Ağustos Ayaklanması, (Gürcüce: აგვისტოს აჯანყება, agvistos adjanq’eba) 28 Ağustos ve 5 Eylül 1924 tarihleri arasında Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde gerçekleşen Sovyetler Birliği karşıtı bir ayaklanmadır. Ayaklanma başarısız olmuş ve Sovyet Hükûmeti ülkeye egemen olmuştur.
Arka plan
Kızıl Ordu, 25 Şubat 1921'de Gürcistan'ın başkenti Tiflis'in denetimini eline aldı. Ardından bir Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti ilan edildi ve Menşevik hükûmeti sürgüne gönderildi.
Gürcistan'ın Sovyet bölgelerinin büyük bir bölümünü 13 Ekim 1921'de imzalanan Kars Antlaşması sonucunda Türkiye'ye, bir kısım topraklarını da Rusya SFSC, Ermenistan SSC ve Azerbaycan SSC'ne bırakmaya zorlanmalarının üzerine, Sovyetleştirme politikaları ve çeşitli şikâyetlere konu olan icraatlar, yeni rejime karşı yaygın bir muhalefet başlatmıştı.
İsyan
Gürcistan'ın Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını elde etmeyi amaçlayan ayaklanma, (Menşevik) Gürcistan Sosyal Demokrat Partisi'nin başkanlığında bir anti-Sovyet siyasi örgütler bloğu olan Bağımsız Gürcistan Komitesi tarafından yönetildi. 1921 başlarında Gürcistan Demokratik Cumhuriyeti aleyhindeki askerî seferi sırasında Sovyet Rusya Kızıl Ordusunun Gürcistan'da kurduğu Bolşevik rejime karşı üç yıllık bir mücadelenin doruk noktasını temsil ediyordu.[6]
Sonuçlanması
Gürcü Bolşeviklerinin emri altındaki Kızıl Ordu ve Çeka birlikleri Josef Stalin ve Grigol Orconikidze ayaklanmayı bastırdılar ve düzenledikleri kitlesel baskınlarda binlerce Gürcistan vatandaşını öldürd]ler. Ağustos ayaklanması, ilk dönem Sovyet hükûmetine karşı gerçekleştirilen en büyük ayaklanmalardan biri oldu ve başarısızlıkla sonuçlanması, Gürcistan'da Sovyet yönetiminin kesin bir egemenliğini göstermiş oldu.[7]
Muhalefet tarafında savaşta 3.000 ilâ 3.500 kişinin öldüğü, toplam ölü sayısının ise idamlarla birlikte 7.000 ilâ 10.000 arasında olduğu tahmin ediliyor.[1] Yaklaşık 20.000 kişi Sibirya ve Orta Asya çöllerine gönderildi.[2][3]Komünizmin Kara Kitabı'nda (Harvard Üniversitesi Yayınları, 1999) yazılan en son hesaplara göre, 29 Ağustos'tan 5 Eylül'e kadar 12.578 kişi öldürüldü.[8]
^Méloua, Mirian. "First Republic" (Fransızca). 4 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018.
^Ciliga, Anton (1938). Au pays du mensonge déconcertant (Fransızca).
^Stéphane Courtois; Nicolas Werth; Jean Louis Panné; Andrzej Packowski; Karel Bartosek; Jean-Louis Margolin, (Ed.) (4 Temmuz 2000). Komünizmin Kara Kitabı. Doğan Kitap. s. 1030. ISBN9756770333. 4 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018.
Jones, Stephen F. (Ekim 1988). "The Establishment of Soviet Power in Transcaucasia: The Case of Georgia 1921–1928". Soviet Studies (İngilizce). 40 (4). ss. 616-639. JSTOR151812.
Markus Wehner (1995). "Le soulèvement géorgien de 1924 et la réaction des bolcheviks". Communisme (İngilizce). Cilt n° 42/43/44. ss. 155-170.
Karl E. Meyer (Yaz 2001). "Icebergs in the Caucasus". World Policy Journal CODA (İngilizce). XVIII (2). 7 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2018.
Cohen, Ariel (1998). Russian Imperialism: Development and Crisis (İngilizce). Praeger/Greenwood. ISBN978-0-275-96481-8.
Duguet, Raymond (1927). Moscou et la Géorgie martyre. (Önsöz: C. B. Stokes. (Fransızca). Paris: Tallandier.
Pethybridge, Roger William (1990). One Step Backwards, Two Steps Forward: Soviet Society and Politics in the New Economic Policy (İngilizce). Oxford University Press. ISBN978-0-19-821927-9.
Rummel, Rudolph J. (1990). Lethal Politics: Soviet Genocide and Mass Murder Since 1917 (İngilizce). Transaction Publishers. ISBN978-1-56000-887-3.
Souvarine, Boris (2005). Stalin: A Critical Survey of Bolshevism (İngilizce). Kessinger Publishing. ISBN978-1-4191-1307-9.