اَستودان یا ستودان جایگاه نگهداری استخوان است و در دین مزدیسنا بخشی از آیین مردگان شمرده میشده که شامل حفرههایی به صورتهای منتظم و چهارگوش یا نامنتظم و ساده در درون سنگ کوه بوده، و از پیش ایجاد میشدهاند تا استخوان مردگان را پس از پوسیدن یا خورده شدن اجزاء غیر استخوانی لاشه توسط لاشخورها در دخمه بدانجا انتقال داده و در آنها نگاه دارند. بعضی از استودانهای عهد ساسانی مشتمل بر نوشتههای مذهبی و نامِ شخص درگذشته بودهاست.[۱]گوردخمه نیز روشی مشابه برای مردگان است.