Urodzony w Brazylii, w wieku ok. 1,5 roku został pozostawiony na ulicy São Paulo lub w jego okolicach. Obok niego znajdowała się kartka – „Meu nome e Antonio” („mam na imię Antonio”). Znalazła go policja, a następnie, przez 3 lata przebywał w domu dziecka. Następnie adoptowało go szwedzkie małżeństwo – Ole i Monica Lindbäck[2][3].
Lindbäck jest miłośnikiem narciarstwa. Zdobywał nawet pewne sukcesy w tym sporcie, jednak zdecydował się na żużel. Początkowo jego starty w polskiej lidze nie trwały długo, jednak od 2009 roku regularnie w niej występował. W 2005 roku wystąpił w kilku spotkaniach w barwach Atlasa Wrocław jednak jego wyniki nie były imponujące. Przed sezonem 2006 interesowało się nim kilka ekstraligowych klubów, w tym RKM Rybnik, jednak Antonio stwierdził, że w tym roku skupi się jedynie na Grand Prix oraz ligach: szwedzkiej, gdzie występował w Masarnie Avesta, oraz brytyjskiej, gdzie reprezentuje Poole Pirates. Od 2006 roku był firmowym jeźdźcem Jawy. Przed sezonem 2007 podpisał kontrakt z Włókniarzem Częstochowa.
1 października 2007 roku po zatrzymaniu go po raz drugi przez policję za jazdę pod wpływem alkoholu zawodnik postanowił zakończyć karierę sportową. Jednak decyzja Lindbäcka wiosną uległa zmianie. Prezes Włókniarza, Marian Maślanka zgodził się na wypożyczenie „Toninha” do RKM-u Rybnik, gdzie szybko odzyskał formę i stał się jednym z najskuteczniejszych zawodników ligi. W sezonie 2009 jeździł w beniaminku Speedway Ekstraligi – Polonii Bydgoszcz, a jego teamem zarządzał 6-krotny mistrz świata – Tony Rickardsson. W lidze szwedzkiej Antonio reprezentował barwy dwóch klubów – Piraterny Motala oraz Solkkaterny Karlstad.
Sezon 2010 był nieco słabszy w wykonaniu Lindbäcka (reprezentował barwy Polonii Bydgoszcz i Piraterny Motala), głównie przez kontuzję obojczyka odniesioną podczas derbów Pomorza z Unibaksem Toruń. Zdołał on jednak awansować do cyklu Grand Prix na sezon 2011 i wywalczyć brązowy medal DPŚ. Przed sezonem 2011 Lindbäck zasilił RKM Rybnik, gdzie był liderem drużyny. W IMŚ zajął odległą 12. pozycje jednak wywalczył awans na sezon 2012 z Grand Prix Challenge w szwedzkiej Vetlandzie wygrywając zawody.
W roku 2012 zawodnik Startu Gniezno, z którym wywalczył awans do Ekstraligi. Ponadto zaliczył najlepszy sezon w swojej karierze w rozgrywkach Grand Prix, gdzie zajął 7. miejsce, wygrywając dwa turnieje Grand Prix (Terenzano, Toruń) i dwa razy stając na najniższym stopniu podium (Cardiff, Malilla). Zaliczył również epizod w lidze rosyjskiej gdzie reprezentował barwy Turbiny Bałakowo (wystąpił w 3 meczach). W sezonie 2013 reprezentował ponownie barwy Startu Gniezno, Indianerny Kumla i na zasadzie „gościa” Masarny Avesta. W kolejnym sezonie jeździł w I-ligowym Orle Łódź[4].
W 2013 roku podano do publicznej wiadomości, że Antonio Lindbäck cierpi na odmianę choroby ADHD[5].
Pod koniec 2020 r. ogłosił zakończenie czynnej kariery żużlowej[6]. Jednak w maju 2021 poinformowano, że będzie startował dla szwedzkiej Masarny Avesta[7], zaś w październiku 2021 ogłoszono powrót Szweda do polskiej ligi – tym razem do Startu Gniezno, gdzie wraca po 9 latach[8].
↑ abDe iure jako datę urodzenia Antonio Lindbäcka wskazano 5 maja1985. De facto data nie jest znana, jego wiek określono na podstawie badań lekarskich[1].
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
