In de kwalificatie voor het Europees kampioenschap voetbal 2012 speelden 51 van de bij de UEFA aangesloten landen om 14 plaatsen in de eindronde. De beide gastlanden Oekraïne en Polen waren automatisch geplaatst.
De kwalificatie begon op 11 augustus 2010 met de wedstrijd Estland - Faeröer en eindigde op 15 november 2011 met de tweede wedstrijd van de play-offs.
De 51 landen die streden om de veertien resterende plaatsen werden verdeeld over zes groepen van zes teams en drie groepen van vijf teams. De groepswinnaars en de beste nummer twee kwalificeerden zich direct. De acht overige nummers twee moesten in de play-off (thuis- en uitwedstrijd) alsnog kwalificatie proberen af te dwingen.[1]
In vergelijking met het vorige EK plaatsten Duitsland, Portugal, Spanje, Nederland, Frankrijk, Kroatië, Polen, Italië, Zweden, Tsjechië, Griekenland en Rusland zich opnieuw. Zwitserland werd uitgeschakeld door Engeland, de plaatsen van Turkije, Oostenrijk en Roemenië werden ingenomen door Oekraïne, Ierland en Denemarken.
Loting
De groepen zijn tijdens de loting op 7 februari 2010 in Warschau ingedeeld.
Procedure
De groepen werden dusdanig samengesteld dat de sterkste landen niet bij elkaar in de groep kwamen en dat de groepen een vergelijkbare sterkte hadden. Hiertoe werden de landen ingedeeld in zes potten, vijf potten van negen, en één pot van zes landen. Pot 1 was de sterkste pot, met daarin de landen met de hoogste coëfficiënten en geleid door de titelhouder. De coëfficiënten zijn gebaseerd op de resultaten in de kwalificatie voor het EK 2008 en het WK 2010. Uit elke pot werd een land in een andere groep geloot. Landen die in dezelfde pot waren ingedeeld, konden dus niet tegen elkaar spelen.
Een dag voor de loting maakte de UEFA bekend dat het politiekgevoelige duels wil vermijden. Zo konden Georgië en Rusland niet bij elkaar in de groep komen, evenals Armenië en Azerbeidzjan.[2] Tijdens de loting kwam Azerbeidzjan in groep A en toen vervolgens ook Armenië groep A lootte, plaatste de UEFA Armenië in groep B.
Potindeling
De onderstaande indeling werd bekend na afloop van de kwalificatiewedstrijden voor het wereldkampioenschap 2010.[3] In elke pot zijn de landen op volgorde van het berekende coëfficiënt geplaatst; het sterkste land staat bovenaan.
Na het veelbelovende WK, waarin het jonge Duitsland derde werd en vooral indruk maakte tegen Engeland (4-1) en Argentinië (4-0) maakten een aantal internationals een grote transfer: Mesut Özil en Sami Khedira vertrokken beiden naar Real Madrid,[4][5] een jaar later maakte doelman Manuel Neuer de overstap van Schalke 04 naar Bayern München.[6] Duitsland zette de lijn van het WK door en won alle tien wedstrijden, meest imposante overwinning was een 6-2 zege op Oostenrijk,[7]waarna Duitsland al op de zevende speeldag zeker was van plaatsing voor het EK.[8] Het grote slachtoffer van de ontwikkeling van het team was Michael Ballack, hij was de aanvoerder van die "Mannschaft" voor het WK, miste het WK door een blessure en werd niet meer geselecteerd voor het nationale team.[9]
België had al vier internationale toernooien gemist en hoopte zich onder leiding van Dick Advocaat eindelijk weer te plaatsen voor een eindronde, maar Advocaat kreeg een aanbod van de Russische bond en kocht zijn contract met België af.[10] Oud-bondscoach Georges Leekens werd zijn opvolger,[11] hij erfde een talentrijke, maar jonge selectie, waar Lukaku met zijn zestien jaar de meest opvallende tiener was.[12] In de loop van de cyclus zouden ook Kevin De Bruyne en doelman Thibaut Courtois debuteren. De start was echter ongelukkig, België was absoluut niet minder dan Duitsland, maar verloor door een doelpunt van Miroslav Klose na een foute inschatting van zijn ploeggenoot bij Bayern München, Daniel Van Buyten.[13] In de tweede wedstrijd tegen Turkije verspeelde België een 0-1 voorsprong na rust, het kwam ondanks een rode kaart van Vincent Kompany nog op gelijke hoogte door een doelpunt van van Buyten, maar tien minuten voor tijd scoorde Turkije de winnende goal via Turan en met nul punten uit twee wedstrijden leken de Rode Duivels kansloos om het EK te halen.
Nadat hij zich met Rusland niet kwalificeerde voor het WK nam Guus Hiddink ontslag en tekende een contract met de Turkse bond.[14] Na twee overwinningen kwam de klad er al in, na een 3-0 nederlaag tegen Duitsland[15] volgde een 1-0 nederlaag tegen het nietige Azerbeidzjan[16] en de Turkse pers wilde al van Hiddink af.[17] België kon nog niet echt van de misstap van Turkije profiteren, het speelde thuis gelijk tegen Oostenrijk. Vlak voor tijd stond België met 2-3 achter, door doelpunten van Marvin Ogunjimi en Nicolas Lombaerts leek België te winnen, maar in blessuretijd maakte Martin Harnik gelijk: 4-4.[18][19] Na het kalenderjaar 2010 stond Oostenrijk op de tweede plaats (achter het ongenaakbare Duitsland) met zeven punten uit drie wedstrijden, Turkije en België hadden respectievelijk zes en vier punten met een wedstrijd meer gespeeld dan de Oostenrijkers.
België begon het jaar 2011 goed met een 0-2 zege op Oostenrijk, Axel Witsel scoorde beide doelpunten.[20] Oostenrijk zou daarna nog drie keer verliezen en zou geen rol van betekenis spelen. Cruciaal was nu de wedstrijd tussen België en Turkije in Brussel, België had één punt meer, maar een wedstrijd meer gespeeld. België kreeg meer kansen dan Turkije, na een vroege voorsprong door een doelpunt van Marvin Ogunjimi maakten de Turken gelijk. Nadat Dries Mertens van FC Utrecht werd gevloerd in het strafschopgebied, schoot Witzel de strafschop hoog over.[21] De talentvolle Eden Hazard kwam niet in het spel voor en werd gewisseld, Hazard reageerde woedend en begon binnen een paar minuten een hamburger te eten.[22]Leekens schorste Hazard voor de komende twee wedstrijden.[23]
In de laatste vier speeldagen bleven België en Turkije misstappen maken, België incasseerde een gelijkmaker tegen Azerbeidzjan in de slotminuten,[24] Turkije bleef steken op een doelpuntloos gelijkspel tegen Oostenrijk door een gemiste strafschop.[25] Na een 1-3 nederlaag tegen Duitsland van de Turken[26] en een 4-1 zege van België op Kazachstan had België op de laatste speeldag een punt voorsprong op Turkije, België moest nu winnen van Duitsland om de Play-Offs te halen. België begon voortvarend aan de wedstrijd, maar na de 1-0 voorsprong via Özil stortte de ploeg in elkaar,[27] België verloor met 3-1 en moest hopen op een nederlaag van Turkije tegen Azerbeidzjan. De Turken hielden het spannend, het enige doelpunt werd na zestig minuten gescoord door Yilmaz en Turkije moest in de Play-Offs spelen tegen Kroatië.[28] Leekens bleef aan als bondscoach, maar vertrok in mei 2022, nadat hij een aanbieding kreeg van Club Brugge[29] Voor de zoveelste keer in korte tijd moest België op zoek naar een nieuwe bondscoach.
Na het debacle tijdens de WK-kwalificatie, waar Rusland in de Play-Offs verloor van Slovenië nam Guus Hiddink ontslag en Rusland nam Dick Advocaat aan als zijn opvolger.[30] Advocaat had veel successen geboekt bij de Russische club FK Zenit Sint-Petersburg (Uefa Cup en Kampioenschap). Belangrijkste concurrenten voor Rusland waren Slowakije, dat wereldkampioen Italië tijdens het WK uitschakelde en Ierland dat revanche zocht, nadat het door een handsbal van de Fransman Thierry Henry werd uitgeschakeld tijdens de WK-kwalificatie. Advocaat liep al snel averij op door thuis van Slowakije te verliezen door een doelpunt van Miroslav Stoch,[31] maar herstelde zich met een 2-3 overwinning in en tegen Ierland.[32] Slowakije verloor van Armenië,[33] speelde gelijk tegen Ierland en aan het einde van het kalenderjaar 2010 had Rusland met tien punten uit vier wedstrijden drie punten voorsprong op Ierland, Slowakije en Armenië.
Voor de laatste drie speeldagen was de marge nog steeds drie punten met Slowakije en Ierland, Rusland kwam tegen Ierland in eigen huis niet verder dan een 0-0 gelijkspel, maar doordat Slowakije zich opnieuw door Armenië liet verrassen (0-4)[34] was de strijd om directe plaatsing gunstig en nadat Rusland met 0-1 van Slowakije won was plaatsing een feit.[35] Slowakije was nu uitgeschakeld en Armenië had één punt minder dan Ierland voor de laatste speeldag, beide landen speelden tegen elkaar. De Armeense doelman Berezovsky kreeg in de 25e minuut de rode kaart voorgehouden, nadat hij buiten het eigen strafschopgebied hands zou hebben gemaakt. Tv-beelden toonden echter aan dat hij de bal tegen de borst kreeg. De Ierse aanvaller Simon Cox maakte juist wél hands net voordat hij de bal tegen Berezovsky aanschoot.[36] Armenië verloor de wedstrijd met 2-1[37] en de Armeense voetbalbond ging tevergeefs in beroep bij de UEFA om de wedstrijd ongeldig te verklaren.[38] Ierland moest in de Play-Offs spelen tegen Estland.
Het WK was voor titelverdediger Italië een groot fiasco, het werd laatste in een groep met Paraguay, Slowakije en Nieuw-Zeeland.[39] Het stond voor het WK al vast dat Cesare Prandelli de nieuwe bondscoach zou worden.[40] Italië nam afscheid van spelers waarmee Italië in 2006 wereldkampioen werd zoals Fabio Cannavaro en Gennaro Gattuso[41], sterkhouders als doelman Gianluigi Buffon en Pirlo bleven doorgaan. Italië kende een vlekkeloze campagne, voor het zich kwalificeerde had het alleen puntverlies geleden tegen Noord-Ierland,[42] op de achtste speeldag werd kwalificatie veilig gesteld na een 1-0 overwinning op Slovenië.[43] Tot de nieuwe generatie internationals behoorde Mario Balotelli, de aanvaller van Manchester City was vooral bekend om zijn onaangepaste gedrag.[44]
De strijd om de tweede plaats zorgde steeds voor wijzigingen in de stand, omdat de ploegen onderling veel punten aan elkaar verspeelden. Deelnemers aan het laatste WK Slovenië en Servië verloren beiden een thuiswedstrijd in de beginfase: Slovenië verloor met 0-1 van Noord-Ierland, Servië met 1-3 van Estland.[45] De wedstrijd tussen Italië en Servië in Genua werd gestaakt, omdat Servische supporters vuurwerk op het veld gooiden.[46] Servië wilde het duel overspelen[47], maar de UEFA gaf Italië een reglementaire overwinning van 3-0.[48]
Voor de laatste vier speelronden stond Slovenië op de tweede plaats met elf punten uit zeven wedstrijden, Noord-Ierland en Servië hadden respectievelijk negen en acht punten , maar een wedstrijd minder gespeeld. Estland leek kansloos met zeven punten uit zeven wedstrijden, maar kwam weer in beeld na zeges op Slovenië en Noord-Ierland.[49] Deze landen haakten af en na een 1-2 zege van Estland op Noord-Ierland en een gelijkspel van Servië tegen Italië had het uitgespeelde Estland een voorsprong van één punt op Servië. Servië moest zijn laatste wedstrijd winnen van het al uitgeschakelde Slovenië, maar verloor met 1-0.[50] Estland bereikte zijn grootste succes in zijn bestaan, was het tweede Baltische land in de geschiedenis dat de Play-Offs haalden (Letland 2004 was de eerste) en moest daarin spelen tegen Ierland.[51]
Na een WK vol incidenten kwam bij Frankrijk eindelijk een einde aan de woelige periode rond coach Raymond Domenech, Laurent Blanc de oud-wereldkampioen die Girondins de Bordeaux kampioen maakte volgde hem op.[52] In de eerste wedstrijd zette Frankrijk de lijn van het totaal mislukte WK door door thuis met 0-1 van Wit Rusland te verliezen.[53] In de volgende wedstrijd werd de uitwedstrijd van de belangrijkste concurrent Bosnië en Herzegovina gewonnen, het eerste doelpunt werd gescoord door de weer geselecteerde Karim Benzema.[54] In deze Oost-Europese poule lukte het Frankrijk niet definitief afstand te nemen van de concurrentie en was de thuiswedstrijd tegen Bosnië beslissend, Frankrijk had één punt voorsprong. Frankrijk werd in de eerste helft overlopen en uit de vele kansen scoorde Bosnië via zijn steraanvaller van Manchester CityDžeko. In de tweede helft werd een overtreding gemaakt op Samir Nasri, hij benutte de strafschop zelf: 1-1. Met de hakken over de sloot plaatste Frankrijk zich,[55] Bosnië moest in de Play-Offs spelen tegen Portugal.
Van de basiself die in Zuid-Afrika tweede werd viel bij Nederland alleen linksback en aanvoerder Giovanni van Bronckhorst af, hij stopte helemaal met voetbal, Mark van Bommel werd de nieuwe aanvoerder.[56] Belangrijkste concurrent was Zweden, vooraf maakten een aantal Zweedse intenationals stemming over het harde spel van een aantal Nederlanders.[57] De meest bekritseerde Nigel de Jong werd door coach Bert van Marwijk na een nieuwe zware overtreding, nu in een competitieduel van zijn club Manchester City tegen de Fransman Hatem Ben Arfa geschorst.[58] Ondanks veel geblesseerden werd Zweden ruimschoots verslagen,[59]Klaas-Jan Huntelaar en Ibrahim Afellay scoorden beiden twee doelpunten en waren symbolen voor de versterkte concurrentie.[60]
In de lente van 2011 was er een tweeluik tegen Hongarije, Nederland won de uitwedstrijd met veel gemak en met een 0-4 nederlaag kwamen de Hongaren nog goed weg.[61] De return verliep anders, na een 1-0 voorsprong voor rust nam Hongarije een 1-2 voorsprong. Na de gelijkmaker van Wesley Sneijder en de 3-2 van de teruggekeerde Ruud van Nistelrooij maakte Hongarije gelijk via Zoltán Gera, maar twee treffers van Dirk Kuyt zorgden dat de punten in Nederland bleven.[62] In de volgende wedstrijd boekte Nederland zijn grootste zege in zijn bestaan: 11-0 tegen San Marino[63] en na een 0-2 zege tegen Finland was kwalificatie zeker,[64] de nieuwelingen Kevin Strootman en Luuk de Jong scoorden. Nederland speelde de hele kwalificatie zonder Arjen Robben, die altijd geblesseerd was, een nawee van zijn geforceerde deelname aan het WK.[65] Klaas Jan Huntelaar was topscorer van de hele kwalificatie met twaalf doelpunten, De concurrentie op het middenveld en de aanval was duidelijk toegenomen in vergelijking met het WK, de taak van bondscoach Bert van Marwijk de eenheid te bewaren.
Zweden was voorbestemd tweede te worden in deze groep. Het werd nog even spannend, toen Zweden met 2-1 verloor van Hongarije,[66] maar na een 1-2 zege op Finland was Zweden verzekerd van de tweede plaats en kon het via een zege op Nederland de beste nummer twee van alle groepen worden.[67] Zonder de geschorste steraanvaller Zlatan Ibrahimovic[68] kwam Zweden in de 50e minuut achter door een doelpunt van Kirk Kuijt, maar door een benutte strafschop van Sebastian Larsson en de winnende treffer van de bij PSV spelende Ola Toivonen[69] werd Nederland met 3-2 verslagen en was kwalificatie veilig gesteld.
Groep F was vooral een strijd tussen Kroatië en Griekenland, aan het einde van het seizoen 2010/2011 had Griekenland een voorsprong van één punt met nog vier wedstrijden te gaan. Beide landen hadden punten verspeeld tegen Georgië (Griekenland speelde thuis gelijk, Kroatië verloor in Tbilisi),[70] het onderlinge duel in Zagreb eindigde in een gelijkspel. Israël was ook nog kansrijk met evenveel punten als Kroatië, maar na nederlagen tegen Griekenland en Kroatië in september 2011 was de rol van Israël uitgespeeld. Na een gelijkspel van Griekenland tegen Letland nam Kroatië de koppositie weer over, beslissend was nu de onderlinge confrontatie tussen beide kanshebbers. Griekenland won met 2-0[71] en had nu genoeg aan een gelijkspel tegen Georgië om zich te plaatsen. Tot elf minuten voor tijd stond Griekenland nog achter, maar door doelpunten van Georgios Fotakis en Angelos Charisteas werd de kwalifcatie veilig gesteld.[72] Kroatië moest in de Play-Offs spelen tegen Turkije.
Montenegro deed voor het laatste WK voor de eerste keer mee aan kwalificatie-wedstrijden, maar dat was geen succes, het land eindigde op de vijfde plaats in een groep van zes. Het land was daardoor laag ingedeeld voor de kwalificatie-wedstrijden voor het EK en moest allemaal wedstrijden spelen tegen gerenommeerde tegenstanders. Montengro begon flitsend aan de campagne en won drie keer met 1-0, met als beste uitslag een 1-0 zege op Zwitserland,[73] dat op het recente WK nog de latere wereldkampioen Spanje versloeg. Daarna speelde het doelpuntloos gelijk in en tegen het Engeland van coach Fabio Capello,[74] die na een totaal mislukt WK toch mocht aanblijven als bondscoach. Zwitserland weigerde aansluting te vinden door een 0-2 voorsprong tegen Engeland uit handen te geven, het werd uiteindelijk 2-2 in het Wembley-stadion.[75] Aan het einde van het voetbalseizoen 2011/2011 stonden Engeland en Montenegro aan kop met elf punten uit vijf wedstrijden, Zwitserland moest nog een inhaalslag doen met een achterstand van zes punten met nog drie wedstrijden te gaan.
Op de zevende speeldag leed Montenegro zijn eerste nederlaag tegen het toen nog puntloze Wales met 2-1.[76] Aangezien Engeland de volgende wedstrijden allemaal won had het in zijn laatste wedstrijd, in en tegen Montenegro genoeg aan een punt om zich te plaatsen. Engeland nam een 0-2 voorsprong, maar gaf deze in de laatste minuut uit handen, kwalificatie kwam niet in gevaar.[77] Spijtiger was echter de rode kaart van aanvaller Wayne Rooney, die bij een 1-2 stand een trap naar achteren gaf, waarbij Miodrag Dzudovic theatraal viel.[78] Rooney zou uiteindelijk de eerste twee groepswedstrijden op het EK missen.[79] Voor Monetenegro was het gelijkspel genoeg om de Play-Offs te halen, aangezien Zwitserland met 3-1 van Wales verloor.[80] Wales won drie van de vier laatste wedstrijden mede dankzij de doorbraak van Tottenham Hotspur speler Gareth Bale.[81] Schrijnend waren de prestaties van het Bulgaarse team, met vijf punten uit acht wedstrijden eindigde de ploeg op de laatste plaats. Fabio Capello zou het WK uiteindelijk toch niet halen, de Engelse voetbalbond ontnam John Terry zijn aanvoerdersband, nadat Terry tijdens het wedstrijd werd beschuldigd van racisme,[82] Capello was het daarmee niet mee eens[83] en stapte op.[84]
Portugal had een beroerd WK achter de rug, waar alleen van het zwakke Noord-Korea werd gewonnen en begon de EK-kwalificatie ongelukkig met een 4-4 gelijkspel in eigen huis tegen dreumes Cyprus, twee keer in de eerste helft kwam Cyprus op voorsprong, in de 89e minuut scoorde Avraam de gelijkmaker.[85] Nadat Portugal met 1-0 verloor van Noorwegen, werd coach Carlos Queiroz, die bovendien een half jaar geschorst door een conflict met dopingcontroleurs[86] ontslagen.[87] Portugal vond onder de nieuwe coach Paulo Bento[88] de weg naar boven weer terug, de belangrijkste zege was een 3-1 overwinning op de derde speeldag tegen Denemarken, Nani scoorde twee doelpunten.[89] Na een 1-0 overwinning van Portugal op koploper Noorwegen[90] stonden Portugal, Denemarken en Noorwegen bovenaan met tien punten uit vijf wedstrijden. Denemarken won met 2-0 van Noorwegen en kon zich opmaken voor de beslissende wedstrijd tegen Portugal op de laatste speeldag, Portugal had genoeg aan een gelijkspel. Denemarken nam een 2-0 voorsprong, een late treffer van Christiano Ronaldo kon de nederlaag niet voorkomen.[91] Noorwegen had een monsterzege met negen goals verschil op Cyprus nodig om Portugal helemaal uit te schakelen, het bleef bij 3-1, Portugal moest in de Play-Offs tegen Bosnië en Herzegovina spelen.
Titelverdediger en kersverse wereldkampioen Spanje plaatste zich zonder al te veel problemen voor het EK,[92] de ploeg won alle acht wedstrijden in een niet bijster sterke poule en de ploeg van coach Vicente Del Bosque was nauwelijks aan slijtage onderhevig. In de strijd om de tweede plaats leek in eerste instantie Litouwen zich te mengen na een doelpuntloos gelijkspel tegen Schotland en een 0-1 overwinning in Praag tegen Tsjechië,[93] maar haalde in de resterende zes wedstrijden maar één punt, thuis tegen dwerg Liechtenstein. De wedstrijd tussen Schotland en Tsjechië in Glasgow was cruciaal, Schotland leek met 2-1 te winnen, maar in de 89e minuut gaf de Nederlandse scheidsrechter Kevin Blom een strafschop na een georkestreerde valpartij van Jan Rezek,[94]Michal Kadlec profiteerde van het buitenkansje. In de ultieme slotfase werd een veel ernstiger vergrijp in het Tsjechische strafschopgebied wel gezien als een "Schwalbe" en werd Schotand een strafschop ontnomen.[95] Schotland miste daardoor een noodzakelijke zege en kwam twee punten tekort[96] en werd uitgeschakeld, Tsjechië moest in de Play-Offs spelen tegen Montenegro.
De heenwedstrijden worden gespeeld op 11 november 2011, de terugwedstrijden op 15 november 2011.
Kroatië - Turkije
Vertrouwen was ook niet groot na de wisselvallige prestaties van het Turkije onder bondscoach Guus Hiddink in de groepsfase, waar België ternauwernood achter werd gehouden, bovendien was Kroatië een geduchte tegenstander.[97] Nadat de thuiswedstrijd al na iets meer dan 50 minuten 0-3 voor de Kroaten werd de sfeer in Istanboel vijandig en werd Hiddink massaal opgeroepen te vertrekken,[98] ook pers en zelfs eigen teleurgestelde spelers uitten hun misgenoegen.[99] De return eindigde doelpuntloos, Hiddink bleek niet de wonderdokter te zijn die hij voor Zuid-Korea, Australië en Rusland wel was[100] en nam ontslag.[101]
De hoop op hernieuwd Baltisch succes na de sensationele overwinning van Letland op Turkije in de Play-Offs van het EK 2004 was na één wedstrijd al vervlogen, Estland verloor in eigen land met 0-4 van Ierland, waarna de return voor de formatie van de Italiaanse bondscoach Giovanni Trapattoni een formaliteit was.[102] Een Ierse supporter vermomde zich als materiaalman om de wedstrijd in Tallin te zien en zat een tijdje naast de bondscoach van Estland, voor hij gesnapt werd door de UEFA.[103]
Montenegro was met Estland de grote verrassing tijdens de EK-kwalificatie, maar na de start van de groeppsfase met drie 1-0 overwinningen op rij werd geen wedstrijd meer gewonnen en plaatste zich ternauwernood voor de Play-Offs. In de uitwedstrijd tegen Tsjechië hield Montenegro het lang vol, had kansen op een doelpunt, maar verloor uiteindelijk met 2-0, waarbij de laatste treffer in blessure-tijd viel via verdediger Tomáš Sivok. Montenegro probeerde het vooral in de tweede helft, maar doelman Petr Čech hield zijn ploeg op koers met knappe reddingen. Uiteindelijk zorgde een uitbraak van de Tsjechen voor duidelijkheid: 0-1.[104]
Net als voor het WK in 2010 was Bosnië en Herzegovina de tegenstander van Portugal in de Play-Offs, de eerste wedstrijd in Bosnië eindigde in een doelpuntloos gelijkspel zonder al te veel hoogtepunten. In de tweede wedstrijd had Portugal duidelijk de overhand en nam een 3-1 voorsprong met twee treffers van hun vedette Christiano Ronaldo. Bosnië kwam nog terug in de wedstrijd door een treffer van Emir Spahić, maar speelde op dat moment al met tien man. In de laatste twintig minuten maakten de Portugezen nog drie treffers met twee goals van Postiga en plaatsten zich als laatste van de zestien deelnemers voor het EK.[105]
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.jpg)
.jpg)
