Państwo
|
Niemcy
|
Data i miejsce urodzenia
|
1 września 1967 Aalen
|
Wzrost
|
180 cm
|
Gra
|
leworęczna, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
1986
|
Zakończenie kariery
|
2001
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
3
|
Najwyżej w rankingu
|
14 (15 stycznia 1990)
|
Australian Open
|
4R (1988)
|
Roland Garros
|
4R (1992)
|
Wimbledon
|
2R (1989)
|
US Open
|
4R (1991)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
3
|
Najwyżej w rankingu
|
41 (15 maja 1989)
|
Australian Open
|
2R (1989)
|
Roland Garros
|
2R (1987, 1993)
|
Wimbledon
|
1R (1989)
|
US Open
|
2R (1989)
|
Carl-Uwe Steeb (ur. 1 września 1967 w Aalen) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988) i Barcelony (1992).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Steeb rozpoczął w 1986 roku, a zakończył w 2001 roku. W grze pojedynczej wygrał 3 turnieje kategorii ATP World Tour i osiągnął 5 finałów.
W grze podwójnej Niemiec zwyciężył w 3 turniejach z cyklu ATP World Tour i awansował do 2 finałów.
W latach 1988–1993 Steeb reprezentował Niemcy w Pucharze Davisa, rozgrywając dwadzieścia meczów singlowych, z których dziesięć wygrał. W 1988, 1989 i 1993 roku był w składzie zespołu, który wywalczył końcowe trofeum (w 1993 roku nie wystąpił w finale, lecz w jednej z wcześniejszych rund).
Steeb 2 razy zagrał na igrzyskach olimpijskich, w Seulu (1988) i Barcelonie (1992). Podczas turnieju singlowego w Seulu dotarł do ćwierćfinału, natomiast w Barcelonie do 3 rundy. W stolicy Korei Południowej wystąpił w rywalizacji gry podwójnej, a partnerował mu Eric Jelen[1].
W rankingu gry pojedynczej Steeb najwyżej był na 14. miejscu (15 stycznia 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 41. pozycji (15 maja 1989).
Finały w turniejach ATP World Tour
Nazwa
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
ATP Tour World Championships
|
ATP Masters Series
|
ATP Championship Series
|
ATP World Series
|
Gra pojedyncza (3–5)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Zwycięzca
|
1.
|
16 lipca 1989
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Magnus Gustafsson
|
6:7, 3:6, 6:2, 6:4, 6:2
|
Finalista
|
1.
|
23 października 1989
|
Tokio
|
Dywanowa (hala)
|
Aaron Krickstein
|
2:6, 2:6
|
Finalista
|
2.
|
14 stycznia 1990
|
Sydney
|
Twarda
|
Yannick Noah
|
7:5, 3:6, 4:6
|
Finalista
|
3.
|
18 lutego 1990
|
Bruksela
|
Dywanowa (hala)
|
Boris Becker
|
5:7, 2:6, 2:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
23 czerwca 1991
|
Genua
|
Ceglana
|
Jordi Arrese
|
6:3, 6:4
|
Finalista
|
4.
|
15 listopada 1992
|
Moskwa
|
Dywanowa (hala)
|
Marc Rosset
|
2:6, 2:6
|
Finalista
|
5.
|
17 stycznia 1993
|
Dżakarta
|
Twarda
|
Michael Chang
|
6:2, 2:6, 1:6
|
Zwycięzca
|
3.
|
12 listopada 1995
|
Moskwa
|
Dywanowa (hala)
|
Daniel Vacek
|
7:6(5), 3:6, 7:6(6)
|
Gra podwójna (3–2)
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: