Linguas chocó

Linguas chocó
Falado en:	Colombia e Panamá
Rexións:	Noroeste de América do Sur
Total de falantes:
Familia:	Unha das familias linguas primarias  Linguas chocó
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	---
Mapa
Status

As linguas chocó son unha pequena familia de linguas indíxenas que se estenden a través de Colombia e Panamá.

Clasificación da familia

A familia chocó componse de seis linguas distintas, e todas agás dúas xa están extintas.

• Emberá (tamén coñecido como chocó, cholo)
• Wounaan (tamén coñecida como noanamá, waunana, woun meu)
• Anserma (†)
• Arma (†) ? (sen rexistrar)
• Sinúfana (Cenufara) (†) ?
• Caramanta (†) ?

O anserma, arma e sinúfana son linguas extintas.

O grupo emberá consta de dúas linguas faladas principalmente en Colombia, con máis de 60 000 falantes dun continuo dialectal mutuamente intelixible. Ethnologue divídeas en 6 linguas. Kaufman (1994) considera o termo "cholo" impreciso e condescendente. O wounaan ten preto de 6 000 falantes na fronteira entre Panamá e Colombia.

Jolkesky (2016)

Clasificación interna de Jolkesky (2016):^[1]

(† = extinto)

Chocó

• Wounaan
• Emberá
  • Emberá meridional: baudó, chamí, eperara
  • Emberá setentrional: catío e emberá setentrional

Notas

1. Jolkesky, Marcelo Pinho De Valhery. 2016. Estudo arqueo-ecolinguístico das terras tropicais sul-americanas. Ph.D. dissertation, Universidade de Brasilia.

Véxase tamén

A Galipedia ten un portal sobre: Pobos indíxenas de América

Bibliografía

• Campbell, Lyle. (1997). American Indian languages: The historical linguistics of Native America. Nova York: Oxford University Press. ISBN 0-19-509427-1.
• Constenla Umaña, Adolfo; & Margery Peña, Enrique. (1991). Elementos de fonología comparada Chocó. Filología y lingüística, 17, 137-191.
• Greenberg, Joseph H. (1987). Language in the Americas. Stanford: Stanford University Press.
• Gunn, Robert D. (Ed.). (1980). Claificación de los idiomas indígenas de Panamá, con un vocabulario comparativo de los mismos. Lenguas de Panamá (No. 7). Panamá: Instituto Nacional de Cultura, Instituto Lingüístico de Verano.