|
| Państwo
|
 Argentyna
|
| Data i miejsce urodzenia
|
1 sierpnia 1966
Buenos Aires
|
| Wzrost
|
188 cm
|
| Gra
|
leworęczny, jednoręczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
1984
|
| Zakończenie kariery
|
1994
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
4
|
| Najwyżej w rankingu
|
31 (6 kwietnia 1987)
|
| Australian Open
|
2R (1989)
|
| Roland Garros
|
4R (1986)
|
| Wimbledon
|
3R (1988, 1989, 1992, 1993)
|
| US Open
|
3R (1985)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
6
|
| Najwyżej w rankingu
|
53 (22 kwietnia 1991)
|
| Australian Open
|
1R (1989, 1992)
|
| Roland Garros
|
2R (1991, 1993)
|
| US Open
|
1R (1989)
|
Horacio de la Peña (ur. 1 sierpnia 1966 w Buenos Aires) – argentyński tenisista i trener tenisa, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Horacio de la Peña rozpoczął w 1984 roku, a zakończył w 1994 roku. W grze pojedynczej wywalczył cztery tytuły rangi ATP World Tour oraz osiągnął dwa finały.
W grze podwójnej Argentyńczyk zwyciężył w sześciu imprezach o randze ATP World Tour i doszedł do pięciu finałów.
Startując w grze mieszanej doszedł w 1989 roku do finału French Open.
W 1986, 1987, 1989 i 1993 roku reprezentował Argentynę w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie dwanaście meczów, z których w siedmiu zwyciężył.
De la Peña w rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 31. miejscu (6 kwietnia 1987), a w klasyfikacji gry podwójnej na 53. pozycji (22 kwietnia 1991).
Po zakończeniu kariery tenisowej Horacio de la Peña zajął się karierą trenerską. Przez siedem lat, do 2001 roku, współpracował m.in. z Franco Squillarim, a następnie, w latach 2001–2006, z Fernando Gonzálezem.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Nazwa
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
| ATP Tour World Championships
|
| ATP Masters Series
|
| ATP Championship Series
|
| ATP World Series
|
Gra pojedyncza (4–2)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
| Zwycięzca
|
1.
|
28 kwietnia 1985
|
Marbella
|
Ceglana
|
 Lawson Duncan
|
6:0, 6:3
|
| Finalista
|
1.
|
13 kwietnia 1986
|
Bari
|
Ceglana
|
 Kent Carlsson
|
5:7, 7:6, 5:7
|
| Finalista
|
2.
|
6 listopada 1988
|
São Paulo
|
Twarda
|
Jay Berger
|
4:6, 4:6
|
| Zwycięzca
|
2.
|
28 maja 1989
|
Florencja
|
Ceglana
|
 Goran Ivanišević
|
6:4, 6:3
|
| Zwycięzca
|
3.
|
5 sierpnia 1990
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
 Karel Nováček
|
6:4, 7:6, 2:6, 6:2
|
| Zwycięzca
|
4.
|
18 kwietnia 1993
|
Charlotte
|
Ceglana
|
 Jaime Yzaga
|
3:6, 6:3, 6:4
|
Gra podwójna (6–5)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
| Finalista
|
1.
|
22 listopada 1987
|
Buenos Aires
|
Ceglana
|
Jay Berger
|
 Tomás Carbonell
Sergio Casal
|
walkower
|
| Zwycięzca
|
1.
|
6 listopada 1988
|
São Paulo
|
Twarda
|
Jay Berger
|
 Ricardo Acuña
Javier Sánchez
|
5:7, 6:4, 6:3
|
| Zwycięzca
|
2.
|
17 czerwca 1990
|
Florencja
|
Ceglana
|
Sergi Bruguera
|
 Luiz Mattar
 Diego Pérez
|
3:6, 6:3, 6:4
|
| Finalista
|
2.
|
30 września 1990
|
Palermo
|
Ceglana
|
Carlos Costa
|
Sergio Casal
Emilio Sánchez
|
3:6, 4:6
|
| Zwycięzca
|
3.
|
14 kwietnia 1991
|
Barcelona
|
Ceglana
|
 Diego Nargiso
|
 Boris Becker
Eric Jelen
|
3:6, 7:6, 6:4
|
| Zwycięzca
|
4.
|
22 marca 1992
|
Casablanca
|
Ceglana
|
 Jorge Lozano
|
 Ģirts Dzelde
T.J. Middleton
|
2:6, 6:4, 7:6
|
| Finalista
|
3.
|
26 lipca 1992
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Vojtěch Flégl
|
Sergio Casal
Emilio Sánchez
|
1:6, 2:6
|
| Zwycięzca
|
5.
|
20 września 1992
|
Kolonia
|
Ceglana
|
Gustavo Luza
|
Ronnie Båthman
Libor Pimek
|
6:7, 6:0, 6:2
|
| Finalista
|
4.
|
4 października 1992
|
Palermo
|
Ceglana
|
Vojtěch Flégl
|
Johan Donar
Ola Jonsson
|
7:5, 3:6, 4:6
|
| Finalista
|
5.
|
28 lutego 1993
|
Meksyk
|
Ceglana
|
Jorge Lozano
|
Leonardo Lavalle
Jaime Oncins
|
6:7, 4:6
|
| Zwycięzca
|
6.
|
10 października 1993
|
Ateny
|
Ceglana
|
Jorge Lozano
|
 Royce Deppe
John Sullivan
|
3:6, 6:1, 6:2
|
Bibliografia
