Ο Πάπας Αδεοδάτος Β΄ (Adeodatus II) ή Δεόδατος (Deodatus II) (περί το 621 - 17 Ιουνίου676) ήταν Πάπας ή επίσκοπος της Ρώμης (11 Απριλίου672 - 17 Ιουνίου676). Το μεγαλύτερο διάστημα της Παποσύνης του το αφιέρωσε στην ανάπτυξη της εκκλησίας και στην καταπολέμηση του Μονοθελητισμού συνεχίζοντας την σκληρή πολιτική των προκατόχων του απέναντι στην Αίρεση.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στη Ρώμη και έγινε Βενεδικτίνος μοναχός, στο μοναστήρι του Αγίου Εράσμου, στον Καίλιο Λόφο.[1] Όταν πέθανε ο Πάπας Βιταλιανός (11 Απριλίου 672) εξελέγη διάδοχος του, την εκλογή του επικύρωσε σε λίγες βδομάδες το Εξαρχάτο της Ραβέννας που εκπροσωπούσε τον Βυζαντινό παπισμό στην Ιταλία.[2] Η Παποσύνη του ήταν προβληματική, είχαν προηγηθεί τραγικά γεγονότα, ο Πάπας Μαρτίνος Α΄ και ο Μάξιμος ο Ομολογητής είχαν συλληφθεί από τον αυτοκράτορα Κώνστα Β΄ επειδή αντιστάθηκαν σκληρά στον Μονοθελητισμό, εξορίστηκαν στο Θέμα Χερσώνος. Η κατάσταση αυτή οδήγησε τον Αδεοδάτο Β΄ στην απόφαση να απορρίψει τις Συνοδικές επιστολές που έστειλε ο Πατριάρχης Κωνσταντίνος Α΄, για αυτό το όνομα του εξαιρέθηκε από τα Δίπτυχα στην Κωνσταντινούπολη.[2] Ο Αδεοδάτος Β΄ εργάστηκε έντονα για την βελτίωση της μοναστηριακής πειθαρχίας και την καταπολέμηση του Μονοθελητισμού, έδωσε το δικαίωμα στην Βενετία να εκλέγει τον δικό της Δόγη. Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου οικοδομήθηκε στο όγδοο βήμα της στην Βία Πορτουένσις, οικοδομήθηκε ξανά και η εκκλησία του Αγίου Εράσμου.[3] Με την εκλογή του στην θέση του Πάπα (11 Απριλίου 672) απεμπλάκη από τα πολιτικά γεγονότα της εποχής του και δεν αναμείχθηκε στις διαμάχες για τον Μονοθελητισμό.[4] Εξελέγη Ποντίφικας σε μεγάλη ηλικία και η περίοδος της εξουσίας του διήρκεσε τέσσερα χρόνια. Μερικές φορές ονομάζεται Adeodatus (χωρίς σειρά) καθώς ο Πάπας Αδεοδάτος Α΄ είναι γνωστός μερικές φορές ως Πάπας Θεόδοτος (Deusdedit). Ο Αδεοδάτος απεβίωσε στις 17 Ιουνίου του 676 και τον διαδέχθηκε στο παπικό αξίωμα ο Πάπας Δόνος.[4]
