Zębacz pasiasty[2], zębacz pospolity[2], zębacz smugowy[3], wilk morski[4] (Anarhichas lupus) – gatunek słonowodnej ryby okoniokształtnej z rodziny zębaczowatych (Anarhichadidae).
Występowanie
Występuje w wodach północnego Oceanu Atlantyckiego i przyległych morzach (spotykany również w Bałtyku), na głębokościach od 1–500 m p.p.m., na skalistym, piaszczystym lub mulistym dnie.
Charakterystyka
Osiąga przeciętnie 50–80 cm[3], maksymalnie do 150 cm długości[5], maksymalna odnotowana masa ciała wynosi 23,6 kg[5]. Ubarwienie zmienne, szaroniebieskie, czarne lub rdzawobrązowe. W poprzek ciała przebiega 10–15 ciemnych pasów zachodzących na płetwę grzbietową.
Ryba o bardzo mocnych szczękach i zębach. Nie jest agresywna. Groźnie wyglądające zęby służą zębaczom do rozłupywania jeżowców, skorup twardych ślimaków, krabów i innych podobnych składników ich pożywienia.
Po wewnętrznym zapłodnieniu samica składa ikrę na dnie. Samiec broni złożonej ikry do wylęgu larw. Poza okresem rozrodu przebywają samotnie[6].
Znaczenie gospodarcze
Mięso zębacza jest białe[7] i jędrne. Jest bardzo smaczne i dlatego uchodzi za przysmak w wielu krajach.
Nazwy w innych językach: po angielsku zwany Atlantic catfish lub Atlantic wolffish, po islandzku ― steinbítur.
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
