Mapa południowej Mezopotamii w okresie starobabilońskim (ok. 2000-1595 p.n.e.)Heksagonalna gliniana pryzma z zapisanym na niej jednym z hymnów poświęconych Iddin-Daganowi; zbiory Luwru (AO 8864)
Iddin-Dagan (akad. Iddin-Dagān, zapisywane dI-din-dDa-gan[1], tłum. „Bóg Dagan dał potomstwo”[2]) – trzeci król z I dynastii z Isin, syn i następca Szu-iliszu, ojciec Iszme-Dagana. Jego rządy datowane są na lata ok. 1974-1954 p.n.e. (chronologia średnia)[3][4].
Panowanie Iddin-Dagana przypada na okres stabilizacji i pokoju w dziejach królestwa Isin. Jego zachowane „nazwy roczne” nie wspominają żadnych wojen i dotyczą przede wszystkim jego działalności religijnej[3]. Władca ten znany jest też z utworów literackich powstałych za jego rządów, głównie z Hymnu do bogini Ninisiny, w którym opisany został przebieg mezopotamskiego święta Nowego Roku z obrzędem „świętych zaślubin” bogini z władcą[3].
Przypisy
↑Czasem imię to zapisywane jest bez determinatywu boskiego dingir na początku; Thorkild Jacobsen, The Sumerian ..., s. 124, przypis 344.
↑hasło nadānu, The Assyrian Dictionary, tom 11 (N/1), The Oriental Institute, Chicago 1980, s. 49.
↑ abchasło Iddin-Dagan, w: Gwendolyn Leick, Who's Who..., s. 76.
↑A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 90.
Bibliografia
hasło Iddin-Dagan, w: Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 76.
Marc Van De Mieroop, A History of the Ancient Near East ca. 3000-323 BC, Blackwell Publishing, 2004.
Thorkild Jacobsen, The Sumerian King List, Assyriological Studies 11, University of Chicago Press, Chicago - London 1939.
