It noardlike diel fan 'e grins mei Sina wurdt foarme troch de Oessoeri, dat de wichtichste rivier fan it Kustterritoarium is. Súdliker leit, ek op 'e grins mei Sina, de Chankamar, it grutste oerflaktewetter fan it Kustterritoarium, dat omjûn wurdt troch in lânskip fan wâldsteppe. It meastepart fan it territoarium, útsein it uterste suden en it leechlân by de Sineeske grins lâns, wurdt dominearre troch de Sichote-Alin, in heechberchtme dat yn it noarden útstiket oer de grins fan Chabarovsk hinne. De heechste berch fan it Kustterritoarium is de Anik, mei in hichte fan 1.933 m boppe seenivo. Alle rivieren yn it gebiet, de Oessoeri ynbegrepen, ûntspringe yn 'e Sichote-Alin.
De Kustprovinsje (Primorskaja Oblast) wie ûnderwilens al yn 1856 yn it libben roppen as de eastlikste provinsje fan it Keizerryk Ruslân. It omfette it territoarium Chabarovsk benoarden it Stanovojberchtme en de tsjintwurdige provinsje Magadan. Yn 1860 waarden ek de nij anneksearre gebieten derby yndield, sadat de provinsje rikte fan it Tsjûkotkaskiereilân yn it hege noarden oant Vladivostok yn it suden. Yn 'e folgjende tweintich jier setten de Russen útein mei de kolonisaasje fan it nije gebiet. Se wiene der fral tige wiis mei om't se mei Vladivostok in plak yn 'e hannen krigen hiene wêrfan't de havenwinterdeis net (hielendal) tichtfrear. Al hoe grut oft it Keizerryk Ruslân ek wie, soks hiene de Russen fierder inkeld oan 'e kusten fan 'e Swarte See en de See fan Azov, en dêr behearske it Osmaanske Ryk de see-ingten fan 'e Bosporus en de Dardanellen, sadat de Russyske float dêr winliken opsletten siet. Yn 't earstoan wiene de Russyske bewenners fan wat letter it Kustterritoarium wurde soe benammen aktyf mei lânbou, fiskerij en de pelsjacht. Yn 'e lêste tweintich jier fan 'e njoggentjinde iuw waarden der ek koaleminen iepene en waard úteinset mei de houtkap.
Datselde jiers, 1938, waard der ek in bestjoerlike weryndieling fan it Fier-Eastlike Territoarium trochfierd yn it ramt fan Stalin syn belied fan 'ûntbondeljen'. It gebiet waard opspjalten yn 'e provinsje Magadan, it territoarium Chabarovsk en it Kustterritoarium.
Op 12 febrewaris1947 fûn yn 'e Sichote-Alin, yn it binnenlân fan it Kustterritoarium, ien fan 'e grutste meteoritereinen plak út 'e resinte skiednis. De Sichote-Alinmeteoryt barste yn 'e atmosfear fan 'e Ierde útinoar en reinde tonnen oan brokstikken del oer in gebiet fan 1,3 km². It delkommen materiaal bestie foar it meastepart út metalen. By dit barren waarden kraters yn it berchtme slein, wêrfan't de grutste in diameter fan 26 m hat. De Sichote-Alinmeteoryt kaam del by it doarp Paseka, 440 km benoarden Vladivostok.
Yn 'e Kâlde Oarloch wiene Vladivostok en de rest fan it súdlike Kustterritoarium omreden fan 'e iisfrije havens in wichtich gebiet foar it Reade Leger en de Reade Marine. Noch altyd lizze yn it gebiet grutte legerbases en marinebases.
Bestjoer
It Kustterritoarium is formeel in territoarium (kraj), mar yn 'e praktyk ferskilt dat inkeld yn namme mei in provinsje (oblast). It gebiet hat in eigen territoriale folksfertsjintwurdiging, wêrfan't de leden by mei geregelde tuskenskoften holden ferkiezings oanwiisd wurde troch de befolking. Under de diktatuer fan Vladimir Pûtin binne sokke dingen lykwols inkeld noch foar de show. Tsjinstanners fan it rezjym kinne net yn it territoriale parlemint komme om't se by ferkiezings simpelwei net akseptearre wurde as kandidaten. De gûverneur fan it territoarium wurdt net keazen, mar beneamd troch it sintrale regear yn Moskou.
It Kustterritoarium hie neffens de Russyskefolkstelling fan 2021 dat jiers 1.845.165 ynwenners. Dat is in delgong fan 5,7% yn ferhâlding mei de sitewaasje fan 2010. De befolking fan it gebiet rint al werom sûnt 1989, doe't der krapoan 2,3 miljoen ynwenners wiene. De befolkingstichtens bedroech yn 2021 11,2 minsken de km².
jier
1897
1926
1939
1959
1970
1979
1989
2002
2010
2021
ynwenners
190.012
633.800
906.805
1.381.018
1.721.285
1.977.779
2.258.391
2.071.210
1.956.497
1.845.165
De grutste stêd fan it Kustterritoarium is de haadstêdVladivostok, dy't yn 2020 in befolking hie fan 607.000 minsken. Dêrnei folgen: Oessoerijsk (174.000), Nachodka (145.000) en Artjom (106.000). Alle oare plakken hawwe minder as 100.000 ynwenners.
Wat de etnyske gearstalling fan 'e befolking fan it Kustterritoarium oangiet, dy wie yn 2021 sa: Russen 75,4%, Oekraïners 0,6% (11.300 minsken), Koreänen 0,4% (7.800 minsken), Oezbeken 0,3% (6.400 minsken), Armenen 0,2% (4.400 minsken), Tataren 0,2% (3.900 minsken) en oare etnisiteiten 2,6%. Fan 'e respondinten fan 'e folkstelling keas 20,1% derfoar om 'e fraach oer etnisiteit net yn te foljen. Dêrby moat it lykwols foar it meastepart om etnyske Russen gean.
De lânseigen befolking fan it noardlike Kustterritoarium, de Oedegeeërs, telle noch mar sa'n 1.500 minsken. Under lieding fan harren foaroanman Pavel Sûljandziga stride se om sizzenskip te krijen oer harren tradisjonele wengebiet yn 'e delling fan 'e rivier de Bikin. Harren taal, it Oedegeesk, dat ta de Toengoezo-Mantsjoeske taalkloft heart, hie yn 2010 noch mar 100 sprekkers.