Burundi-Türkiye ilişkileri

Burundi-Türkiye ilişkileri

Burundi	Türkiye
Diplomatik Misyon
Burundi’nin Ankara Büyükelçiliği	Türkiye Bujumbura Büyükelçiliği
Temsilcilik
Büyükelçi Gerard Ntahorwaroye Bikebako	Büyükelçi Serap Ataay

Burundi-Türkiye ilişkileri, Burundi ile Türkiye arasındaki ikili ilişkileri ifade eder. Burundi'nin Ankara'daki büyükelçiliği Haziran 2014'te açılmıştır. Türkiye ise Bujumbura'daki büyükelçiliğini Aralık 2018'de açmıştır.^[1]

İlişkiler

2000 yılına kadar Türkiye ile Burundi arasındaki ilişkilerde kayda değer bir gelişme olmamıştır.^[2]

Soğuk Savaş döneminde, özellikle 1960'lı yıllarda, Türkiye ile Burundi arasındaki ikili ilişkiler, Burundi'nin komünist Çin ile olan ilişkileri hasebiyle soğudu. Ancak kısa bir süre sonra ilişkiler normale dönmüştür.^[3]

1972'de Burundi'deki Tutsi ağırlıklı hükûmet ve ordu tarafından ülkedeki Hutulara karşı işlenen katliamın akabinde ilişkiler tekrar kötüleşti.^[3][4]

2000 yılında, Türk diplomatik misyonlarının Arusha Barış Mutabakatı'nı güçlü bir şekilde desteklemesiyle ikili ilişkiler yeniden canlandı.^[5]

Ekonomik ilişkiler

Türkiye, Burundi'den kahve ithal etmektedir. Ayrıca Türkiye çeşitli uluslararası yardım programlarıyla Burundi'ye destek sağlamaktadır.^[2]

İki ülke arasındaki ticaret hacmi 2019 yılında 3,1 milyon Amerikan doları olarak kaydedilmiştir (Türkiye'nin ihracatı/ithalatı: 2,6/0,5 milyon Amerikan doları)^[1]

Karşılaştırma

Bayrak	Burundi	Türkiye
Devlet Arması
Konum
Kuruluş	1 Temmuz 1962	29 Ekim 1923
Nüfus	11.865.821	83.154.997
Alan	27.834 km²	783.356 km^2
Nüfus yoğunluğu	426 km^2	106 km^2
Başkent	Yönetim: Gitega Ekonomik: Bujumbura	Ankara
Hükûmet	Cumhuriyet	Cumhuriyet
Mevcut Lider	Başkan: Evariste Ndayishimiye Başbakan: Alain-Guillaume Bunyoni	Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan Başkan Yardımcısı Fuat Oktay TBMM Başkanı Mustafa Şentop
Resmi diller	Rundice, Fransızca ve İngilizce	Türkçe
İnanılan dinler	%84 Hristiyan %7,9 Dinsiz %3,6 Diğer %2,5 İslam	%89.5 İslam, %8.9 Dinsiz, %1.1 Diğer^(Yahudilik,Bahâîlik,Tengricilik,Yezîdîler) %0.3 Hıristiyanlık
Etnik gruplar	%85 Hutu %14 Tutsi %1 Tva	%84 Türk %12 Kürt %1 Arap, %1 Zaza %2 Diğer
İGE	0.443 (düşük)	0.820 (çok yüksek)
GSYİH	SAGP: 9.292 milyar $ Kişi başına: 783 $	SAGP: 2.750 trilyon[6] $ Kişi başına: 32.278 $
GİNİ	39.2 (orta)	41.9 (orta)

Ayrıca bakınız

• Türkiye'nin dış ilişkileri

Kaynakça

1. ^ "Türkiye-Burundi Siyasi İlişkileri". Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. 16 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2021. 
2. ^ Gildea, R. Y., and A. Taylor. “Rwanda and Burundi.” Focus 13, no. 6 (February 1993).
3. ^ “L’Engrenage de la Violence au Burundi.” Revue Française d’Études Politiques Africaines 9 (July 1973): pp. 48–69.
4. Morris, Roger, et al. Passing By: The United States and the Genocide in Burundi, 1972. Washington, D.C.: Carnegie Endowment for International Peace, 1993.
5. Mpozagara, Gabriel. La République du Burundi. Paris: Éditions Berger-Levrault, 2009.
6. "International Monetary Fund, Report on selected countries". imf.org. 24 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2017. 

Konuyla ilgili yayınlar

• “L’Engrenage de la Violence au Burundi.” Revue Française d'Études Politiques Africaines 9 (July 1973): pp. 48–69.
• Bacamurwanko, J. “Burundi: Which Way Out? (Perspective of the Crisis).” Washington, D.C., 1994.
• Botte, Roger. “Burundi: De Quoi Vivait l’État.” Cahiers d'Études Africaines 22, nos. 3–4 (1988): pp. 277–317.
• Bourgeois, R. Banyarwanda et Barundi. 3 vols. Brussels: Académie Royale des Sciences Coloniales, 1954–1957.
• Gildea, R. Y., and A. Taylor. “Rwanda and Burundi.” Focus 13, no. 6 (February 1993).
• Hakizimana, Deo. Burundi: Le Non-dit. Geneva: Éditions Remesha, 1992.
• Mworoha, Emile. Histoire du Burundi. Paris: Hatier, 1987.
• Morris, Roger, et al. Passing By: The United States and the Genocide in Burundi, 1972. Washington, D.C.: Carnegie Endowment for International Peace, 1993.
• Mpozagara, Gabriel. La République du Burundi. Paris: Éditions Berger-Levrault, 1999.
• Ould-Abdallah, Ahmedou. Burundi on the Brink, 1993–1995. Washington, D.C.: United States Institute of Peace Press, 2000.