39 Pułk Piechoty (LWP)

39 pułk piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1 października 1950
Tradycje
Nadanie sztandaru	29 czerwca 1947
Kontynuacja	39 pułk zmechanizowany 36 pułk zmechanizowany 3 Brygada Pancerna 36 Brygada Pancerna 36 Brygada Zmechanizowana
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Zyta
Organizacja
Numer	JW 3572[a][1]
Dyslokacja	Kamień Pomorski Trzebiatów[2]
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	12 Dywizja Piechoty

39 pułk piechoty (39 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

39 pułk piechoty został sformowany w 1945 w Gnieźnie, w składzie 12 Dywizji Piechoty. Stacjonował pierwotnie w Kamieniu Pomorskim^[3]. W 1947 dyslokowany do Gryfic, a pod koniec 1948 do garnizonu Trzebiatów. W 1949 został włączony w skład 8 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty i przeformowany w 39 zmotoryzowany pułk piechoty. W 1950 oddział został przeformowany w 39 pułk zmechanizowany.

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku:

• ppłk Zyta^[4]
• ppłk Włodzimierz Bielasz^[5]

Oficerowie:

• Witold Biegański

Skład etatowy

Kamień Pomorski - w tych budynkach stacjonował pułk

dowództwo i sztab

• 3 bataliony piechoty
• kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
• baterie: armat 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
• plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Razem:

żołnierzy 2915 (w tym oficerów - 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765). Sprzęt:

162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

Sztandar pułku

Sztandar ufundowany przez społeczeństwo Kamienia Pomorskiego został wręczony pułkowi 29 czerwca 1947 w Szczecinie. Aktu wręczenia dokonał Bolesław Bierut^[6] (gen. Marian Spychalski^[4].)

Opis sztandaru

Płat o wymiarach 100 x 100 cm, obramowany na brzegach złotą taśmą, na czerwonym tle złożoną w wężyk, obszyty z trzech stron frędzlą złotą. Płat przymocowany jest do drzewca za pomocą ceratowej tulei. Drzewce z jasnego, politurowanego drewna, z dwóch części połączonych za pomocą stalowych okuć. Na drzewcu siedemnaście gwoździ pamiątkowych. Głowica w kształcie orła ze skrzydłami stylizowanymi na wzór skrzydeł husarskich, wspartego na cokole skrzynkowym z napisem: "39 PP". Przy drzewcu wstążka biało-czerwona, zawiązana w kokardę^[6].

Strona główna

Czerwony krzyż grunwaldzki obwiedziony srebrem; pola między ramionami krzyża białe. Pośrodku haftowany biało-srebrnymi nićmi orzeł w otoku wieńca laurowego. Wieniec haftowany złotą nicią. Na górnym i dolnym ramieniu krzyża haftowany srebrną nicią napis: „HONOR I OJCZYZNA”. Na białych polach haftowane czerwonymi nićmi ponad dwoma złotymi gałązkami lauru inicjały pułku: „39 PP”^[6].

Strona odwrotna

Biały krzyż grunwaldzki, obwiedziony srebrem; pola między ramionami krzyża czerwone. Pośrodku haftowany złotą nicią napis: „ZA POLSKĘ WOLNOŚĆ I LUD”, w otoku wieńca. Na czerwonych polach ponad złotymi gałązkami lauru haftowane napisy i herby: w lewym górnym kontury tarczy; w prawym: „39 PP MIESZKAŃCY M. KAMIENIA”; w lewym dolnym herb Kamienia; w prawym dolnym data: „13.X.1946 R”^[6].

Przekształcenia

39 pułk piechoty → 39 zmotoryzowany pułk piechoty → 39 pułk zmechanizowany → 36 Łużycki pułk zmechanizowany → 36 pułk zmechanizowany Legii Akademickiej → 3 Brygada Pancerna → 36 Brygada Pancerna → 36 Brygada Zmechanizowana → 3 batalion zmechanizowany Legii Akademickiej

Uwagi

1. Rozkaz organizacyjny Nr 053/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 30 marca 1946.

Przypisy

1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
2. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
3. Faszcza 2005 ↓, s. 24.
4. Roman 2017 ↓, s. 191.
5. Komornicki 1965 ↓, s. 163.
6. Bigoszewska i Wiewióra 1974 ↓, s. 194–196.

Bibliografia

• Wanda Bigoszewska, Henryk Wiewióra: Sztandary ludowego Wojska Polskiego 1943 - 1974. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.
• Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
• Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Józef Roman: Moja służba w 12 Dywizji Piechoty (1945–1949). W: Andrzej Aksamitowski, Dariusz Faszcza: Pomorze militarne. Wokół zagadnień polityki i obronności na Pomorzu Zachodnim w polskim 70-leciu. Szczecin: Instytut Politologii i Europeistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, 2017. ISBN 978-83-64629-60-0.
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.