Blanka Vlašić
Blanka Vlašić podczas mityngu ISTAF w Berlinie (2008)
Data i miejsce urodzenia
8 listopada 1983 Split
Wzrost
193 cm
Dorobek medalowy
Blanka Vlašić (ur. 8 listopada 1983 w Splicie ) – chorwacka lekkoatletka , uprawiająca skok wzwyż , wicemistrzyni olimpijska z Pekinu oraz brązowa medalistka z Rio de Janeiro . Dwukrotna mistrzyni świata na otwartym stadionie (Osaka 2007 i Berlin 2009 ) oraz czterokrotna medalistka halowych mistrzostw świata .
Jej rekord życiowy – 2,08 m – jest także rekordem kraju i został ustanowiony 31 sierpnia 2009 roku. Tylko dwie zawodniczki skakały wyżej od niej – Stefka Kostadinowa i Jarosława Mahuczich . Trenerem Blanki jest jej ojciec Joško – były dziesięcioboista oraz były skoczek wzwyż Bojan Marinović . Chorwatka ma 1,93 m wzrostu, i jest jedną z najwyższych zawodniczek na świecie uprawiających skok wzwyż. Jej młodszy brat Nikola jest piłkarzem reprezentacji Chorwacji.
Młodość
Urodziła się w sportowej rodzinie. Jej ojciec Joško był dziesięcioboistą i zdobywcą złotego medalu na igrzyskach śródziemnomorskich w Casablance . Na cześć tego zwycięstwa nazwał swoją córkę Blanka. Natomiast jej matka Venera była mistrzem Jugosławii w biegach narciarskich .
Blanka Vlašić w czasie mistrzostw świata w Berlinie w 2009
Kariera
Juniorska
W 2000 roku reprezentowała Chorwację na igrzyskach olimpijskich w Sydney , gdzie nie przebrnęła przez kwalifikacje. W tym samym roku zdobyła złoty medal na Mistrzostwach Świata Juniorów w Lekkoatletyce w Santiago . W 2001 roku zdobyła złoty medal na igrzyskach śródziemnomorskich . W 2002 roku na halowych mistrzostwach Europy w lekkoatletyce w Wiedniu ustanowiła swój rekord życiowy w hali, skacząc 1,92 m. Jednak ten wynik nie dał jej kwalifikacji do zawodów. W tym samym roku obroniła w Kingston tytuł mistrzyni świata na mistrzostwach świata juniorów w lekkoatletyce . Wygrała konkurs z wynikiem 1,96 m, co było jej nowym rekordem życiowym i przewagą 9 cm nad zawodniczką zajmującą 2. miejsce. Na mistrzostwach Europy w Monachium w 2002 roku zajęła 5. miejsce.
Seniorska
Na początku sezonu 2003 wygrała mityng w Linzu , skacząc 1,98 m (nowy rekord życiowy), a 10 dni później zajęła 4. miejsce na Halowych mistrzostwach świata w brytyjskim Birmingham . W czerwcu i lipcu biła swoje rekordy życiowe. Najpierw skacząc 1,99 m na mityngu Złotej Ligi w Paryżu , a następnie przekraczając granicę 2,00 m w Zagrzebiu w zawodach IAAF Grand Prix. Następnie zdobyła złoty medal na młodzieżowych mistrzostwach Europy w Bydgoszczy . W Zurychu poprawiła swój rekord życiowy o 1 cm (2,01) i dzięki czemu mogła wziąć udział w mistrzostwach świata w Paryżu i w Światowym Finale IAAF w Monako .
Sezon 2004 zaczęła od zdobycia brązowego medalu na halowych mistrzostwach świata w Budapeszcie . W Lublanie ustanowiła wynikiem 2,03 m nowy rekord Chorwacji. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach zajęła 11. miejsce. Krótko potem Vlašić przerwała karierę na rok, z powodu problemów zdrowotnych. Lekarze zdiagnozowali u niej nadczynność tarczycy .
operacja i rekonwalescencja spowodowały, że w 2005 roku wzięła udział w 2 konkursach. Z wynikiem 1,95 m zdobyła tytuł mistrza Chorwacji. Na Mistrzostwach świata w Helsinkach z wynikiem 1,88 m nie zakwalifikowała się do finału.
W sezonie 2006 poprawiła swój rekord życiowy na 2,05 m i zdobyła srebrny medal na Halowych mistrzostwach świata w Moskwie . Na mistrzostwach Europy w Göteborgu zajęła 4. miejsce i po raz drugi w karierze wzięła udział w Światowym Finale IAAF w Stuttgarcie .
Blanka Vlašić w trakcie skoku w Walencji w 2008 roku
Halowe mistrzostwa Europy w Birmingham ukończyła na 5. miejscu, jednak po dyskwalifikacji Weneliny Wenewej za doping ostatecznie zajęła miejsce 4. Na mistrzostwach świata w japońskiej Osace zdobyła złoty medal.
Vlašić zwyciężyła także w 18 na 19 konkursów skoku wzwyż na otwartym stadionie, a jej jedyną porażką był pierwszy konkurs Złotej Ligi w Oslo . European Athletic Association ogłosiło ją Najlepszą Lekkoatletką Roku.
Halowe mistrzostwa świata w Walencji ukończyła na 1. miejscu. Na letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku była druga za Belgijką Tii Hellebaut . W sezonie 2008 wygrała także 5 z 6 mityngów Złotej Ligi .
W sezonie 2009 Blanka Vlasić na przemian zajmowała 2. i 1. miejsca na mityngach Złotej Ligi . Halowe mistrzostwa Europy w Turynie ukończyła na 5. miejscu. Na mistrzostwach świata w Berlinie zdobyła złoty medal z wynikiem 2,05 m.
W sezonie 2010 , mistrzostwa Europy w Barcelonie Blanka ukończyła na pierwszym miejscu, pokonując w drugiej próbie wysokość 2,03 m. Tym samym wyrównała dotychczasowy rekord mistrzostw należący do Tii Hellebaut i Weneliny Wenewej.
Wygrała w 2010 roku Diamentową Ligę w skoku wzwyż – jako jedyna spośród zwycięzców cyklu zdobyła maksymalną liczbę 32 punktów, wygrywając wszystkie mityngi[1] . Na koniec sezonu 2010 została wybrana najlepszą lekkoatletką Europy w plebiscycie European Athletics [2] oraz najlepszą lekkoatletką świata w plebiscytach IAAF [3] [4] [5] oraz Track & Field News [6] .
Wicemistrzyni świata (Daegu 2011). Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2011 w skoku wzwyż[7] .
Z powodu kontuzji nie wzięła udziału w igrzyskach olimpijskich w Londynie (2012)[8] i w mistrzostwach świata w Moskwie (2013)[9] .
Po powrocie do rywalizacji, zajęła 6. miejsce na halowych mistrzostwach świata w Sopocie (2014).
Rok później zdobyła srebrny medal podczas mistrzostw świata w Pekinie .
Ponad stukrotnie w swojej karierze skoczyła co najmniej 2,00 m.
Blanka Vlašić ustanawia swój rekord życiowy (2,08) w trakcie mityngu w Zagrzebiu
Konkurencja
Rekord (m )
Miejsce
Data
Uwagi
skok wzwyż
2,08
Zagrzeb
31.08.2009
2. wynik wszech czasów, najlepszy wynik uzyskany w XXI wieku
skok wzwyż hala
2,06
Arnstadt
06.02.2010
3.[10] wynik wszech czasów
Najlepsze wyniki w sezonie
Stadion otwarty
Rok
Miejsce
Wynik (m )
1999
Pula
1,80
2000
Zagrzeb
1,93
2001
Zagrzeb
1,95
2002
Kingston
1,96
2003
Zurych
2,01
2004
Lublana
2,03
2005
Zagrzeb
1,95
2006
Somoskö
2,03
2007
Sztokholm
2,07
2008
Stambuł
2,06
Madryt
2009
Zagrzeb
2,08
2010
Split
2,05
2011
Daegu
2,03
2012
–
DNS
2013
Buhl (Górny Ren)
2,00
2014
Paryż
2,00
2015
Pekin
2,01
Hala
Rok
Miejsce
Wynik (m )
2001
Arnstadt
1,90
2002
Eaubonne
1,92
2003
Wiedeń
1,92
2004
Linz
1,98
2005
Karlsruhe
1,99
2006
Bańska Bystrzyca
2,05
2007
Bukareszt
2,01
2008
Weinheim
2,05
2009
Karlsruhe
2,05
2010
Arnstadt
2,06
2011
–
DNS
2012
–
DNS
2013
–
DNS
2014
Praga
2,00
Udział w ważniejszych zawodach
Nazwa zawodów
Miejsce
Data
Konkurencja
Wynik (m )
Miejsce
Mistrzostwa świata juniorów młodszych
Bydgoszcz
1999
skok wzwyż
1,75
8. miejsce
Igrzyska olimpijskie
Sydney
2000
skok wzwyż
1,92
8. miejsce (q)
Mistrzostwa świata juniorów
Santiago
2000
skok wzwyż
1,91
1. miejsce
Mistrzostwa świata
Edmonton
2001
skok wzwyż
1,94
6. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy
Wiedeń
2002
skok wzwyż
1,92
10. miejsce (q)
Mistrzostwa świata juniorów
Kingston
2002
skok wzwyż
1,96
1. miejsce
Mistrzostwa Europy
Monachium
2002
skok wzwyż
1,89
5. miejsce
Halowe mistrzostwa świata
Birmingham
2003
skok wzwyż
1,96
4. miejsce
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
Bydgoszcz
2003
skok wzwyż
1,98
1. miejsce
Mistrzostwa świata
Paryż
2003
skok wzwyż
1,95
7. miejsce
Światowy Finał IAAF
Monako
2003
skok wzwyż
1,96
4. miejsce
Halowe mistrzostwa świata
Budapeszt
2004
skok wzwyż
1,97
3. miejsce
Igrzyska olimpijskie
Ateny
2004
skok wzwyż
1,89
11. miejsce
Mistrzostwa świata
Helsinki
2005
skok wzwyż
1,88
10. miejsce (q)
Halowe mistrzostwa świata
Moskwa
2006
skok wzwyż
2,00
2. miejsce
II liga Pucharu Europy
Bańska Bystrzyca
2006
skok wzwyż
1,97
1. miejsce
Mistrzostwa Europy
Göteborg
2006
skok wzwyż
2,01
4. miejsce
Światowy Finał IAAF
Stuttgart
2006
skok wzwyż
1,90
6. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy
Birmingham
2007
skok wzwyż
1,92
4. miejsce
Mistrzostwa świata
Osaka
2007
skok wzwyż
2,05
1. miejsce
Światowy Finał IAAF
Stuttgart
2007
skok wzwyż
2,00
1. miejsce
Halowe mistrzostwa świata
Walencja
2008
skok wzwyż
2,03
1. miejsce
Igrzyska olimpijskie
Pekin
2008
skok wzwyż
2,05
2. miejsce
Światowy Finał IAAF
Stuttgart
2008
skok wzwyż
2,01
1. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy
Turyn
2009
skok wzwyż
1,92
5. miejsce
Mistrzostwa świata
Berlin
2009
skok wzwyż
2,04
1. miejsce
Światowy Finał IAAF
Saloniki
2009
skok wzwyż
2,04
1. miejsce
Halowe mistrzostwa świata
Doha
2010
skok wzwyż
2,00
1. miejsce
II liga drużynowych mistrzostw Europy
Belgrad
2010
skok wzwyż
1,94
1. miejsce
Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2010
Barcelona
2010
skok wzwyż
2,03
1. miejsce
Mistrzostwa świata
Daegu
2011
skok wzwyż
2,03
2. miejsce
Halowe mistrzostwa świata
Sopot
2014
skok wzwyż
1,94
6. miejsce
Mistrzostwa świata
Pekin
2015
skok wzwyż
2,01
2. miejsce
Igrzyska olimpijskie
Rio de Janeiro
2016
skok wzwyż
1,97
3. miejsce
q- kwalifikacje
Złota Liga
Blanka Vlašić w czasie mistrzostw świata w Osace w 2007
DNS – nie startowała
DNS – nie startowała
DNS – nie startowała
DNS – nie startowała
Diamentowa Liga
Nagrody
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: