Zond 8
Szkic statku typu 7K-Ł1
|
Inne nazwy
|
7K-Ł1 No. 14
|
Zaangażowani
|
ZSRR
|
Indeks COSPAR
|
1970-088A
|
Indeks NORAD
|
04591
|
Rakieta nośna
|
Proton K/D
|
Miejsce startu
|
Bajkonur, Kazachska SRR
|
Cel misji
|
Księżyc
|
Orbita (docelowa, początkowa)
|
Okrążane ciało niebieskie
|
Ziemia
|
Perycentrum
|
200 km[1]
|
Apocentrum
|
400 000 km[1]
|
Okres obiegu
|
15 562,22 min[1]
|
Nachylenie
|
51,6[1]°
|
Czas trwania
|
Początek misji
|
20 października 1970 (19:55:39[2] UTC)
|
Powrót na Ziemię
|
27 października 1970
|
Wymiary
|
Masa całkowita
|
5390[1] kg
|
Zond 8 (ros. Зонд 8) – ostatnia radziecka bezzałogowa misja statku Sojuz 7K-Ł1 w ramach programu Zond[3].
Cel misji
Celem programu Zond było wysłanie dwóch kosmonautów, by okrążyli Księżyc i wrócili na Ziemię. Cel nie został osiągnięty. Statek Zond 8 realizował bezzałogowy program podobny do programu sondy Zond 7.
Przebieg misji
Ostatnim zrywem programu był start Zond 8 w dniu 20 października 1970 roku z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. 24 października Ł1 pomyślnie obleciał Księżyc w odległości 1110,4 km. Wykonał czarno-białe i kolorowe zdjęcia powierzchni Księżyca oraz przeprowadził różne badania naukowe[2]. W drodze powrotnej doznał awarii układu orientacji w przestrzeni. Wejście w atmosferę nastąpiło 27 października 1970 roku po trajektorii balistycznej i statek wodował na Oceanie Indyjskim, 730 km na południowy wschód od archipelagu Czagos[4].
Misja ta zaledwie powtórzyła niepełny sukces Zond 5. Był to trzynasty statek kosmiczny typu 7K-Ł1. Czternasty i piętnasty, wyposażone do lotu okołoksiężycowego, nie zostały już nigdy użyte. W trakcie lotu radzieckie wysokogórskie obserwatorium astronomiczne w Górach Ałtaju wykonało zdjęcia sondy z odległości 348 000 km od Ziemi[5].
Przypisy
- ↑ a b c d e Mark Wade: Soyuz 7K-L1. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-06-30]. (ang.).
- ↑ a b Zond 8. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2013-07-15]. (ang.).
- ↑ Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957–1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 121.
- ↑ Praca zbiorowa: Kosmonautyka. Ilustrowana Encyklopedia dla wszystkich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1971, s. 413, seria: Ilustrowana Encyklopedia Techniki dla Wszystkich.
- ↑ James Harford: Korolow. O krok od zwycięstwa w wyścigu na Księżyc. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, s. 308. ISBN 83-7469-165-4.
Bibliografia
Bezzałogowa eksploracja Księżyca
Programy |
|
---|
Przeloty |
|
---|
Orbitery |
|
---|
Próbniki uderzeniowe |
|
---|
Lądowniki/Łaziki |
|
---|
Pobranie próbek gruntu |
|
---|
Misje zakończone niepowodzeniem |
|
---|
Misje planowane |
|
---|
Misje proponowane |
|
---|
Anulowane misje |
|
---|
- Pogrubieniem oznaczono misje aktualnie prowadzone; kursywa oznacza sondy w drodze do celu.