Rudolf Christoph Eucken

Rudolf Christoph Eucken

Nome orixinal	(de) Rudolf Eucken
Biografía
Nacemento	5 de xaneiro de 1846 Aurich, Alemaña
Morte	15 de setembro de 1926 (80 anos) Jena, Alemaña
Lugar de sepultura	Aurich Stadtfriedhof ^(en)
Rector of the University of Jena ^(en)
outubro de 1898 – abril de 1899
Rector of the University of Jena ^(en)
outubro de 1886 – abril de 1887
Rector of the University of Jena ^(en)
outubro de 1879 – abril de 1880
Datos persoais
Educación	Universidade de Gotinga Universidade Humboldt de Berlín
Director de tese	Friedrich Adolf Trendelenburg
Actividade
Campo de traballo	Filosofía
Lugar de traballo	Jena
Ocupación	filósofo, profesor universitario, escritor, prosista
Empregador	Universidade de Jena Universidade Harvard Universidade de Basilea
Membro de	Academy of Science for Public Utility ^(en) Corps Frisia Göttingen ^(en) Accademia Nazionale dei Lincei Real Academia das Ciencias de Suecia StMV Blaue Sänger Göttingen ^(en)
Alumnos	Maria Bezobrazova ^(en)
Obra
Doutorando	Maria Bezobrazova ^(en) , Walter Mechler ^(en) , Adolf Meyer ^(en) e Eberhard Boerma ^(en)
Familia
Cónxuxe	Irene Eucken
Fillos	Walter Eucken
Premios
(1908)  Premio Nobel de Literatura
Sinatura
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Rudolf Christoph Eucken, nado en Aurich o 5 de xaneiro de 1846 e finado en Jena o 15 de setembro de 1926, foi un filósofo alemán, premio Nobel de Literatura en 1908.

Traxectoria

Estudou nas universidades de Gotinga e Berlín. Logo de traballar cinco anos como mestre nunha escola, en 1871 foi nomeado profesor de filosofía da Universidade de Basilea (Suíza), onde permaneceu ata 1874, ano en que foi nomeado profesor da Universidade de Jena (Alemaña), lugar no que permanecería ata a súa xubilación en 1920. En 1911 explicou filosofía en Inglaterra e entre 1912 e 1913 na Universidade Harvard.^{[Cómpre referencia]}

Na súa doutrina mostrouse idealista: a alma do seu sistema foi a vida espiritual, cuxa manifestación absoluta é Dívos. O individuo alcanza a vida espiritual polo vencemento das forzas opoñentes do mal e revive o pasado no presente, tomando libremente daquel todo o que pode serlle útil na loita. Eucken chamou «activismo ético» a esta vida espiritual activa, non contemplativa.

Xunto con William James, Henri Bergson e outros pensadores do seu tempo, declarou a guerra ao «intelectualismo». A súa filosofía foi unha interpretación da vida como un todo, en que a relixión desempeña un papel predominante, aínda que nunca menosprezou o traballo intelectual e lóxico.

Obras

Foi un escritor prolífico. Entre as súas obras máis coñecidas atópanse:

• Die Methode der Aristotelischen Forschung (1872) (O método da investigación aristotélica)
• Die Lebensanschauungen der grosser Denker (1890) (O problema da vida humana visto polos grandes pensadores)
• Der Kampf um einen geistigen Lebensinhalt (1896) (Loita polo contido espiritual da vida)
• Der Wahrheitsgehalt der Religion (1901) (A verdade da relixión)
• Grundlinien einer neuen Lebensanschauung (1907) (Liñas fundamentais dunha nova concepción da vida)
• Der Sinn und Wert des Lebens (1908) (Sentido e valor da vida)
• Geistesleben (1909) (A vida do espírito)
• Können wir noch Christen sein? (1911) (Podemos ser cristiáns aínda?).
• Present Day Ethics in their Relation to the Spiritual Life (1913) (A ética actual en relación coa vida espiritual)
• Der Sozialismus und seine Lebensgestaltung (1920) (Socialismo: unha análise)