ในศิลปะการใช้ตัวพิมพ์ส่วนสูงตัวพิมพ์ใหญ่ (อังกฤษ: Cap height) คือความสูงของตัวพิมพ์ใหญ่ที่อยู่เหนือเส้นฐาน สำหรับแต่ละไทป์เฟซ[1] โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือความสูงของตัวพิมพ์ใหญ่ที่ปลายแบนราบ เช่น H หรือ I ตรงข้ามกับตัวอักษรกลม เช่น O หรือตัวอักษรปลายแหลม เช่น A ซึ่งสองตัวนี้อาจมีส่วนเกินเลย ความสูงของตัวอักษรตัวเล็กคือ x-height