PROFILBARU.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	31 lipca 1994
Miejscowość	Kijów
Miejsce	Ławra Peczerska
Konsekrator	Włodzimierz (Sabodan)
Współkonsekrowani biskupi
Efrem (Kycaj)	13 września 1996
Serafin (Mielkonian)	18 maja 2001
Filip (Osadczenko)	30 grudnia 2001
Antoni (Pakanycz)	26 listopada 2006
Aleksander (Drabynko)	19 grudnia 2007
Aleksander (Nesterczuk)	16 listopada 2008
Nektariusz (Frołow)	20 listopada 2008
Eulogiusz (Pacan)	13 grudnia 2009
Alipiusz (Kozoli)	14 lutego 2010
Paweł (Wałujski)	9 grudnia 2019
Aleksy (Owsiannikow)	2 stycznia 2022

Guriasz
	Serhij Kuźmenko
	Arcybiskup żytomierski i nowogrodzko-wołyński
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1964 ; Debalcewo
	Arcybiskup żytomierski i nowogrodzko-wołyński
Okres sprawowania	2007–2011
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia żytomierska
Śluby zakonne	2 lipca 1990
Diakonat	15 lipca 1990
Prezbiterat	28 lipca 1990
Chirotonia biskupia	31 lipca 1994
	Multimedia w Wikimedia Commons

Guriasz, imię świeckie Serhij Kuźmenko (ur. 11 sierpnia 1964 w Debalcewie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1983 ukończył technikum kolejowe w Debalcewie. W roku następnym podjął naukę w seminarium duchownym w Odessie. Po uzyskaniu jego dyplomu w 1987 studiował w latach 1987–1991 w Moskiewskiej Akademii Duchownej. 21 czerwca 1990 wstąpił jako posłusznik do Monasteru Daniłowskiego w Moskwie, zaś 2 lipca tego samego roku złożył w nim wieczyste śluby zakonne z imieniem Guriasz. 15 lipca 1990 wyświęcony na hierodiakona, zaś 28 lipca – na hieromnicha. W październiku 1991 został włączony do składu rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie, w której przebywał przez rok.

28 listopada 1992 przeniesiony do ławry Peczerskiej, od 9 grudnia 1992 służył w eparchii donieckiej. 19 stycznia 1993 został podniesiony do godności ihumena i wyznaczony na proboszcza parafii przy soborze św. Mikołaja w Doniecku, które to stanowisko łączył z funkcją dziekana 1 dekanatu donieckiego. Od 12 lutego 1993 archimandryta. 13 marca 1994 objął stanowisko proboszcza parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Doniecku, jednak już 28 czerwca wrócił do ławry Peczerskiej.

31 lipca 1994 miała miejsce jego chirotonia na biskupa żytomierskiego i nowogrodzko-wołyńskiego. Od marca 1995 jest również wykładowcą teologii dogmatycznej w seminarium duchownym w Kijowie, zaś od 23 kwietnia 2002 był przewodniczącym oddziału ds. młodzieży przy Synodzie Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. 21 kwietnia 2007 otrzymał godność arcybiskupa. W grudniu 2010 został przeniesiony z oddziału ds. młodzieży do komisji teologiczno-kanonicznej Kościoła^[1]. Dwa miesiące później Synod Kościoła przeniósł go w stan spoczynku z powodu złego stanu zdrowia. Arcybiskup Guriasz zaprzestał również pełnienia funkcji w komisji^[2].