Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1954

Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1954
Stratencircuit Bremgarten
Land	Zwitserland
Datum	21- en 22 augustus 1954
Organisator	FIM
500 cc
Snelste ronde	Geoff Duke
Eerste	Geoff Duke
Tweede	Ray Amm
Derde	Reg Armstrong
350 cc
Snelste ronde	Fergus Anderson
Eerste	Fergus Anderson
Tweede	Ken Kavanagh
Derde	Ray Amm
250 cc
Snelste ronde	Rupert Hollaus
Eerste	Rupert Hollaus
Tweede	Georg Braun
Derde	Hermann Paul Müller
Zijspan
Snelste ronde	Wilhelm Noll/ Fritz Cron
Eerste	Wilhelm Noll/ Fritz Cron
Tweede	Cyril Smith/ Stanley Dibben
Derde	Willi Faust/ Karl Remmert

De Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1954 was de zevende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1954. De races werden verreden op 21 en 22 augustus op het Circuit Bremgarten, een stratencircuit in de stad Bern. In Zwitserland reden vier klassen: de 250 cc op zaterdag, de 350 cc, de 500 cc en de zijspanklasse op zondag. De wereldtitels in de 125- en de 250cc-klasse waren al beslist. In deze Grand Prix werd de wereldtitel in de 500cc-klasse beslist.

Algemeen

MV Agusta had besloten in Italië te blijven nu de resultaten van de MV Agusta 500 4C tegenvielen. Dat gold ook voor DKW, dat haar RM 350 nog wilde doorontwikkelen. De Moto Guzzi Monocilindrica 350's bleven dit keer heel en prompt bezette het merk de eerste twee plaatsen in de 350cc-race. Daardoor bleef de 350cc-klasse spannend, net als de zijspanklasse, waar Wilhelm Noll en Eric Oliver de koppositie na deze Grand Prix deelden.

500cc-klasse

Na een wat moeizame start van het seizoen won Geoff Duke nu zijn vierde race op rij en was hij eindelijk zeker van de wereldtitel. Ray Amm werd met zijn Norton Manx tweede, maar Reg Armstrong deed met zijn derde plaats goede zaken, want hij steeg drie posities in de WK-stand. Pierre Monneret kreeg weer de beschikking over een Gilera 500 4C maar hij werd slechts zevende, achter de AJS E95's van Rod Coleman en Derek Farrant. De Moto Guzzi Quattro Cilindri's vielen uit, maar het doek was inmiddels over deze machines al gevallen.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Geoff Duke Gilera 1:21"04'6 8 2 Ray Amm Norton +3'7 6 3 Reg Armstrong Gilera +58'5 4 4 Jack Brett Norton +1"18'3 3 5 Rod Coleman AJS +2"48'3 2 6 Derek Farrant AJS +1 ronde 1 7 Pierre Monneret Gilera +1 ronde 8 Leo Simpson Matchless +1 ronde 9 Luigi Taveri Norton +2 ronden 10 Hans Bartl BMW +3 ronden 11 Florian Camathias Norton +8 ronden

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Helmut Volzwinkler Matchless Ken Kavanagh Moto Guzzi Firmin Dauwe Norton Roy Godwin Norton René Del Torchio Matchless Georg Braun Horex Arthur Fenn Norton Bob McIntyre AJS Fergus Anderson Moto Guzzi Motor John Storr Norton Phil Heath Norton Otello Spadoni Gilera

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Gordon Laing (†) Norton Overleden[1] Keith Campbell Norton Auguste Goffin Norton Léon Martin Gilera Jacques Collot Norton Bob Matthews Norton Cyril Julian Norton Dickie Dale MV Agusta Teambeleid[2] Harold Clark Norton Tommy Wood Norton Alfredo Milani Gilera Carlo Bandirola MV Agusta Teambeleid[2] Nello Pagani MV Agusta Teambeleid[2] Umberto Masetti Gilera Peter Murphy Matchless Rudy Allison Norton Bill Lomas MV Agusta Teambeleid[2]

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Geoff Duke (wereldkampioen)	Gilera	38
2	Ray Amm	Norton	20
3	Reg Armstrong	Gilera	11
4	Ken Kavanagh	Moto Guzzi	9
5	Fergus Anderson	Moto Guzzi	8
	Pierre Monneret	Gilera
	Jack Brett	Norton
8	Alfredo Milani	Gilera	6
9	Rod Coleman	AJS	5
10	Jacques Collot	Norton	4
	Léon Martin	Gilera
	Bob McIntyre	AJS
	Carlo Bandirola	MV Agusta

350cc-klasse

Nadat ze in de Grand Prix van Duitsland allemaal waren uitgevallen bleven de Moto Guzzi Monocilindrica 350's nu heel en Fergus Anderson en Ken Kavanagh beslisten de race binnen 0,3 seconde van elkaar. Ray Amm moest ruim een halve minuut toegeven en werd derde. Anderson steeg meteen naar de top van de WK-lijst, maar de 350cc-klasse bleef enorm spannend. Zelfs Derek Farrant, die tiende in de stand stond, kon theoretisch nog wereldkampioen worden, maar feitelijk ging het tussen Anderson, Amm en Rod Coleman.

Uitslag 350cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Fergus Anderson Moto Guzzi 1:04"54'9 8 2 Ken Kavanagh Moto Guzzi +0'3 6 3 Ray Amm Norton +39'2 4 4 Jack Brett Norton +1"33'4 3 5 Rod Coleman AJS +2"00'5 2 6 Bob McIntyre AJS +2"22'3 1 7 Enrico Lorenzetti Moto Guzzi +2"30'8 8 Derek Farrant AJS +2"46'0 9 Alano Montanari Moto Guzzi +1 ronde 10 Leo Simpson AJS +1 ronde 11 John Storr Norton +1 ronde 12 Helmut Volzwinkler Velocette +2 ronden 13 Hans Haldemann Norton 14 Phil Heath AJS 15 Firmin Dauwe Norton 16 Werner Mazanec AJS 17 Haldinger Horex +4 ronden

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Gordon Laing (†) Norton Overleden[1] Karl Hofmann DKW Teambeleid Siegfried Wünsche DKW Teambeleid Onbekend[3] Coureur Merk John Grace Norton Maurice Quincey Norton Auguste Goffin Norton Georg Braun Schnell-Horex Jacques Collot Norton Pierre Monneret AJS Bob Keeler Norton Bob Matthews Velocette John Clark AJS Peter Davey Norton Duilio Agostini Moto Guzzi Barry Stormont BSA

Top tien tussenstand 350cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Fergus Anderson	Moto Guzzi	22
2	Rod Coleman	AJS	20
	Ray Amm	Norton
4	Ken Kavanagh	Moto Guzzi	14
5	Jack Brett	Norton	13
6	Enrico Lorenzetti	Moto Guzzi	9
	Leo Simpson	AJS
	Bob McIntyre	AJS
9	Pierre Monneret	AJS	8
10	Derek Farrant	AJS	6
	Auguste Goffin	Norton

250cc-klasse

Zoals het hele jaar al werd de 250cc-race gewonnen door NSU, maar omdat Werner Haas ten val kwam nam Rupert Hollaus de honneurs waar. Georg Braun werd tweede met een van de eerste NSU Sportmaxen en HP Müller derde. Luigi Taveri werd in zijn thuisrace vierde met de Moto Guzzi Bialbero 250. Op de zevende plaats eindigde Florian Camathias, die later furore zou maken als zijspanracer.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Rupert Hollaus NSU 1:01"56'7 8 2 Georg Braun NSU + 3"25'1 6 3 Hermann Paul Müller NSU + 1 ronde 4 4 Luigi Taveri Moto Guzzi + 1 ronde 3 5 Roberto Colombo Moto Guzzi + 1 ronde 2 6 Walter Vogel Adler + 1 ronde 1 7 Florian Camathias Moto Guzzi Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Werner Haas NSU Val Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Hans Baltisberger NSU Blessure[4]

Onbekend[3] Coureur Merk Ken Kavanagh Moto Guzzi Helmut Hallmeier Adler Kurt Knopf NSU Walter Reichert NSU Arthur Wheeler Moto Guzzi Bob Geeson REG Fergus Anderson Moto Guzzi John Horne Rudge Tommy Wood Moto Guzzi Reg Armstrong NSU Angelo Marelli Moto Guzzi Lanfranco Baviera Moto Guzzi Romolo Ferri Moto Guzzi

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Werner Haas (wereldkampioen)	NSU	32 (40)
2	Rupert Hollaus	NSU	26 (30)
3	Hermann Paul Müller	NSU	19
4	Hans Baltisberger	NSU	14
5	Arthur Wheeler	Moto Guzzi	7
6	Georg Braun	NSU	6
7	Reg Armstrong	NSU	4
	Helmut Hallmeier	Adler
9	Ken Kavanagh	Moto Guzzi	3
	Luigi Taveri	Moto Guzzi

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Zijspanklasse

Eric Oliver was nog steeds herstellende van een armbreuk, waardoor hij weliswaar kon deelnemen, maar slechts vijfde werd. Wilhelm Noll/Fritz Cron versloegen Cyril Smith/Stanley Dibben en kwamen daardoor op dertig punten in het wereldkampioenschap. Daar moesten ze echter vier punten van wegstrepen, waardoor ze gelijk met Oliver in het WK stonden en de Grand Prix des Nations de wereldtitel zou beslissen.

Uitslag zijspanklasse Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Wilhelm Noll Fritz Cron BMW 53"43'1 8 2 Cyril Smith Stanley Dibben Norton +27'7 6 3 Willi Faust Karl Remmert BMW +40'7 4 4 Walter Schneider Hans Strauß BMW +1"53'4 3 5 Eric Oliver Les Nutt Norton +1"59'0 2 6 Hans Haldemann Luigi Taveri Norton +2"26'5 1 7 Bob Mitchell Max George Norton +2"26'6 8 René Bétemps André Drivet Norton +1 ronde

Onbekend[3] Coureur Bakkenist Merk Ernst Kussin Franz Steidel Norton Julien Deronne Jules Nies Norton Fritz Hillebrand Manfred Grunwald BMW Loni Neußner Werner Öxner Norton Otto Schmid Otto Kölle Norton Jacques Drion Inge Stoll-Laforge Norton Bill Boddice John Pirie Norton

Top tien tussenstand zijspanklasse

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn
1	Wilhelm Noll	Fritz Cron	BMW	26 (30)
	Eric Oliver	Les Nutt	Norton-Watsonian	26
3	Cyril Smith	Stanley Dibben	Norton-Watsonian	20
4	Walter Schneider	Hans Strauß	BMW	14 (16)
5	Fritz Hillebrand	Manfred Grunwald	BMW	12
6	Willi Faust	Karl Remmert	BMW	4
7	Jacques Drion	Inge Stoll-Laforge	Norton	3
	Otto Schmid	Otto Kölle	Norton
9	Loni Neußner	Werner Öxner	Norton	2
10	Bill Boddice	John Pirie	Norton	1
	Julien Deronne	Jules Nies	Norton
	Ernst Kussin	Franz Steidel	Norton
	Hans Haldemann	Luigi Taveri	Norton

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Bronnen, noten en/of referenties

• Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7

Voetnoten

1. Gordon Laing was tijdens de Grand Prix van België dodelijk verongelukt.
2. MV Agusta had besloten niet aan deze Grand Prix deel te nemen.
3. Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
4. Hans Baltisberger had tijdens de Grand Prix van Duitsland een enkele en een schouderblad gebroken.

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1954	FIM wereldkampioenschap wegrace 6^e seizoen (1954)	Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1954
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953	Grand Prix-wegrace van Zwitserland	Volgende race: Grand Prix-wegrace Zwitserland 1959