A lingua duit é unha lingua morta da familia chibcha, que foi falada polos muiscas que habitaban na actual Boyacá, Colombia. A lingua aparece no nome moderno do asentamento precolombiano de Duitama e no seu último gobernante, Tundama.[1]
Descrición
A lingua é coñecida só por un único fragmento analizado polo estudoso Ezequiel Uricoechea en 1871. O lingüista mencionou que o texto analizado era parte dunha obra máis grande que aínda non foi atopado. A partir do curto texto, queda claro que a lingua duit diferenciábase lixeiramente da lingua chibcha dominante na rexión, o muisca, falada polos muiscas no Altiplano Cundiboyacense.[2]
Xa que o muisca non tiña forma escrita, agás polos numerais, non existen textos escritos en lingua duit.[3]
Comparación co muisca e numerais
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
|
---|
Waimí (Guaymi) | | |
---|
Talamanca | |
---|
Vóticas | |
---|
Kuna–colombianas | |
---|
Arhuaco–chimila | |
---|
Outras | |
---|
|
|
---|
Linguas oficiais | |
---|
Linguas indíxenas | |
---|
Crioulas/outras | |
---|
Linguas de sinais | |
---|
|