Nazwa sondy pochodzi od imienia mitologicznej chińskiej bogini żyjącej na Księżycu.
Cele misji
Otrzymanie fotografii powierzchni Księżyca o wysokiej rozdzielczości, które posłużyły do wyboru miejsca lądowania dla sondy Chang’e 3.
Testowanie technologii służących do przeprowadzenia miękkiego lądowania na powierzchni Księżyca[3].
Konstrukcja sondy
Sonda zbudowana została na bazie egzemplarza zapasowego sondy Chang’e 1, w oparciu o konstrukcję satelity telekomunikacyjnego typu DFH-3. W porównaniu do Chang’e 1 zmodyfikowane zostały niektóre instrumenty naukowe. Kadłub ma wymiary 2,00 × 1,72 × 2,20 m. Energii elektrycznej dostarczają dwa skrzydła baterii słonecznych. Całkowita masa sondy wynosi około 2480 kg[4]. Sonda jest stabilizowana trójosiowo.
Instrumenty naukowe
stereoskopowa kamera CCD o rozdzielczości 10 m z wysokości 100 km.
wysokościomierzlaserowy o dokładności pomiarów wysokości terenu wynoszącej 5 m i częstotliwości pomiarów 5 Hz
Sonda została wyniesiona 1 października 2010 o 10:59:57 UTC z kosmodromu Xichang, w prowincji Syczuan, przy użyciu rakiety nośnej Chang Zheng 3C, bezpośrednio na orbitę transferową (200 × 380 000 km) w kierunku Księżyca. Dzięki zmianie, w porównaniu do misji Chang’e 1, planu lotu, czas od startu do wejścia na wstępną orbitę wokółksiężycową został skrócony z około 12 dni do 112 h, a sonda zaoszczędziła znaczną ilość paliwa[4].
6 października o 03:06 UTC Chang’e 2 rozpoczął trwający 33 min manewr, po którym wszedł na wstępną eliptyczną orbitę okołoksiężycową o okresie obiegu 12 h[5]. Okołobiegunowa (o nachyleniu 90° w stosunku do płaszczyzny równika Księżyca) orbita robocza była początkowo odległa od powierzchni o 100 km. W dalszej części misji orbita sondy została obniżona do wysokości 15 × 100 km[6][7].
1 kwietnia 2011 zakończyła się misja główna sondy. Poinformowano, że Chang’e 2 wykonał zaplanowane zadania, w tym przekazał wysokiej rozdzielczości zdjęcia rejonu Sinus Iridum, które posłużyły do wyznaczenia potencjalnych miejsc lądowania dla sondy Chang’e 3[8]. Po zakończeniu misji głównej sonda wykonała dodatkowe zadania polegające na wykonaniu fotografii obydwu biegunów Księżyca oraz ponownym obniżeniu peryselenium do 15 km dla przeprowadzenia obserwacji Sinus Iridum[9].
W punkcie libracyjnym L2
9 czerwca 2011 o 09:10 UTC Chang’e 2 opuścił orbitę wokółksiężycową i został skierowany na trajektorię wiodącą do punktu L2 układu Ziemia – Słońce. 25 sierpnia 2011 r. sonda osiągnęła orbitę wokół tego punktu, w odległości około 1,7 mln km od Ziemi. Chang’e 2 zaczął prowadzić z tej orbity obserwacje wiatru słonecznego i cząstek promieniowania kosmicznego o wysokiej energii. Sonda ma posłużyć też do przeprowadzenia testów naziemnych stacji śledzenia i łączności kosmicznej[10][9][11].
6 lutego 2012 opublikowano najdokładniejszą do tej pory mapę całej powierzchni Księżyca złożoną ze zdjęć wykonanych przez Chang’e 2[12].
W kierunku planetoid
15 kwietnia 2012 sonda opuściła rejon punktu L2 układu Ziemia – Słońce i została skierowana na trajektorię prowadzącą do przelotu obok planetoidy (4179) Toutatis. Chińska Akademia Nauk poinformowała, że przelot obok planetoidy zaplanowany jest na 6 stycznia 2013 r.[13] W sierpniu 2012 program Pan-STARRS wykrył obiekt zbliżający się do Toutatisa, który zidentyfikowano jako sondę Chang’e 2. Parametry orbity wskazywały, że do największego zbliżenia do planetoidy dojdzie 13 grudnia 2012, wcześniej niż zapowiadano[1].
13 grudnia 2012 o godz. 08:30:09 UTC sonda przeleciała w odległości 3,2 km od planetoidy (4179) Toutatis. Prędkość względna przelotu wyniosła 10,73 km/s. Sonda wykonała podczas przelotu serię zdjęć powierzchni planetoidy[2][14].
W lutym 2014 poinformowano, że sonda przebyła do tej pory odległość ponad 70 mln km i znajduje się nadal w dobrym stanie. W lipcu 2014 Chang'e 2 miała osiągnąć odległość 100 mln km od Ziemi[15].
Całkowity koszt misji wynosi około 900 milionów juanów (ok. 134 mln USD)[16].
