มณฑลอ้างสิทธิ์ของสาธารณรัฐประชาชนจีน
บทความนี้เกี่ยวกับเขตการปกครองที่เป็นข้อพิพาทของสาธารณรัฐประชาชนจีน สำหรับเขตการปกครองปัจจุบันของสาธารณรัฐจีน ดูที่
มณฑลไต้หวัน
มณฑลไต้หวัน เป็นเขตบริหารในนามของสาธารณรัฐประชาชนจีน รัฐธรรมนูญสาธารณรัฐประชาชนจีนกำหนดไต้หวันเป็นดินแดนส่วนหนึ่งของตน[2] แม้ว่าสาธารณรัฐประชาชนจีนจะไม่ได้ควบคุมไต้หวันแม้แต่ส่วนหนึ่งตั้งแต่การสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนใน ค.ศ. 1949[3] ปัจจุบัน ไต้หวันอยู่ภายใต้การควบคุมของสาธารณรัฐจีน
สถานะทางการเมืองของไต้หวันนั้นซับซ้อน หลังสงครามกลางเมืองจีน ทางสาธารณรัฐประชาชนจีนถือตนเองเป็นรัฐสืบทอดต่อจากสาธารณรัฐจีนก่อน ค.ศ. 1949 และเป็นรัฐบาลที่มีความชอบธรรมของ "จีน" แห่งเดียวนับตั้งแต่สถาปนาในวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1949 และอ้างสิทธิ์เกาะไต้หวันกับเกาะเผิงหูเป็นส่วนหนึ่งของตนภายใต้นโยบายจีนเดียว อย่างไรก็ตาม สาธารณรัฐประชาชนจีนไม่เคยได้บริหารพื้นที่ไต้หวัน หรือพื้นที่เสรีของสาธารณรัฐจีน ซึ่งประกอบด้วยมณฑลไต้หวันและมณฑลฝูเจี้ยนที่อยู่ภายใต้การบริหารของรัฐบาลสาธารณรัฐจีน ซึ่งพิพาทกับการอ้างสิทธิ์สาธารณรัฐประชาชนจีน
สาธารณรัฐประชาชนจีนได้รับการจัดตั้งใน ค.ศ. 1949 ในช่วงใกล้สิ้นสุดสงครามกลางเมืองจีน ในขณะที่ใน ค.ศ. 1950 สาธารณรัฐประชาชนจีนได้ควบคุมดินแดนส่วนใหญ่ที่เคยอยู่ภายใต้การบริหารของสาธารณรัฐจีน แต่ไม่ได้เข้าควบคุมดินแดนที่อยู่บนเกาะไต้หวัน ในทางกลับกัน ไต้หวันอยู่ภายใต้การบริหารของสาธารณรัฐจีน (ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ "ประเทศไต้หวัน") ตลอดมานับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองใน ค.ศ. 1945 ผ่านทั้งสงครามกลางเมืองจีนและการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนใน ค.ศ. 1949
แม้ว่าสาธารณรัฐประชาชนจีนจะอ้างสิทธิ์ไต้หวันเป็นส่วนหนึ่งของอาณาเขตของตน แต่ก็ตระหนักดีว่าแท้จริงแล้วไต้หวันอยู่นอกอาณาเขตควบคุม และไม่ได้ส่งรัฐบาลพลัดถิ่นเพื่อไปปกครองมณฑลไต้หวัน อย่างไรก็ตาม การประชุมสมัชชาใหญ่แห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีนได้กำหนดตำแหน่งสมาชิกสภานิติบัญญัติที่เป็นผู้แทนของไต้หวันเอาไว้ ซึ่งผู้แทนส่วนใหญ่มีเชื้อสายไต้หวันแต่เกิดและอยู่อาศัยในจีนแผ่นดินใหญ่ ยกเว้นผู้แทนหนึ่งคน (หลู ลี่อัน) ที่เกิดและเติบโตในไต้หวัน สำนักงานกิจการไต้หวัน (Taiwan Affairs Office) ของคณะมนตรีรัฐกิจสาธารณรัฐประชาชนจีนเป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนจีน มีหน้าที่รับผิดชอบในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับไต้หวัน แต่ไม่ได้รับมอบหมายหรือไม่ได้ถูกทำให้มองว่าเป็นรัฐบาลเงาประกบกับรัฐบาลสาธารณรัฐจีน ในทางกลับกัน รัฐบาลสาธารณรัฐจีน ซึ่งควบคุมมณฑลไต้หวันจริง ๆ กลับถูกเรียกโดยสาธารณรัฐประชาชนจีนว่า "Taiwan authorities" หรือ "ทางการไต้หวัน"[4]
ใน ค.ศ. 1979 ทางสาธารณรัฐประชาชนจีนเสนอว่าภายใต้สมมติฐานการรวมเป็นหนึ่ง ไต้หวันควรที่จะเป็นเขตบริหารพิเศษมากกว่ามณฑล[5]
เขตการปกครอง
เขตการปกครองย่อย (ฐานข้อมูลเทียนตี้ถู)[6]
เขตการปกครองของมณฑลไต้หวันของสาธารณรัฐประชาชนจีน
|
|
สาธารณรัฐจีน (ประเภทเขตการปกครอง)
|
สาธารณรัฐประชาชนจีน (ประเภทเขตการปกครอง)
|
ประกอบด้วย
|
นครปกครองโดยตรง 直轄市
|
นครระดับจังหวัด 地级市
|
(6 แห่ง) นครเกาสฺยง, นครซินเป่ย์, นครไถจง, นครไถหนาน, นครไทเป, นครเถายฺเหวียน
|
นครภายใต้มณฑล 省轄市
|
นครระดับอำเภอ 县级市 (ปกครองโดยตรงภายใต้มณฑล 直辖)
|
(3 แห่ง) นครเจียอี้, นครซินจู๋, นครจีหลง
|
เทศมณฑล 縣
|
อำเภอ 县 (ปกครองโดยตรงภายใต้มณฑล 直辖)
|
(11 แห่ง) อำเภอจางฮว่า, อำเภอเจียอี้, อำเภอซินจู๋, อำเภอฮวาเหลียน, อำเภอเหมียวลี่, อำเภอหนานโถว, อำเภอเผิงหู, อำเภอผิงตง, อำเภอไถตง, อำเภออี๋หลาน, อำเภอยฺหวินหลิน
|
|
เขต (ของนครปกครองโดยตรง) (直轄市)區
|
เขต 区
|
(158 แห่ง)
|
เขตชนพื้นเมืองภูเขา 原住民區
|
|
เขต (ของนครภายใต้มณฑล) (省轄市)區
|
แขวง 街
|
(12 แห่ง)
|
นครภายใต้เทศมณฑล 縣轄市
|
(14 แห่ง)
|
เมือง 鎮
|
เมือง 镇
|
(38 แห่ง)
|
ตำบล 鄉
|
ตำบล 乡
|
(146 แห่ง)
|
ตำบลชนพื้นเมืองภูเขา 山地鄉
|
หมู่บ้านในเมือง 里
|
ชุมชน 社
|
(5,852 แห่ง)
|
หมู่บ้านชนบท 村
|
หมู่บ้าน 村
|
(1,850 แห่ง)
|
ละแวก 鄰
|
ไม่มี
|
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น