Ш — дваццаць сёмая літара беларускага кірылічнага алфавіта. Выкарыстоўваецца таксама ва ўсіх славянскіх кірылічных алфавітах (25-я ў балгарскім, 26-я ў рускім, 29-я ва ўкраінскім, 30-я ў сербскім і апошняя ў македонскім) і ў пісьменнасцях некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскім алфавітах таксама носіць назву «ша», значэнне якой невядома. У кірыліцы звычайна лічыцца 28-й паводле парадку (калі гаворка ідзе пра стараславянскую азбуку) ці 27-ай (у царкоўнаславянскай азбуцы), у глаголіцы паводле ліку 29-я. Адна з нешматлікіх літар, што аднолькава выглядае ў абодвух — кірылічным і глагалічным — славянскіх алфавітах: 
/ 
.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
