Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 6/12/2014.
Λίγο μετά την γέννησή του, το 1811, ο πατέρας του τον έκανε βασιλιά της Ρώμης. Τρία χρόνια αργότερα, μετά την Εξαήμερη Εκστρατεία και την πολιορκία του Παρισιού, ο Ναπολέων παραιτήθηκε υπέρ τού γιου του. Ο Ναπολέων Β΄ ήταν τότε τεσσάρων ετών μόνο και κράτησε τιμητικά τον τίτλο για ελάχιστες μέρες. Σύμφωνα με τη συνθήκη του Φονταινεμπλώ (1814) η μητέρα του έλαβε τον τίτλο της δούκισσαςτης Πάρμα, Πλακεντίας & Γκουαστάλλα.
Φυγή από τη Γαλλία
Στις 29 Μαρτίου 1814 η Μαρία Λουίζα έφυγε με τον μικρό Ναπολέοντα από το Παλάτι του Κεραμεικού και πήγε στο Κάστρο του Ραμπουγιέ και μετά στο Κάστρο του Μπλουά. Καθώς η συνοδεία της είχε ελαττωθεί σημαντικά, επέστρεψε στο Ραμπουγιέ, όπου συνάντησε τον πατέρα της και τον Αλέξανδρο Α΄ της Ρωσίας. Στη συνέχεια έφυγαν για την Αυστρία υπό την προστασία ρωσικής φρουράς.
Το 1815, μετά από την επάνοδο και τελική ήττα στο Βατερλώ, ο Ναπολέων παραιτήθηκε υπέρ του γιου του για δεύτερη φορά. Την επόμενη ημέρα της παραίτησης, μια πενταμελής κυβερνητική επιτροπή συντάχθηκε εν αναμονή της επιστροφής του εξόριστου Λουδοβίκου ΙΗ΄, ενώ ο Ναπολέων εξορίστηκε στην Αγία Ελένη όπου πέθανε το 1821.
Ζωή στην Αυστρία
Ο Ναπολέων Β΄ δεν έγινε πότε κανονικός βασιλιάς, αλλά κράτησε τον τίτλο του πρίγκηπα της Πάρμα, Πλακεντίας & Γκουαστάλλα που απέκτησε από την μητέρα του, καθώς και άλλους τίτλους που του χάρισε ο πάππος του στην Αυστρία, όπως δούκας του Ράιχστατ. Ζούσε στην αυστριακή Αυλή όπου ήταν γνωστός ως Φραντς. Έλαβε από μικρή ηλικία εκπαίδευση από στρατιωτικούς και ήδη από τα οκτώ του χρόνια ήταν φανερό ότι θα ακολουθούσε στρατιωτική σταδιοδρομία. Είχε γνώση γερμανικών, ιταλικών και μαθηματικών, ενώ περιγράφηκε ως ψηλός, έξυπνος, σοβαρός και συγκεντρωμένος.
Κατατάχθηκε στον στρατό και άρχισε την εκπαίδευσή του, περίπου το 1823. Οι καλές του επιδόσεις θορύβησαν τις ευρωπαϊκές Αυλές για το ενδεχόμενο επιστροφής στη Γαλλία. Παρ' όλα αυτά, δεν είχε πολιτικό ρόλο και ο πρίγκηπας Μέττερνιχ τον αξιοποίησε για διπλωματικές ενέργειες με στόχο τα αυστριακά συμφέροντα. Το 1831 έλαβε την ηγεσία μια αυστριακής μεραρχίας, αλλά δεν πρόλαβε να κάνει σημαντικό έργο.
Με τον θάνατό του δεν υπήρξε άλλος απευθείας νόμιμος απόγονος του Μεγάλου Ναπολέοντα. Η οικογένεια Βοναπάρτη ήλπιζε ότι κάποια στιγμή ο Ναπολέων θα κατάφερνε να πάρει τον θρόνο της Γαλλίας, αλλά αυτό που δεν πρόλαβε να κάνει αυτός, το πραγματοποίησε ο εξάδελφός του Ναπολέων το 1852, που, για λόγους σεβασμού προς τον εξάδελφό του, ονόμασε τον εαυτό του «Ναπολέων Γ΄».
Λόγω της στενής σχέσης του με τη Σοφία της Βαυαρίας, σύζυγο του αρχιδούκα Φραγκίσκου Καρόλου, κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο δεύτερος γιος της, Μαξιμιλιανός, που είχε γεννηθεί λίγες εβδομάδες πριν το θάνατο του Ναπολέοντα, ήταν βιολογικό παιδί του.