Departament Dowodzenia Ogólnego
Historia
|
Państwo
|
Polska
|
Sformowanie
|
30 października 1934
|
Rozformowanie
|
1939
|
Tradycje
|
Rodowód
|
Biuro Ogólno Organizacyjne
|
Organizacja
|
Dyslokacja
|
Warszawa
|
|
Podległość
|
MSWojsk.
|
Departament Dowodzenia Ogólnego Ministerstwa Spraw Wojskowych (DDO MSWojsk) - organ pracy I wiceministra spraw wojskowych w II Rzeczypospolitej.
Departament Dowodzenia Ogólnego zajmował się pokojową organizacją wojska i jego wyszkoleniem. Odpowiadał za organizację bezpieczeństwa wojsk i obronę przeciwlotniczą i przeciwgazową. Administrował stanami osobowymi i przygotowywał regulaminy wojskowe[1].
Departament Dowodzenia Ogólnego został utworzony na podstawie zarządzenia L. 3978/Tjn. Org. w sprawie zmian w organizacji Ministerstwa Spraw Wojskowych z 30 października 1934 roku i rozkazu wykonawczego z 14 grudnia 1934 roku. Departament powstał na bazie dotychczasowego Biura Ogólno Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[2].
- Skład osobowy departamentu w latach 1935-1936
- szef departamentu
- Wydział I Ogólny
- Wydział II Organizacji Wyszkolenia
- Wydział III Obrony Przeciwlotniczej
W styczniu 1937 roku Wydział III Obrony Przeciwlotniczej został przeniesiony do Dowództwa Obrony Przeciwlotniczej Ministerstwa Spraw Wojskowych.
W marcu 1937 roku z Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych wyłączono Wydział Bezpieczeństwa i włączono w skład departamentu.
W lutym 1938 roku został zorganizowany Wydział Psychologiczno-Wychowawczy[3].
- Skład osobowy departamentu w latach 1938-1939
- szef departamentu
- zastępca szefa departamentu
- Wydział Ogólny
- Wydział Wyszkolenia
- Wydział Bezpieczeństwa
- Wydział Studiów
- Wydział Psychologiczno-Wychowawczy
- Samodzielny Referat ds. Mniejszości Narodowych
Obsada personalna departamentu
- Szefowie biura i departamentu
- Zastępcy szefa departamentu
- Obsada personalna departamentu w marcu 1939[4][a]
- szef departamentu - płk dypl. piech. Witold Wartha
- zastępca szefa departamentu - płk dypl. piech. Andrzej Liebich
- szef Wydziału Ogólnego - ppłk dypl. art. Włodzimierz Onacewicz (20 IX 1937 - 18 IX 1939)
- szef Wydziału Wyszkolenia - ppłk dypl. piech. Stefan Koeb (do IX 1939 → zastępca szefa sztabu Dowództwa Obrony Warszawy)
- szef Wydziału Bezpieczeństwa - ppłk dypl. piech. Henryk Konas
- szef Wydziału Studiów - ppłk dypl. piech. Józef Matecki
- szef Wydziału Psychologiczno-Wychowawczego - ppłk dypl. piech. Władysław Bieńkowski †1940 Charków[6]
- kierownik Samodzielnego referatu do Spraw Mniejszości Narodowych - mjr dypl. Zygmunt Szatkowski
- kierownik referatu budżetowego - mjr int. Stanisław Piotr Maryńczak
- kierownik referatu rezerw - mjr dypl. kaw. Stanisław Kostkiewicz
- kierownik referatu - mjr dypl. piech. Władysław Dec (do 10 IX 1939 → kwatermistrz Grupy „Stryj”)
- kierownik referatu - mjr piech. Eugeniusz Wiktor Dębczyński
- kierownik referatu - mjr piech. Stefan Kalenkowski
- kierownik referatu ogólnego - mjr dypl. piech. Józef Michał Perzyński (do IX 1939)
- kierownik referatu – mjr piech. Józef Piesowicz †9–11 IV 1940 Katyń[7]
- kierownik referatu – mjr dypl. piech. Zygmunt Szatkowski
- kierownik referatu – mjr piech. Wiktor Sztompka
- kierownik referatu – mjr dypl. kaw. Wacław Kamionko
- kierownik referatu – mjr kaw. Władysław Wojakowski
- kierownik referatu – mjr dypl. kaw. mgr Wacław III Zatorski
- kierownik referatu – mjr art. Jan II Stenzel
- kierownik referatu – mjr adm. (piech.) Adam Alojzy Adamski
- kierownik referatu – mjr adm. (piech.) Witold I Górecki
- kierownik referatu – mjr adm. (piech.) Alojzy Łukasz Stanisławowicz
- kierownik referatu – mjr adm. (kaw.) Witold Stanisław Michorowski
- kierownik referatu – mjr adm. (sap.) inż. Józef Stanisław Ciepielowski
- kierownik referatu – kpt. piech. Kazimierz Jan Żeglicki
- kierownik referatu – kpt. art. Jan Stefan Buchowiecki †1940 Charków[8]
- kierownik referatu – kpt. dypl. art. Mieczysław Feliks Petecki
- kierownik referatu – kpt. adm. (piech.) Eustachy Idzikowski
- referent – kpt. adm. (piech.) Szymon Gorczyński †1940 Charków[9]
- referent – kpt. adm. (piech.) Juliusz Eugeniusz Niemczewski
- referent – kpt. adm. (piech.) Stanisław Dajczak
- referent – kpt. adm. (piech.) Władysław Słodkiewicz
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę departamentu według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[5].
Przypisy
Bibliografia
- Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Tadeusz Böhm Böhm: Z dziejów naczelnych władz wojskowych II Rzeczypospolitej. Organizacja i kompetencje Ministerstwa Spraw Wojskowych w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1994. ISBN 83-11-08368-1. OCLC 749724324.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Lech Wyszczelski: Wojsko II Rzeczypospolitej. Armia ułanów, szarej piechoty i serca w plecaku. Od odzyskanej niepodległości do tragicznego września. Warszawa: Wydawnictwo Bellona. Spółka Akcyjna, 2014. ISBN 978-83-11-13061-6.
Departamenty |
|
---|
Dowództwa |
|
---|
Biura |
|
---|