Borisław Michajłow

Borisław Michajłow

Борислав Михайлов

Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1962 Sofia
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1981–1989 Lewski Sofia 180 (0) 1989–1991 CF Os Belenenses 51 (0) 1991–1994 FC Mulhouse 64 (0) 1994–1995 Botew Płowdiw 19 (0) 1995–1997 Reading F.C. 24 (0) 1997–1998 Sławia Sofia 13 (0) 1998–1999 FC Zürich 1 (0) W sumie: 352 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1983–1998  Bułgaria 102 (0)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Borisław Biserow Michajłow (bułg. Борислав Бисеров Михайлов; ur. 12 lutego 1962 roku) – bułgarski piłkarz grający na pozycji bramkarza i działacz sportowy.

Kariera klubowa

Jest wychowankiem Lewskiego Sofii, w którego barwach w bułgarskiej ekstraklasie zadebiutował w wieku dziewiętnastu lat. Przez kolejnych siedem sezonów był podstawowym graczem Lewskiego. Zdobył z nim trzy tytuły mistrza kraju oraz dotarł do ćwierćfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. W 1985 roku jego kariera stanęła pod znakiem zapytania, gdyż Bułgarski Związek Piłki Nożnej nałożył na niego dożywotnią dyskwalifikację za udział w bijatyce w finale Pucharze Bułgarii. Kara została jednak uchylona z powodu zbliżających się mistrzostw świata.

W 1986 roku został – jako trzeci bramkarz w historii – wybrany na najlepszego piłkarza w Bułgarii.

Po upadku komunizmu wyjechał za granicę. Wysoką formę utrzymał w portugalskim CF Os Belenenses (gdzie trenerem był jego rodak Christo Mładenow) oraz we francuskim drugoligowcu FC Mulhouse. Po Mundialu 1994 niespodziewanie wrócił do Bułgarii, do Botewu Płowdiw, ale już w kolejnym sezonie został kupiony przez grający w Division 1 Reading F.C. W Anglii jednak najczęściej był rezerwowym dla Shaki Hislopa. Podobnie zresztą jak w kolejnym klubie, szwajcarskim FC Zürich, gdzie musiał zadowolić się rolą trzeciego bramkarza, po Ike'u Shorunmu i Marku Pascolo. W barwach FC Zürich w 1999 roku zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

Lothar Matthäus strzela gola Michajłowowi z rzutu karnego, Mundial 1994. Obaj zawodnicy spotkali się jeszcze szesnaście lat później, kiedy Michajłow, jako prezes BFS, powołał Matthäusa na stanowisko selekcjonera Bułgarii.

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 1983 roku. Początkowo rywalizował o miejsce w składzie z Iliją Wyłowem, ale na Mundialu 1986 selekcjoner Iwan Wucow wybrał 24-letniego bramkarza Lewskiego. Przez kolejne lata także grał w pierwszej jedenastce, mimo iż Bułgarzy przegrywali eliminacje. Stracił miejsce w kadrze tylko raz, na przełomie 1988 i 1989 roku, kiedy selekcjonerem po raz drugi został Wucow. Tym razem trener, skonfliktowany z Michajłowem, postawił na Wyłowa, ale po czterech porażkach z rzędu (0:1 z Grecją, 1:2 z Brazylią, 0:2 ze Szwajcarią i 0:2 ze Szwecją) pod naciskiem prasy i kibiców przywrócił pierwszego bramkarza.

Na kolejnych mistrzostwach – w 1994 roku – Bułgarzy doszli do półfinału, a Michajłow, który był kapitanem zespołu, został uznany za jednego z najlepszych bramkarzy turnieju. Zawiódł dopiero w meczu o 3. miejsce ze Szwecją, kiedy w pierwszej połowie przepuścił cztery gole i w przerwie został zmieniony przez Płamena Nikołowa. Dwa lata później grał w Euro 1996. Niedługo po tym turnieju, na początku 1997 roku, z powodu spadku formy, stracił miejsce w kadrze na rzecz Zdrawko Zdrawkowa. Na Mundial 1998 pojechał jako rezerwowy.

Łącznie w drużynie narodowej wystąpił 102 razy.

Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Bułgarii 1984, 1985 i 1988, Puchar Bułgarii 1982, 1984 i 1986 oraz ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów w sezonie 1986–87 z Lewskim Sofia
• Piłkarz roku 1986 w Bułgarii.

W reprezentacji Bułgarii od 1983 do 1998 roku rozegrał 102 mecze (rekord Bułgarii) – start na Mundialach 1986 (1/8 finału) i 1994 (IV miejsce) oraz na Euro 1996 (runda grupowa).

Kariera działacza

W latach 2001–2005 był wiceprezesem Bułgarskiego Związku Piłki Nożnej. W 2005 roku przejął od Iwana Sławkowa obowiązki prezesa.

Życie prywatne

Pochodzi ze sportowej rodziny: jego ojciec Biser w latach 60. i 70. również był golkiperem Lewskiego Sofia. Zaś jego syn, Nikołaj, kontynuuje rodzinne tradycji i podobnie jak ojciec i dziadek grał w Lewskim na pozycji bramkarza. Żoną Borisława od 1998 roku jest Maria Petrowa, była gimnastyczka bułgarska.

Bibliografia

• RSSSF – wszystkie mecze w kadrze