|
Pełne imię i nazwisko
|
Erik Oskar Börjesson
|
Data i miejsce urodzenia
|
1 grudnia 1888 Jonsered
|
Data i miejsce śmierci
|
17 lipca 1983 Partille
|
Pozycja
|
napastnik
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1908–1922
|
Szwecja
|
17
|
(14)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
Erik Oskar Börjesson (ur. 1 grudnia 1888 w Jonsered, zm. 17 lipca 1983 w Partille) – szwedzki piłkarz, reprezentant kraju grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Piłkarską karierę Erik Börjesson rozpoczął Jonsereds GIF w połowie pierwszej dekady XX wieku. W latach 1907–1910 był zawodnikiem IFK Göteborg. Z IFK dwukrotnie zdobył mistrzostwo Szwecji w 1908 i 1910. W latach 1911–1912 występował w Örgryte IS. W 1912 powrócił do Jonsereds GIF. W latach 1912–1920 ponownie był zawodnikiem IFK Göteborg, z którym w 1918 zdobył swój trzeci tytuł mistrza Szwecji. W IFK zakończył piłkarską karierę, lecz w 1922 powrócił na boisko w barwach Jonsereds, by rok później ponownie zostać zawodnikiem Örgryte. Karierę ostatecznie w 1925.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Szwecji Börjesson zadebiutował 12 lipca 1908 w wygranym 11-3 towarzyskim meczu z Norwegią. Był to niezwykle udany debiut w reprezentacji, gdyż Bergström zdobył w nim cztety bramki. W 1912 uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich. Na turnieju w Sztokholmie wystąpił w meczu z Holandią (bramka z karnego w 62 min.) oraz z Włochami w turnieju pocieszenia. Ostatni raz w reprezentacji wystąpił 9 lipca 1922 w zremisowanym 1-1 towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Węgier, w którym w 43 min. zdobył bramkę dla Szwecji. W sumie wystąpił w 17 spotkaniach, w których zdobył 14 bramek.
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: