PROFILBARU.COM

Talcott Parsons
	;
Biografía
Nacemento	13 de decembro de 1902 ; Colorado Springs, Estados Unidos de América
Morte	8 de maio de 1979 (76 anos); Múnic, Alemaña
Lugar de sepultura	Old Burying Ground (en)
President of the American Sociological Association (en)
	1949 – 1949
Datos persoais
Educación	Universidade de Heidelberg - doutoramento (–1927); Amherst College - grao en Artes (–1924); London School of Economics (1924–1925)
Director de tese	Edgar Salin
Actividade
Campo de traballo	Historia
Ocupación	sociólogo, profesor universitario, biólogo
Empregador	Universidade Harvard
Partido político	Partido Demócrata
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Interesado en	Socioloxía
Profesores	Emil Lederer e Bronisław Malinowski
Alumnos	Jeffrey C. Alexander (pt)
Obra
	Obras destacables The Social System (en) ; The Structure of Social Action (en) ;
Doutorando	Harold Garfinkel (pt) , Clifford Geertz, Robert Neelly Bellah, Jesse R. Pitts (pt) , Morris Zelditch (pt) , Marion J. Levy Jr. (pt) , Jackson Toby (pt) , Robert F. Bales (pt) , Edward Clifton Devereux (en) , Robert K. Merton, Edward O. Laumann e Albert K. Cohen
Familia
Fillos	Charles Parsons
Pais	Edward Smith Parsons e Mary Augusta Parsons
Premios
	Bolsa de estudos Guggenheim; Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias ;
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Парсонс Толкотт); Medvik >>>:Parsons, Talcott, 1902-1979,

Talcott Parsons, nado en Colorado Springs o 13 de decembro de 1902 e finado en Múnic o 8 de maio de 1979, foi un sociólogo estadounidense da tradición clásica, coñecido pola súa teoría da acción social e o funcionalismo estrutural. Está considerado unha das figuras máis influentes da socioloxía do século XX.^[1] Logo de obter un doutoramento en economía, serviu como profesor no claustro da Universidade Harvard entre 1927 e 1929. En 1930 foi un dos primeiros profesores do novo departamento de socioloxía.^[2] Posteriormente, foi clave na creación do Departamento de Relacións Sociais de Harvard.

Baseada en datos empíricos, a teoría da acción social de parson foi a primeira teoría ampla, sistemática e xeneralizable de sistemas sociais desenvolvida nos Estados Unidos ou Europa.^[3] Algunhas das maiores contribucións de Parsons á socioloxía no mundo anglófono foron as súas traducións das obras de Max Weber e as súas análises de traballos de Weber, Émile Durkheim e Vilfredo Pareto. A obra destes autores influíu fortemente na visión de Parsos e foi o fundamento da súa teoría da acción social. Parsons observou a acción voluntaria a través da lente dos valores culturais e das estruturas sociais que limitan as escollas e finalmente determinan todas as accións sociais, como contraposición ás accións que están determinadas en base a procesos psicolóxicos internos.^[3]

Aínda que Parsons está considerado xeralmente un funcionalista estrutural, cara á fin da súa carreira, en 1975, publicou un artigo que afirmaba que "funcional" e "funcionalista estrutural" eran formas inapropiadas de describir o carácter da súa teoría.^[4]

Dende a década de 1970, unha nova xeración de sociólogos criticou as teorías de Parsons como socialmente conservadores e os seus escritos como innecesariamente complexos. As clases de socioloxía dedicaron menos énfase ás súas teorías que no cumio da súa popularidade, dende os corenta aos setenta. Porén, posteriormente houbo un rexurdimento do interese nas súas ideas.^[2]

Parsons foi un gran defensor da profesionalización da socioloxía e da súa expansión polos círculos académicos estadounidenses. Foi elixido presidente da American Sociological Association en 1949 e foi o seu secretario de 1960 a 1965.

Legado

Entre as décadas de 1940 e 1970, Parsons foi un dos máis famosos e influentes, aínda que tamén máis controvertidos do mundo, particularmente nos Estados Unidos.^[2] O seu traballo posterior recibiu crtíticas e foron en xeral rexeitados porque se consideraba que as súas teorías eran demasiado abstractas, inaccesíbeis e socialmente conservadoras.^[2]^[5]

Posteriormente, incrementouse o interese nas ideas de Parsons e especialmente volveuse á vista ás súas últimas obras.^[1] Intentos de revivir o seu pensamento foron levados a cabo por sociólogos parsonianos e científicos sociais como Jeffrey Alexander, Bryan Turner, Richard Münch e Roland Robertson. Uta Gerhardt escribiu sobre Parsons dende unha perspectiva biográfica e histórica.

Obras seleccionada

1983. The Structure and Change of the Social System Edited by Washio Kurata (lectures from Parsons' second visit to Japan).
1986, Social Science: A Basic National Resource Edited by S.Z. Klausner & Victor Lidz. (Escrito arredor de 1948).
1991, The Early Essays (Ensaio de finais da década de 1920 e comezos da de 1930). Editado por Charles Camic.
1993, On National Socialism (Ensaio de finais da década de 1930 e comezos da de 1940). Editado por Uta Gerhardt.
2007, American Society: Toward a Theory of Societal Community Edited by Giuseppe Sciortino. Paradigm ISBN 978-1-59451-227-8.

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 Turner & Holton 2015, pp. 3–6.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Dillon, Michele (2013) [2009]. "Chapter Four: Talcott Parsons and Robert Merton, Functionalism and Modernization". Introduction to Sociological Theory: Theorists, Concepts, and their Applicability to the Twenty-First Century. Wiley. pp. 156–157. ISBN 978-1-118-47190-6.
↑ ^3,0 ^3,1 Dillon 2013, pp. 158–159.
↑ Parsons, Talcott (1975). "The Present Status of 'Structural-Functional' Theory in Sociology". Social Systems and The Evolution of Action Theory. New York: The Free Press.
↑ Abrahams, Marc (17 de xaneiro de 2011). Improbable research: measuring the fog of prose. The Guardian.

Véxase tamén

Bibliografía

Turner, Bryan S.; Holton, Robert J. (2015) [1986]. "Against nostalgia: Talcott Parsons and a sociology for the modern world". Talcott Parsons on Economy and Society. Nova York: Routledge. ISBN 978-1-317-65226-7.
William Saldaña, La théorie analytique de la société dans l´æuvre de Talcott Parsons, París, Mouton, 1974.
Reinhard Damm, Systemtheorie und Recht: Zur Normentheorie Talcott Parsons, Berlin, Duncker & Humblot, 1976.
Jeffrey C. Alexander, The Modern Reconstruction of Classical Thought: Talcott Parsons, Londres, Routledge & Kegan Paul, 1983.
Alberto Marinelli, Struttura dell'ordine e funzione del diritto. Saggio su Parsons, Milán, Angeli, 1988
Riccardo Prandini (ed), Talcott Parsons, Milán, Bruno Mondadori, 1998.
Uta Gerhardt, Talcott Parsons. An Intellectual Biography, Cambridge, Cambridge University Press, 2002.
Realino Marra, Talcott Parsons. Valori, norme, comportamento deviante, «Materiali per una storia della cultura giuridica», XXXIV-2, 2004, pp. 315–27.
A. Javier Trevino, Talcott Parsons on law and the legal system, Newcastle, Cambridge Scholars, 2008.
Sandro Segre, Talcott Parsons: un'introduzione, Roma, Carocci, 2009.
Christopher Hart (ed.), Talcott Parsons. A Collection of Essays in Honour of Talcott Parsons, Chester, Midrash, 2009.

Ligazóns externas

[FOOTNOTETurnerHolton20153–6-1] 1,0 ^1,1 Turner & Holton 2015, pp. 3–6.

[Soc101-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Dillon, Michele (2013) [2009]. "Chapter Four: Talcott Parsons and Robert Merton, Functionalism and Modernization". Introduction to Sociological Theory: Theorists, Concepts, and their Applicability to the Twenty-First Century. Wiley. pp. 156–157. ISBN 978-1-118-47190-6.

[FOOTNOTEDillon2013158–159-3] 3,0 ^3,1 Dillon 2013, pp. 158–159.

[4] Parsons, Talcott (1975). "The Present Status of 'Structural-Functional' Theory in Sociology". Social Systems and The Evolution of Action Theory. New York: The Free Press.

[tg-5] Abrahams, Marc (17 de xaneiro de 2011). Improbable research: measuring the fog of prose. The Guardian.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]