Septímio Severo

Septímio Severo
Septímio Severo
Imperador Romano
Reinado 14 de abril de 193
a 4 de fevereiro de 211
Predecessor Dídio Juliano
Sucessores Caracala e Geta
Co-monarcas Caracala (198–211)
Geta (209–211)
Nascimento 11 de abril de 145
Léptis Magna, África Proconsular, Império Romano
Morte 4 de fevereiro de 211 (65 anos)
Eboraco, Britânia, Império Romano
Nome completo  
César Lúcio Septímio Severo Eusébio Pertinax Augusto
Nome de nascimento Lúcio Septímio Severo
Esposas Pácia Marciana
Júlia Domna
Descendência Caracala
Geta
Dinastia Severa
Pai Públio Septímio Geta
Mãe Fulva Pia

Lúcio Septímio Severo (português europeu) ou Lúcio Sétimo Severo (português brasileiro) (em latim: Lucius Septimius Severus Pertinax; Léptis Magna, 11 de abril de 146 - Eboraco, 4 de fevereiro de 211) foi imperador romano de 193 a 211.[1] Foi o primeiro cidadão oriundo de província, sem ascendentes romanos, a atingir o trono. Quando morreu foi proclamado Divus pelo senado.

De ascendência púnica e berbere, Severo conseguiu situar-se na sociedade romana e até mesmo ter uma próspera carreira política e chegou a ser governador da Panônia. Após a morte do imperador Pertinax, os pretorianos venderam o trono do império a Dídio Juliano, um rico e influente senador. Contudo, desde o começo do seu reinado Juliano teve de enfrentar uma férrea oposição procedente do povo e o do exército.

Aproveitando a debilidade do novo imperador, uma série de governadores de província entre os que se encontrava o próprio Severo, rebelaram-se. Com o fim de antecipar-se em relação a seus rivais na sucessão, Severo marchou contra Roma e depôs Juliano, que veio a ser executado por ordem do senado.

Após uns anos de guerras civis nos quais teve de enfrentar com Pescênio Níger em Síria e a Clódio Albino na Gália, Severo conseguiu consolidar o seu poder e fundar uma dinastia que perpetuariam os seus filhos, Geta e Caracala. Apesar de Geta ser assassinado pouco depois da morte do seu pai pelo seu irmão maior.

Militarmente, o seu reinado caracterizou-se pela bem-sucedida guerra que efetuou contra o Império Parta, consequência da qual a Mesopotâmia voltou a cair sob controle romano. Nesta campanha, os seus soldados saquearam a cidade de Ctesifonte e venderam os sobreviventes como escravos. Ao seu regresso a Roma, foi erigido um Arco do Triunfo a fim de comemorar esta vitória. Nos seus últimos anos teve de defender as fronteiras dos ataques dos bárbaros, que punham em perigo a integridade territorial do império. Especialmente duros foram os levantamentos na Britânia, pelo qual Severo mandou reforçar o Muro de Adriano.

As suas relações com o senado nunca foram boas, pois tornara-se impopular entre os senadores ao demarcar o seu poder com apoio do exército. Ordenou executar dúzias de senadores sob acusações de corrupção e conspiração, e substituiu-os por homens fiéis à sua causa. Dissolveu a guarda pretoriana e substituiu-a pela sua própria guarda pessoal a fim de se assegurar um total controle político e a sua própria segurança. Durante o seu reinado acamparam nas imediações da capital imperial cerca de 50 000 soldados. Embora sua ânsia de poder tornasse Roma numa ditadura militar, Septímio Severo foi muito popular entre a população devido ao fato de ter restabelecido o moral após os anos decadentes do governo de Cómodo e a conseguir conter a corrupção.

Biografia

Origens e cursus honorum

Áureo de Septímio Severo

Severo era de origem berbere[2][3][4][5] e púnico[6][7][8] através do seu pai, Geta, que obteve a cidadania romana no século I. A sua mãe Fúlvia Pia descendia de uma família no que se combinavam, através de uma série de matrimônios, itálicos com habitantes do Norte da África.[9] Ambos os ramos familiares estavam compostos por notáveis; o seu avô servira como prefeito de Léptis Magna antes que Tibério convertesse a cidade numa colônia governada por um duúnviro. Severo nasceu em Léptis Magna, onde mais tarde, quando se tornou imperador, ele construiu um palácio, como memorial da sua boa sorte.[10]

Contraiu matrimônio com Júlia Domna, uma mulher árabe da Síria.[11] Dona era filha de Júlio Basiano, sumo sacerdote do Templo do Sol de Emèse. Fruto deste matrimônio nasceram duas crianças, Geta e Caracala.[12]

O historiador Dião Cássio descreve-o como um homem de baixa estatura, delgado, corpulento e taciturno. Porém, a sua rápida ascensão política reflete a prosperidade da qual por esta época gozava a província da África Proconsular, e a sua integração no mundo romano.

Graças a um dos seus primos que frequentara a corte imperial, Severo deixou Léptis Magna e foi a Roma com 18 anos de idade. Ali serviu em numerosos postos civis e militares. Foi eleito questor em Roma em 169, degrau necessário para a posterior participação no senado, e serviu como questor provincial na Sardenha (171), região insular da Itália no Mediterrâneo Ocidental, a 200 quilômetros da península Itálica.

Nomeado legado em 173, cargo de emissário ou oficial do estado-maior, do procônsul na África, Gaio Septímio Severo, voltou a Léptis Magna e casou-se (176) com Pácia Marciana, que morreu sem ter filhos, poucos anos depois. Tornou-se pretor (177), comandante de legião na Síria (180-182) e foi nomeado governador da Gália Lugdunense em 184, antiga região da Europa que compreendia a atual França, parte do território belga e oeste da Alemanha. Viúvo, casou-se (187) com Júlia Domna, membro de importante família de sacerdotes de Emesa, na Síria, com a qual teve os filhos Caracala (188) e Geta (189).

Durante o reinado de Cômodo, desempenhou brilhantemente a sua carreira senatorial, e foi destinado durante uma época para a Gália Lugdunense, onde nasceram os seus dois filhos varões.

Graças ao apoio do prefeito da guarda pretoriana, Emílio Laeto, obteve o posto de legado da província da Panônia Superior, na qual lhe foi dado o comando de três legiões para defender a fronteira.

Luta pelo trono: O ano dos cinco imperadores

Busto de Severo no Museu Arqueológico Nacional de Espanha, Madrid

A 31 de dezembro de 192, o imperador Cômodo foi declarado inimigo pelo senado e assassinado por um dos seus libertos, Narciso. Pertinax foi eleito pelo senado como novo imperador após ter pago um generoso donativum aos pretorianos.

À sua chegada ao poder, o novo imperador apercebeu-se de que as arcas imperiais estavam vazias. A fim de revitalizar a economia, Pertinax decidiu eliminar despesas supérfluas, para o qual eliminou os pretorianos do poder e impôs uma disciplina mais severa. Três meses depois foi assassinado e sucedido por Dídio Juliano, que adquiriu o trono num leilão dirigido pelos pretorianos no que se impôs ao sogro de Pertinax, Tito Flávio Sulpiciano.

Após os assassinatos de Cômodo (192) e de Pertinax (193), impôs-se pelas armas contra os partidários de Dídio Juliano e foi proclamado imperador por suas tropas, jurando vingar a morte de seu predecessor, chegando até a acrescentar Pertinax ao seu nome.

Para combater Pescênio Níger, que havia sido proclamado imperador pelas legiões do Oriente, marchou para a Itália, encontrando pouca resistência, e, depois que a maioria do senado o apoiou, Dídio Juliano foi morto e os pretorianos que haviam assassinado Pertinax fugiram. Tendo de enfrentar dois candidatos rivais ao trono - Níger no Oriente e Clódio Albino no Ocidente, preferiu enganar temporariamente este último associando-o ao trono, enquanto se dirigia ao Oriente para enfrentar Níger, que foi finalmente derrotado e morto em Antioquia (194), cidade do sul da Anatólia, a atual Antáquia. Puniu severamente as cidades e as províncias desleais - especialmente Antioquia, que perdeu parte do seu território, e Bizâncio, que continuará a resistir mesmo depois da morte de Níger, sendo tomada de assalto e saqueada - e iniciou (195) a invasão da Mesopotâmia, onde subjugou os árabes osroenos, adiabenos e cenitas.

A 1 de junho de 193, o senado condenou Dídio Juliano à morte, aplanando assim o caminho de Severo, que se apresentou em Roma com o seu exército a 9 de junho daquele ano. O assassino de Juliano foi um dos pretorianos que o levaram para o poder. À sua chegada a Roma, Severo convidou a guarda pretoriana a um banquete no seu acampamento. Porém, quando os pretorianos chegaram foram desarmados por uma força de soldados de Severo, que executaram os assassinos de Pertinax. Severo substituiu os pretorianos por soldados originários da Panônia.

Busto de Júlia Domna,
Museu do Louvre, Paris

Foi então que revoltas surgiram:

  • No Oriente Pescênio Níger, governador da província da Síria, recusou aceitar Severo como imperador. O seu próprio exército proclamou-o imperador, e pronto obteve o apoio da província do Egito. Severo marchou imediatamente para leste e esmagou o indisciplinado exército de Níger. A batalha decisiva aconteceu em Isos, na Primavera de 194.
  • Na Britânia havia uma ameaça muito mais séria sobre o novo imperador. Clódio Albino era um influente senador de origem africana que relevara o falecido Pertinax no governo da ilha. O seu exército era numeroso e estava muito bem treinado, consequência de anos de guerra contra as tribos escocesas. Severo conciliou-se habilmente com Albino ao oferecer-lhe o título de César e o consulado de 194.

Porém, em 195, após uma campanha contra o Império Parta, Severo proclamou Albino inimigo público. Este último cruzou o Canal da Mancha em 196 à frente de cerca de 40 000 soldados. A decisiva Batalha de Lugduno travou-se um ano depois perto da localidade do mesmo nome. Após a batalha, na qual Severo e as suas legiões resultaram vitoriosos, Albino escapou, suicidando-se pouco depois.

Severo mandou despojar da roupa o corpo do seu inimigo para que fosse pisoteado por um cavalo. A sua cabeça foi enviada para Roma e o seu corpo foi jogado no rio Ródano. A mulher e os filhos de Albino foram assassinados pouco depois de receber a notícia. Outros 29 senadores que o apoiaram foram executados brutalmente.

Tendo consolidado o seu poder, Septímio Severo tomou o nome de Pertinax, proclamou-se filho de Marco Aurélio, e criou uma genealogia fictícia que se remontava a Nerva.

O seu reinado: aspectos militares

O reinado de Septímio Severo teve um marcado caráter militar, refletido em numerosas medidas tomadas pelo imperador, como a substituição dos pretorianos pelos legionários da Panônia.

Entre 197 e 199, foram travadas com sucesso uma série de campanhas contra o Império Parta que derivaram no estabelecimento da nova província da Mesopotâmia. Após a conquista da cidade de Ctesifonte, em cujo assédio faleceram cerca de 100 000 pessoas, os romanos apoderaram-se dos tesouros dos partas. Severo dedicou os cinco anos posteriores a organizar a administração da nova província, cuja instituição foi vista pelo povo irani como uma usurpação do seu território, sendo motivo de discórdia com o Império.

Dinastia severa. O rosto de Geta foi destruído depois do damnatio memoriae decretado pelo seu irmão e assassino Caracala.
têmpera sobre madeira, Museus Estatais de Berlim

Severo conhecia as dificuldades do soldado porque as vivera ele próprio, e por isso pôs em funcionamento uma série de medidas a fim de aumentar a sua qualidade de vida:

  • Aumentou consideravelmente o salário dos soldados, o que provocou um desequilíbrio nas finanças e a economia imperiais.
  • Melhorou o annone militar organizando-o oficialmente como uma instituição. A compra e manutenção do equipamento e fornecimento era responsabilidade dos soldados, enquanto do transporte era responsável a administração de Septímio Severo.
  • Reajustou o estatuto civil dos militares. De fato, até o reinado de Cláudio os soldados não podiam sair do acampamento enquanto duraram os seus anos de serviço. Portanto, exigia-se não terem família por um número determinado de anos, dependendo do corpo ao que pertenciam; assim, os pretorianos durante 15 anos, os legionários durante 20 anos e os auxiliares durante 30 anos. Cláudio reformara o sistema a fim de permitir os soldados saírem do acampamento quando não estivessem de serviço, facilitando-lhes assim fundarem uma família; porém, não tinham direito a casar-se ou reconhecer os seus filhos antes de concluir o seu tempo em filas. Severo permitiu que os militares oficializassem a sua vida conjugal.
  • Fundou os colégios militares e criou três novas legiões suplementares, aumentando os efetivos militares do Império em cerca de 10%. Estabeleceu novas honras militares, autorizando aos oficiais portar um anel de ouro, privilégio até então reservado aos cavaleiros.

O seu reinado: aspectos civis

Embora o caráter militar do imperador fosse inegável, observava-se uma consolidação do poder civil, dirigido através do seu séquito.

Arco de Septímio Severo, Roma

De fato, o imperador estava rodeado de uma importante corte constituída por italianos, africanos da Tunísia, uns poucos marroquinos, argelinos bem como originários da Síria:

  • O imperador rodeou-se de uma série de juristas como Plauciano, prefeito do pretório experiente em matéria judiciária pertencente a uma rica família de Léptis Magna.
  • Severo era assistido por advogados como Ulpiano ou Papiniano, expertos também em matéria judiciária. Ulpiano foi prefeito do pretório de Septímio Severo e Papiniano do seu descendente, Alexandre Severo.
  • Alguns filósofos como Flávio Filóstrato fizeram parte da corte do imperador, que foi abandonando gradualmente a filosofia estoica, predominante no século III. O estoicismo baseava-se na presença de um deus sobre todas as coisas e na ideia de que o homem deve controlar os seus impulsos. Após o declínio do estoicismo difundira-se o neoplatonismo, uma crença austera mais próxima ao cristianismo.
  • As viagens de Severo, realizadas entre 199 e 203, bem como as realizadas a Oriente, resumem a atividade civil do imperador:
    • Na Síria, donde era natural a sua esposa, Severo criou duas novas províncias a fim de aligeirar o trabalho do governador e de evitar um golpe de estado, dividindo o exército estacionado na província em dois.
    • Na África, Severo estabeleceu oficialmente a província da Numídia, visitou o Egito, onde rendeu homenagem ao corpo de Alexandre o Grande e remontou o Nilo até Tebas. Egito foi reorganizado como uma província autônoma, com direito a fundar as suas próprias instituições.

Finalmente, em 203, o imperador regressou para Roma.

Septímio Severo erigiu uma série de importantes construções:[13][14]

  • Em Roma, o imperador embelezou o lado sul do Palatino mediante a construção de uma monumental fonte chamada Septizódio, dedicada aos sete principais astros.[15] Além disso, foi ampliado o palácio imperial e começou a construção das que seriam conhecidas depois como Termas de Caracala. Foram restaurados muitos edifícios danificados pelos incêndios que decorreram no final do reinado de Cômodo, entre os que se encontravam: o Templo da Paz, o Teatro de Pompeu, o Pórtico de Otávio, os Arcos de Nero.
  • A sua cidade natal foi dotada com numerosos monumentos: o Fórum de Severo, a Basílica de Severo e instalações portuárias.

Septímio Severo modificou a estrutura da organização governamental do império:

  • A direção dos tribunais de apelação foi transferida aos prefeitos do pretório, função antes realizada pelo imperador. Com esta reforma concedeu-se aos prefeitos do pretório um importantíssimo papel na administração civil imperial.
  • Foi instituída a distribuição gratuita de azeite de oliva, que se unia à tradicional repartição de trigo para a plebe.

Morte

Busto de Severo no Louvre (Paris).

A fim de consolidar a sua sucessão, Severo casou o seu filho Caracala com Fúlvia Plaucila, filha do prefeito do pretório Caio Fúlvio Plauciano. Porém, pronto as relações entre o casal se deterioraram.

Plauciano foi acusado de traição pelos centuriões em 205, subornados provavelmente por Caracala. Severo fê-lo assassinar e Plaucila foi recluída na ilha de Lipari.

Organizou uma expedição para a Britânia (207) para combater os caledônios, levando consigo a esposa e os dois filhos e lá permaneceu até sua morte (211), em York, após realizar com sucesso várias campanhas no norte, com o desejo de expandir o controle de Roma sobre toda a ilha. Ambos os exércitos travaram uma série de batalhas até 209 sem que se produzisse nenhuma vitória decisiva. A fim de assegurar a fronteira norte do Império, Severo reforçou o Muro de Adriano.

Preocupado com a instabilidade mental de Caracala, fez com que Geta (209) se tornasse césar, segundo posto de comando após o imperador. Seu último conselho para os filhos, em seu leito de morte, foi: "Não disputem um com o outro, deem dinheiro aos soldados e desprezem todos os outros".

Muito enfraquecido pela gota, Severo retirou-se para Iorque, onde faleceu a 9 de fevereiro de 211 com 65 anos.

Como governante demonstrou ser um sábio administrador e reformador e mantenedor da obediência às leis, porém devido ao temperamento inconstante, sua capacidade inflexível de trabalho e sua política de expansão das fronteiras do Império transformaram-no numa personagem difícil de avaliar com justiça.

Mudanças de nome

  • 146 — Nasce com o nome de Lúcio Septímio Severo.
  • 193 — É nomeado imperador, e o seu nome mudou para Imperator César Lúcio Septímio Severo Pertinax Augusto.
  • 195 — Adopta o apelido de Pio; Imperator César Lúcio Septímio Severo Pio.
  • 195 — Após a sua vitória sobre a cidade de Adiabene e sobre os povos da Arábia; Imperator César Lúcio Septímio Severo Pio Pertinax Augusto Arábico Adiabénico.
  • 198 — Após a sua vitória sobre o Império Parto; Imperator César Lúcio Septímio Severo Pio Pertinax Augusto Arábico Adiabénico Pártico Máximo.
  • 209 — Após a sua vitória sobre os caledônios; Imperator César Lúcio Septímio Severo Pio Pertinax Augusto Arábico Adiabénico Pártico Máximo Britânico Máximo.
  • 211 — À sua morte recebe o nome de; Imperator Cesar Lúcio Septímio Severo Pio Pertinax Augusto Arábico Adiabénico Pártico Máximo Britânico Máximo, Pontifex Maximus, Tribuniciae Potestatis XIX, Imperator XV, Consul IV, Pater Patriae.

Ver também

Precedido por
Dídio Juliano
Imperador romano
193 - 211
Sucedido por
Caracala e Geta

Referências

  1. M. A., Linguistics; B. A., Latin. «How Did Septimius Severus Come to Power?». ThoughtCo (em inglês). Consultado em 1 de outubro de 2020 
  2. Encyclopedia Americana, Scholastic Library Publishing, 2005, v. 3, p. 569:
  3. Henri Irénée Marrou, Crise de notre temps réflexion chrétienne de 1930 à 1975, Beauchesne, 1978, p. 124.
  4. Marcel le Glay, Rome : Tome 2, Grandeur chute de l'Empire , Librairie Académique Perrin, 2005, p. 336.
  5. Gilbert Meynier. L’Algérie des origines  : De la préhistoire à l’avènement de l’Islam , La découverte, 2007, p. 74.
  6. Anne Daguet-Gagey, Septime Sévère, Payot, 2000, p. 38.
  7. Michael Grant, The Severans, Routlegde, 1996, p. 7.
  8. Nascéra Benseddik, Thagaste, Souk Ahras, Pátrie de saint Augustin, Inas, 2004, p. 25:
  9. Claude Briand-Ponsart, L'Afrique romaine : De l'Atlantique à la Tripolitaine 146 av. J.-C. — 533 ap. J.-C., Armand Collin, 2005, p. 70.
  10. Procópio de Cesareia, Sobre os edifícios, Livro VI, 4.5
  11. Maxime Rodinson, Les Arabes (1979) , Puf, 2002, p. 58:
  12. Dião Cássio, História romana, volume IX, livros 71–80, ISBN 0-674-99196-6 (texto completo).
  13. Paloma Aguado García (2005). «Arquitectura religiosa y propaganda imperial en Roma bajo Septímio Severo y Caracalla» (36). ISSN 0210-7694. pp. 371–388. 
  14. Santiago Fernández Ardanaz y Rafael González Fernández (2006). «El consensus y la auctoritas en el acceso al poder del emperador Septímio Severo». Antigüedad y cristianismo : Monografías históricas sobre la Antigüedad tardía (23). pp. 255–260. Consultado em 3 de julho de 2009. Arquivado do original em 22 de maio de 2008 
  15. Os planetas, a Lua e o Sol.
  16. Marcel le Glay, Histoire de Rome, ed. Hachette, 1992, t. 2, pp. 336–337.
  • Este artigo foi inicialmente traduzido, total ou parcialmente, do artigo da Wikipédia em castelhano cujo título é «Septímio Severo».

Bibliografia

Ligações externas

O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Septímio Severo

Read other articles:

В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Шевченко; Шевченко, Максим. Максим Шевченко Лидер «Российской партии свободы и справедливости» 31 марта 2021 — 20 сентября 2022 Предшественник Андрей Богданов (как Председатель «Коммунистической партии социальной

 

Private, day, college-prep boys' school in Dallas, Texas, United StatesSt. Mark's School of TexasAddress10600 Preston RoadDallas, Texas 75230United StatesCoordinates32°53′25″N 96°48′03″W / 32.890363°N 96.800762°W / 32.890363; -96.800762InformationTypePrivate, day, college-prep boys' schoolMottoCourage and HonorEstablished1906HeadmasterDavid W. DiniFaculty127 full-time teachersGrades1–12Number of students911Campus size42 acres (17 ha)Athletics confere...

 

Malaysia is a country largely surrounded by large bodies of water, most notably by the Strait of Malacca and the South China Sea, that have been used extensively for maritime transport as early as the 15th century. Numerous lighthouses were erected during present-day Malaysia's rule by the Portuguese Empire, the Dutch Empire and the British Empire (which oversaw the greatest number of new lighthouses built), and, later, the government of Malaysia, to provide navigation in and out of ports or ...

Dam in Khyber Pakhtunkhwa, PakistanGomal Zam DamConstruction of the Gomal Zam Dam on 21 April 2011Location of Gomal Zam Dam in FATAShow map of FATAGomal Zam Dam (Pakistan)Show map of PakistanOfficial nameگومل زم ڈیمLocationKhjori Kach, South Waziristan Agency, Khyber Pakhtunkhwa, PakistanCoordinates32°5′55″N 69°52′53″E / 32.09861°N 69.88139°E / 32.09861; 69.88139PurposeIrrigation, power, flood controlStatusOperationalConstruction began2001Open...

 

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (مايو 2023) تشريح المثانة البولية اختبار ديناميكا البول أو فقط: ديناميكا البول هو دراسة تقيم كيفية أداء المثانة والإحليل لوظيفتهما في تخزين وطرح البول. يمكن أن تساعد اخت...

 

The conservatory's new building, constructed in 2009 Conservatori Superior de Música del Liceu (Catalan pronunciation: [kunsəɾβəˈtɔɾi supəɾiˈo ðə ˈmuzikə ðəl liˈsɛw]) is a music college in Barcelona, Catalonia, Spain. It was created in 1837 with the name Liceo Filo-dramático de Montesión. In 1847 the institution inaugurated the opera house Gran Teatre del Liceu. In 1854, the Liceo Filarmónico and the Gran Teatre del Liceu separated administratively. Nevertheless,...

Christof Rasche (2017) Christof Rasche (* 4. Juni 1962 in Erwitte) ist ein deutscher Politiker (FDP). Er ist seit 2000 Abgeordneter im Landtag von Nordrhein-Westfalen und seit 2022 Vizepräsident des Landtages. Von 2017 bis 2022 war er Vorsitzender der FDP-Fraktion im Landtag. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Politische Tätigkeit 2.1 Partei 2.2 Abgeordneter 3 Weblinks 4 Einzelnachweise Leben Rasche ist der Sohn eines ehemaligen Bürgermeisters der Stadt Erwitte. Er absolvierte nach dem Erhalt de...

 

Fictional species in the Mass Effect series QuarianMass Effect raceA typical male quarian, as presented in Mass Effect 3First appearanceMass Effect (2007)Created byBioWareIn-universe informationHome worldRannoch The quarians are a fictional extraterrestrial humanoid species in the Mass Effect multimedia franchise developed by BioWare and published by Electronic Arts. The quarians and their backstory are introduced in the first Mass Effect through the companion character Tali'Zorah, with quari...

 

Metropolitan area in Virginia, United States Location of the Roanoke Metropolitan Statistical Area in Virginia The Roanoke Metropolitan Statistical Area is a Metropolitan Statistical Area (MSA) in Virginia as defined by the United States Office of Management and Budget (OMB). The Roanoke MSA is sometimes referred to as the Roanoke Valley, even though the Roanoke MSA occupies a larger area than the Roanoke Valley. It is geographically similar to the area known as the Roanoke Region of Virginia...

Lego theme This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article's tone or style may not reflect the encyclopedic tone used on Wikipedia. See Wikipedia's guide to writing better articles for suggestions. (August 2023) (Learn how and when to remove this template message) This article possibly contains original research. Please improve it by verifying the claims made and adding inlin...

 

Куточки — настільна логічна гра на квадратному полі розміром 8x8 (10x10) клітин для двох учасників. Початкова позиція в грі Зміст 1 Історія гри 2 Мета гри і нічийна стратегія 3 Початкова позиція 4 Переміщення шашок 5 Завершення гри 6 Див. також 7 Посилання Історія гри Напевно в...

 

MianBupati Bengkulu UtaraPetahanaMulai menjabat 26 Februari 2021PresidenJoko WidodoGubernurRohidin MersyahPendahuluHaryadi (Plh.)Masa jabatan17 Februari 2016 – 17 Februari 2021PresidenJoko WidodoGubernurRidwan MuktiRohidin MersyahWakilArie Septia AdinataPendahuluImron RosyadiPenggantiHaryadi (Plh.)Wakil Bupati Bengkulu Utara ke-3Masa jabatan2011–2016PresidenSusilo Bambang YudhoyonoJoko WidodoGubernurAgusrin Maryono NajamuddinJunaidi HamsyahSuhajar Diantoro (Pj.)PendahuluS...

Music school in Bydgoszcz, PolandMain building of Bydgoszcz Music AcademyPolish: Gmach główny Akademii Muzycznej w BydgoszczyView from Słowackiego streetGeneral informationTypeMusic schoolArchitectural styleNeo-BaroqueClassificationNr.601404, Reg.A/782/1-3 (May 8, 1992)[1]Location7 Słowackiego street, Bydgoszcz, PolandCoordinates53°7′47″N 18°00′35″E / 53.12972°N 18.00972°E / 53.12972; 18.00972Groundbreaking1904Completed1906ClientBydgoszcz Music ...

 

The Dark Side of the Moonalbum in studioArtistaPink Floyd Pubblicazione1º marzo 1973 16 marzo 1973 Durata42:57 Dischi1 Tracce10 GenereRock progressivo[1][2] EtichettaHarvest Capitol ProduttorePink Floyd Registrazionegiugno 1972-febbraio 1973, Abbey Road Studios, Londra (Regno Unito) FormatiLP, MC, Stereo8 Altri formatiCD, download digitale, streaming NoteRimasterizzato in SACD nel 2003 da James Guthrie Certificazioni originaliDischi d'oro Belgio[4](vendi...

 

American politician from Arizona J. W. BuchananBuchanan, c. 1911Member of the Arizona House of Representatives from the Pima CountyIn officeMarch 1912 – December 1916Preceded byFirst representative from Pima CountySucceeded byA. R. BuehmanJ. P. MalloryMember of the Arizona Senatefrom the Pima County districtIn officeJanuary 1917 – December 1918Preceded byMose DrachmanA. P. MartinSucceeded byA. R. Buehman Personal detailsBorn1871 (1871)Brandon, MississippiDiedJuly 7,...

وازWΔZالملصق البريطاني الدعائي للفيلممعلومات عامةالصنف الفني جريمة رعبالموضوع قاتل متسلسل تاريخ الصدور30 يوليو 2007 (2007-07-30) (مهرجان شتوتغارت للأفلام الفنتازية)22 فبراير 2008 (2008-02-22) (المملكة المتحدة)مدة العرض 104 دقيقةاللغة الأصلية لغة إنجليزيةالبلد المملكة...

 

Süd-Chemie Logo Rechtsform Aktiengesellschaft Gründung 1941 (1857 als BAG) Auflösung 2011/12 Auflösungsgrund Übernahme durch Clariant, Name 2012 nach Eingliederung aufgegeben Sitz München, Deutschland Leitung Günter von Au, Vorstandsvorsitzender Hariolf Kottmann, Aufsichtsratsvorsitzender Mitarbeiterzahl 6.485[1] Umsatz 1,072 Mrd. EUR[1] Branche Chemische Industrie Website www.sud-chemie.com Stand: 31. Dezember 2009 Die Süd-Chemie AG war ein weltweit tätiges Spe...

 

Y Gwir Anrhydeddus Arglwydd Hain PC Ysgrifennydd Gwladol Cymru Cysgodol Cyfnod yn y swydd11 Mai 2010 – 15 Mai 2012 Arweinydd Harriet Harman (Dros dro)Ed Miliband Rhagflaenydd Cheryl Gillan Olynydd Owen Smith Rhagflaenydd Paul Murphy Olynydd Cheryl Gillan Cyfnod yn y swydd24 Hydref 2002 – 24 Ionawr 2008 Prif Weinidog Tony BlairGordon Brown Rhagflaenydd Paul Murphy Olynydd Paul Murphy Ysgrifennydd Gwladol dros Waith a Phen...

Andra and the BackBoneAlbum studio karya Andra and the BackBoneDirilis17 Januari 2007GenrePop, Hard rock, Pop rock, Soft rock, Rock alternatif, Post-grunge, Instrumental rockLabelEMI Music IndonesiaKronologi Andra and the BackBone Andra and the Backbone (2007) Season 2(2008)Season 22008 Singel dalam album Andra and the Backbone Musnah Lagi...Dan Lagi... Sempurna Andra and the BackBone merupakan album musik pertama karya Andra and the BackBone yang dirilis pada tahun 2007. Lagu utamanya ad...

 

VM i alpint 2013 Generell informasjonIdrettsgrenAlpintArrangørDet internasjonale ski- og snøbrettforbundetVertsbySchladmingVertsland ØsterrikeArena(er)PlanaiDato5.–17. februar 2013Utgavenummer42Deltakernasjoner72Deltakere614Øvelser11 Nettsted Offisielt nettsted MesterskapForrige – nesteGarmisch-P. 2011 – Vail/Beaver Creek 2015 VM i alpint 2013 ble arrangert i Schladming i Østerrike fra 5. til 17. februar 2013. Program Dato Øvelse 5. feb. Super-G kvinner 6. feb. Su...

 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!