 bramkę. Znalazł się w szerokiej kadrze na Mistrzostwa Świata 1938, jednak wraz z kilkoma innymi zawodnikami pozostał w kraju jako rezerwowy.
Przed wojną występował w Naprzodzie Lipiny oraz AKS Chorzów (zagrał jeden mecz ligowy, 20 sierpnia 1939 przeciwko Garbarni). W czasie jej trwania nadal był zawodnikiem tego klubu, występującego w niemieckich rozgrywkach pod nazwą TuS Lipine. Powojenne mecze w reprezentacji rozgrywał jako piłkarz AKS Chorzów (1946–1948).
Bramki w reprezentacji
Życie prywatne
Brat piłkarzy: Ryszarda Pieca – reprezentanta Polski i Alfonsa Pieca (*1923-1944).
Bibliografia