Örnekler
|
- başka
- ben
- çocuk
- güzel
- hey
- hızlı
- veya
|
İsim soylu kelimeler; cümlede isim gibi davranabilen, bazıları ismin hâllerini alabilen veya isim yerine kullanılan, fiil bildirmeyen kelimeler. Türkçedeki isim soylu kelimeler şunlardır:[1][2]
İsim soylu kelimeler kendi içinde şu gruplara ayrılır:[1]
A. Tam anlamı olanlar
- 1. Tek başına görev üstlenenler
- 2. Başka kelimelerle birlikte görev üstlenenler
B. Tam anlamı olmayanlar
- Edatlar
- Bağlaçlar
- Ünlemler
Adlaşma
Türkçede sıfatlar ve zamirler aynı zamanda isimdirler.[3] Türkçede yaygın olarak sıfat veya zarf olarak kullanılan bazı kelimelerin cümlede isim olarak kullanılmasına adlaşma denir.
- Büyük bir dilim kek (sıfat)
- Büyük, büyüklüğünü bilmelidir. (isim)
- Bu akşam Ömerlerde kalacağım. (zarf)
- Ilık ve huzurlu bir akşamdı. (isim, bkz. ek-fiiller)
Kaynakça
Ayrıca bakınız
|
---|
Fonetik | Sesler | |
---|
Ses uyumları | |
---|
Ses olayları | |
---|
|
|
---|
Kök ve ekler | |
---|
Kelime bilgisi | Kelime türleri | |
---|
Anlamına göre kelimeler | |
---|
Yapısına göre kelimeler | |
---|
tamlamalar | |
---|
|
|
---|
Cümle bilgisi | Cümlenin ögeleri | |
---|
Anlamına göre cümleler | |
---|
Yapısına göre cümleler | |
---|
Ögelerinin dizilişine göre cümleler | |
---|
Yüklemin cinsine göre cümleler | |
---|
|
---|
Anlatım | |
---|