Dawniej do głównych zadań saperów w wielu państwach należało także: minowanie terenu i obiektów, wysadzanie mostów, budynków i innej infrastruktury, zakładanie pułapek saperskich, usuwanie wraków oraz budowanie i rozbieranie fortyfikacji[potrzebny przypis].
W polskiej Policji funkcjonują zespoły minersko-pirotechniczne likwidujące zagrożenia powodowane np. samodziałowymi urządzeniami wybuchowymi, w szczególności tzw. domowej konstrukcji. Zespoły minersko-pirotechniczne znajdują się w strukturach Samodzielnych Pododdziałów Kontrterrorystycznych Policji (SPKP) w komendach wojewódzkich Policji. Ich działania wspomagają tzw. NGRMP (nieetatowe grupy rozpoznania minersko-pirotechnicznego) tworzone w jednostkach terenowych policji, oraz specjalistyczne roboty mobilne, których zadaniem jest zdalne rozpoznanie i neutralizacja niebezpiecznych ładunków bez konieczności podchodzenia do nich ludzi[3]. Pierwszą w Polsce sekcję pirotechników w Policji powołano do działania w 1990 roku[4].
W przypadku zagrożeń powodowanych wyrobami fabrycznymi np. pocisków, amunicji – do ich likwidacji w Polsce wzywane są pododdziały wojsk inżynieryjnych Wojska Polskiego.
↑Anna Nikodym: Roboty mobilne PIAP. Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów. [dostęp 2009-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-19)]. (pol.).