Zielona (Kalety)

Zielona

część miasta Kalet
Pałac w Zielonej (2022)
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	tarnogórski
Miasto	Kalety
W granicach Kalet	1951–1954, 1973
SIMC	0931661
Populacja  • liczba ludności	333
Strefa numeracyjna	34
Kod pocztowy	42-660
Tablice rejestracyjne	STA
Położenie na mapie Kalet Zielona
Położenie na mapie Polski Zielona
Położenie na mapie województwa śląskiego Zielona
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego Zielona
50°32′57″N 18°58′13″E

Zielona (niem. Zielonna^[1]) – część miasta we wschodniej części Kalet^[2], oddzielona od centrum miasta o około 5 km przez las. Brak styczności z Kaletami właściwymi.

Zielona ma charakter turystyczny. Posiada na swoim terenie 3 ośrodki wypoczynkowe nad zalewem o tej samej nazwie, ścieżkę przyrodniczo-dydaktyczną "Do bobrów"^[3]. Znajduje się tu zabytkowy pałac Donnersmarcków z XIX wieku^[4].

Do 1945 część gminy jednostkowej Zielona. 1 grudnia 1945 w składzie wiejskiej zbiorowej gminy Kalety w powiecie lublinieckim w województwie śląskim^[5]. 1 stycznia 1951 w związku z nadaniem gminie Kalety statusu miasta stał się obszarem miejskim miasta Kalety^[6]. 5 października 1954, w związku z reformą administracyjną Polski, wyłączony z Kalet, stając się ponownie obszarem wiejskim w składzie nowo utworzonej gromady Miotek^[7]. Tam przetrwał w latach 1954–1972. 1 stycznia 1973, w związku z kolejną reformą gminną, prawie całe sołectwo Miotek (obejmujące Miotek, Kolonię Woźnicką, Mokrus i Zieloną^[8]) włączono do Kalet; jedynie Kolonię Woźnicką włączono do miasta Woźniki^[9].

Przypisy

1. Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Lublinitz (Loben) [online], www.verwaltungsgeschichte.de:80 [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14] .
2. Główny Urząd Statystyczny [online], eteryt.stat.gov.pl [dostęp 2024-11-21] .
3. Wydział Kultury, Promocji i Integracji Europejskiej Starostwa Powiatowego w Tarnowskich Górach: Powiat tarnogórski. Trasy rekreacyjno-turystyczne. Informator. Tarnowskie Góry: Starostwo Powiatowe w Tarnowskich Górach, 2007, s. 13.
4. Rejestr zabytków nieruchomych w województwie śląskim. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2018-12-31].
5. Rozporządzenie Wojewody Śląsko-Dąbrowskiego z dnia 27 listopada 1945 o podziale powiatu lublinieckiego w województwie śląsko-dąbrowskim na gminy wiejskie i gromady (Katowice: Śląsko-Dąbrowski Dziennik Wojewódzki z dnia 22 grudnia 1945 r., Nr. 34, Poz. 453)
6. Dz.U. z 1950 r. nr 51, poz. 472
7. Uchwała Nr 20/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu lublinieckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 15 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54)
8. Wykaz zbiorów miejscowści, str. 67
9. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327