Państwo
|
Niemcy
|
Data i miejsce urodzenia
|
11 marca 1965 Trewir
|
Wzrost
|
180 cm
|
Gra
|
praworęczny
|
Status profesjonalny
|
1982
|
Zakończenie kariery
|
1992
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
1
|
Najwyżej w rankingu
|
23 (7 lipca 1986)
|
Australian Open
|
1R (1984, 1990, 1991)
|
Roland Garros
|
3R (1986)
|
Wimbledon
|
4R (1986)
|
US Open
|
3R (1986)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
5
|
Najwyżej w rankingu
|
18 (12 czerwca 1989)
|
Roland Garros
|
3R (1989)
|
Wimbledon
|
3R (1988)
|
US Open
|
2R (1988)
|
Eric Jelen (ur. 11 marca 1965 w Trewirze) – niemiecki tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988).
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą był w latach 1982–1992.
Jelen osiągnął w grze pojedynczej dwa finały rangi ATP World Tour, wygrywając jeden z nich. W grze podwójnej doszedł do jedenastu finałów, z których w pięciu zwyciężył.
W latach 1986–1992 reprezentował Niemcy (do 1989 RFN) w Pucharze Davisa przyczyniając się do zdobycia tytułu w 1988 i 1989 po finałach ze Szwecją. Finał w 1988 zespół w składzie z Jelenem zwyciężył 4:1, w kolejnej edycji 3:2, a sam Jelen zdobył punkty w meczach deblowych partnerując Borisowi Beckerowi[1][2].
W 1988 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Seulu odpadając w pierwszej rundzie singla i debla[3]. W grze podwójnej startował z Carlem-Uwe Steebem.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 23. miejscu (7 lipca 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 18. pozycji (12 czerwca 1989).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (1–1)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
11 października 1987
|
Brisbane
|
Twarda (hala)
|
Kelly Evernden
|
6:3, 1:6, 1:6
|
Zwycięzca
|
1.
|
25 czerwca 1989
|
Bristol
|
Trawiasta
|
Nick Brown
|
6:4, 3:6, 7:5
|
Gra podwójna (5–6)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
21 września 1986
|
Hamburg
|
Ceglana
|
Boris Becker
|
Sergio Casal
Emilio Sánchez
|
4:6, 1:6
|
Finalista
|
2.
|
22 lutego 1987
|
Indian Wells
|
Twarda
|
Boris Becker
|
Guy Forget
Yannick Noah
|
4:6, 6:7
|
Zwycięzca
|
1.
|
21 lutego 1988
|
Mediolan
|
Dywanowa (hala)
|
Boris Becker
|
Miloslav Mečíř
Tomáš Šmíd
|
6:3, 6:3
|
Finalista
|
3.
|
23 października 1988
|
Tokio
|
Dywanowa (hala)
|
Boris Becker
|
Andrés Gómez
Slobodan Živojinović
|
5:7, 7:5, 3:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
10 października 1988
|
Brisbane
|
Twarda (hala)
|
Carl-Uwe Steeb
|
Grant Connell
Glenn Michibata
|
6:4, 6:1
|
Zwycięzca
|
3.
|
26 lutego 1989
|
Lyon
|
Dywanowa (hala)
|
Michael Mortensen
|
Jakob Hlasek
John McEnroe
|
6:2, 3:6, 6:3
|
Finalista
|
4.
|
14 maja 1989
|
Hamburg
|
Ceglana
|
Boris Becker
|
Emilio Sánchez
Javier Sánchez
|
4:6, 1:6
|
Finalista
|
5.
|
29 października 1989
|
Frankfurt
|
Dywanowa (hala)
|
Kevin Curren
|
Pieter Aldrich
Danie Visser
|
6:7, 7:6, 3:6
|
Finalista
|
6.
|
14 kwietnia 1991
|
Barcelona
|
Ceglana
|
Boris Becker
|
Horacio de la Peña
Diego Nargiso
|
6:3, 6:7, 4:6
|
Zwycięzca
|
4.
|
25 sierpnia 1991
|
Long Island
|
Twarda
|
Carl-Uwe Steeb
|
Doug Flach
Diego Nargiso
|
0:6, 6:4, 7:6
|
Zwycięzca
|
5.
|
10 listopada 1991
|
Moskwa
|
Dywanowa (hala)
|
Carl-Uwe Steeb
|
Andriej Czerkasow
Aleksandr Wołkow
|
6:4, 7:6
|
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: