นักการทูต นักเขียน และขุนนางของรัฐจ๊กก๊ก
อีเจี้ย (อี จี๋) |
|---|
| 伊籍 |
|
ขุนพลวรรณกรรมรุ่งโรจน์
(昭文將軍 เจาเหวินเจียงจฺวิน) |
|---|
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 221 (221) – ค.ศ. ? (?) |
| กษัตริย์ | เล่าปี่ / เล่าเสี้ยน |
|---|
เจ้าหน้าที่ผู้ช่วยมหาดเล็ก
(從事中郎 ฉงชื่อจงหลาง)
(ภายใต้เล่าปี่) |
|---|
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 214 (214) – ค.ศ. 221 (221) |
| กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ /
เล่าปี่ (ตั้งแต่ ค.ศ. 219) |
|---|
|
|
| ข้อมูลส่วนบุคคล |
|---|
| เกิด | ไม่ทราบ
อำเภอจฺวี้เย่ มณฑลชานตง |
|---|
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
|---|
| อาชีพ | นักการทูต, ขุนนาง, นักเขียน |
|---|
| ชื่อรอง | จีปั๋ว (機伯) |
|---|
|
อีเจี้ย (จีน: 伊籍) ชื่อรองว่า จีปั๋ว เป็นนักการฑูต ขุนนาง และนักเขียนชาวจีนที่รับใช้รัฐ จ๊กก๊ก ใน สมัยสามก๊ก ของจีน ก่อนหน้านี้เขารับใช้ภายใต้ขุนศึก เล่าเปียว ในช่วงปลาย ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ก่อนที่จะมารับใช้ เล่าปี่ จักรพรรดิผู้ก่อตั้ง จ๊กก๊ก อีเจี้ย เป็นที่รู้จักในฐานะนักโต้วาทีที่ยอดเยี่ยมและสนับสนุนการเคลื่อนไหวของ เล่าปี่ ผ่านวรรณกรรมและบทความ อีเจี้ย ยังช่วยเขียน ฉู่ เก๋อ (蜀科) ประมวลกฎหมายของจ๊กก๊กพร้อมด้วย จูกัดเหลียง, หวดเจ้ง, ลิเงียม และ เล่าป๋า
อีเจี้ยเกิดที่เมืองซันหยงมีความสามารถในการปุจฉาวิสัชนาและมีความช่ำชองในกฎหมายเคยรับใช้ เล่าเปียว เจ้าเมือง เกงจิ๋ว มีบทบาทในการมาบอก เล่าปี่ ในงานพืชมงคลให้ระวังตัวเรื่อง ชัวมอ ขุนนางและน้องเมียของเล่าเปียววางแผนลอบสังหารเล่าปี่จนเล่าปี่สามารถหนีรอดกลับไปยัง ซินเอี๋ย อันเป็นเมืองที่มั่นของเล่าปี่จนกระทั่งเล่าเปียวถึงแก่กรรมและ เล่าจ๋อง บุตรชายคนเล็กของเล่าเปียวขึ้นเป็นเจ้าเมืองเกงจิ๋วใน ค.ศ. 208 อีเจี้ยจึงได้มารับใช้เล่าปี่
และกลับมามีบทบาทอีกครั้งใน ค.ศ. 215 เมื่อเล่าปี่และ จูกัดเหลียง ได้ส่งอีเจี้ยเป็นทูตไปยัง ง่อก๊ก เพื่อเจรจากับ ซุนกวน ในการไปโจมตีเมืองหับป๋าของ โจโฉ โดยก่อนการเจรจาซุนกวนซึ่งทราบถึงกิตติศัพท์ในการปุจฉาวิสัชนาของอีเจี้ยจึงได้จัดการโต้วาทีกับอีเจี้ยและหลังจากนั้นอีเจี้ยก็ไม่มีบทบาทอีกเลย
ดูเพิ่ม
|
|---|
| จักรพรรดิ | |
|---|
| จักรพรรดินี | |
|---|
| เจ้าชายและราชนิกูลชาย | |
|---|
| ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน | |
|---|
| ข้าราชการฝ่ายพลเรือน | |
|---|
| ข้าราชการฝ่ายทหาร | |
|---|
| สตรีที่มีชื่อเสียง | |
|---|
| บุคคลที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ | |
|---|
