Wielka Brytania
Humber w Coventry, Karrier Motors Ltd. w Luton
lekki opancerzony pojazd zwiadowczy
kołowa
3
1940
1940–1943
3600
1 silnik gaźnikowy, 4-suwowy, 6-cylindrowy Humbero mocy 80–87 KM (60–65 kW)
spawany z płyt walcowanychkadłub przód 10–14 mm, boki 7–9 mm, tył i góra 7 mm, wieża 6 mm
4,37 m
1,88 m
2,16 m
23 cm
bojowa: 3,3 t
25,7 KM/t
97,5 km/h
260 km po drodze, w terenie 180
bez przygotowania: 60 cm
Humber Light Reconnaissance Car (lekki samochód zwiadowczy Humber), znany też jako Ironside oraz Humberette – brytyjski lekki samochód pancerny produkowany w czasie II wojny światowej.
Produkowany przez grupę Rootes Humber był samochodem opancerzonym, opartym o ramę luksusowego samochodu Humber Super Snipe z pewnymi modyfikacjami, takimi jak koła wzoru opracowanego przez Departament Wojny. Był wyposażony w zestaw radiowy nr 19. W latach 1940–1943 wyprodukowano 3600 sztuk.
Pojazd ten był wykorzystywany przez Regimenty Zwiadowcze Piechoty i Regiment RAF w Tunezji, we Włoszech i w zachodniej Europie. Stosowano go również jako pojazd rozpoznawczy dowódców niższego szczebla różnych rodzajów broni – saperów, łączności i żandarmerii.
Trzy pojazdy w specjalnie zmodyfikowanej wersji Mk I były używane przez brytyjską rodzinę królewską oraz ministrów – egzemplarze te znane są jako Specjalne Salonki Ironside. Po wojnie, niektóre egzemplarze były wykorzystywane przez jednostki brytyjskie w Indiach i na Dalekim Wschodzie.
Samochody te były również na uzbrojeniu Polskich Sił Zbrojnych. Samochody znalazły się w latach 1942–1945 na wyposażeniu 4 Dywizji Piechoty w Wielkiej Brytanii. Posiadały je również niektóre pododdziały 1 Dywizji Pancernej pełniącej funkcje okupacyjne w Niemczech[1].