Jarduera eta zaletasun anitzeko gizona izan zen, honek polimata edo berpizkundeko gizona izatearen ospea bereganatuarazi zion. UNICEF erakundearen enbaxadore berezia ere izan zen.
Peter Ustinovek bere burua europar praktikantetzat definitu zuen inoiz, baina Munduko hiritartasunaren adibide garbia dela esan dezakegu[1].
Jatorri errusiar, alemaniar eta frantsesa zuen familia batean jaio zen. Peter Alexander von Ustinow Londresen jaio zen Swiss Cottagen 1921ekoapirilaren 16an. Aita Jona izan zen (jaiotzez, Jonás Freiherr von Ustinow), ezizenez Klop (errusieraz: Клоп, "txintxe"), jatorri errusiar, armeniar, alemaniar, poloniar, judu eta etiopiarra zuen noblea. 1930eko hamarkadan, Jona prentsa buru izan zen Londresko alemaniar enbaxadan. 1935ean, Adolf Hitler Alemaniako bururuzagi nagusia zenean, Jona von Ustinov MI5 britainiar inteligentzia zerbitzurako hasi zen lanean eta britainiar hiritartasuna lortu zuen, gerran parte hartzeari ekidinez.
Ustinoven ama, berriz, Nadezhda Leontievna Benois izan zen, Nadia, errusiar, frantses, italiar eta alemaniar jatorriko margolaria. Alde honetako arbasoa izan zen Jules-César Benois, Iraultza Frantsesaren garaian, Frantziatik alde egin eta San Petersburgora joan zena, Paulo I.a tsarraren chef izan zelarik.
Westminster Schoolen ikasi zuen eta London Theatre Studion egin zuen formakuntza dramatikoa, bi urte geroago, eszenategi biritainiarretan hasi zelarik.
1939an, Angela Lansburyren ahizpaordea zen Isolde Benhamekin ezkondu zen. 1950ean, banandu ziren, baina Tamara Ustinov aktorea bikotearen alaba da.
II. Mundu Gerran, erizain izan zen. Nagusiek talentu falta egotzi zioten eta karrera militarra egiteko gaitasun exkasa ikusi zioten. Bakea iritsi zenean, ez zuen bide hura jarraitu,
Lehenengotako lanetako bat bere lagun Charles David Leyek inglesera itzuli zuen Federico García Lorcaren antzezpen bat izan zen.
1957an ekoizpen espainiar batean ere hartu zuen parte: Ladislao VajdarenUn ángel pasó por Brooklyn, Pablito Calvo haur prodijioaren trebezia agertzeko egindako filmean.
Bere emanaldiek harrera ona izan zuten jendaurreakoaren artean pertsonaia gogaikarri, balakari, koldar baina, aldi berean, burutsu eta dibertigarriak antzeztean, non dramari umorezko ikutu berezi bat ematen zion, esate baterako Hercule Poirot detektibea Agatha Christieren eleberrien hainbat moldaketa zinematografikoetan.
Zuzendari ere izan zen aktore izan zen hainbat filmetan eta gidoilari ere bai. Umore kosmopolita eta fina zuten antzezlanak ere idatzi zituen, The Love of Four Colonels (Lau koronelen amodioak, 1951), Romanoff and Juliet (1956), The Unknown Soldier and His Wife (1967), Krumnagel (1971), eta bere oroitzapen-txostenak, Dear Me izenekoa (1977).
2002an, Ustinov UNICEFen misio baten nazio, kultura eta erlijioen arteko mundu baketsu baten mezua sustatzen zuen United Buddy Bearseko elkarte bat bisitatzeko iritsi zen Berlinera eta 140 inguruk osatzen duten herrialdeen elkarte honetan Iraken ordezkaritza ziurtatzea hartu zuen xede. 2003an, United Buddy Bearsen bigarren erakusketa ireki eta babestu zuen Berlinen.
Bizitzaren azken urteetan, hitzaldietara (conférencier) dedikatu zen eta talkshowetako ohiko gonbidatua izan zen. Politikan ere zaletua, XX. mendeko eta XXI. mende hasierako eragin handiena izan zuten artistetako bat eta aurreiritzi ugariren borrokalari segurua izan zen.
Suitzako mendietan hil zen, 83 urte betetzeko 18 egun besterik ez zitzaizkionen falta.
_rib.PNG){kind=small}
_Ribbon.png){kind=small}
.svg){kind=small}
