Władysław Kosianowski

Władysław Kosianowski
Lorenz
komandor porucznik komandor porucznik
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1895
Moskwa

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1966
Londyn

Przebieg służby
Formacja

Polska Marynarka Wojenna

Stanowiska

dowódca monitora ORP Toruń
dowódca ORP Kujawiak (1917)
dowódca ORP Wilia
dowódca ORP Wilia
dowódca Notre Dame d'Etel

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Morski Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Władysław Alfred Kosianowski-Lorenz (ur. 22 lipca 1895 w Moskwie, zm. 30 lipca 1966 w Londynie) – komandor porucznik Marynarki Wojennej, kapitan żeglugi wielkiej, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej oraz II wojny światowej, dowódca okrętu-pułapkiNotre Dame d'Etel”, działacz emigracyjny, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 22 lipca 1895 w Moskwie, w rodzinie Antoniego i Marii z Malewskich[1][2][3][4][5][6]. Ukończył gimnazjum realne[7]. W latach 1912–1913 pływał na statkach handlowych rosyjskiego Towarzystwa „Flota Ochotnicza” (ros. Добровольный флот)[7].

Ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w Petersburgu, podczas I wojny światowej dostał się do niewoli austriackiej i został osadzony w obozie w Csót[7]. Zwolniony w 1918 roku dostał się do Warszawy, gdzie w listopadzie brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich[7].

6 lutego 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Polskich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika i zaliczony do rezerwy oficerów WP z dniem 4 stycznia 1919[8][9][10]. Na wojnie z bolszewikami walczył w szeregach 29 pułku strzelców kaniowskich. 6 marca 1920 został mianowany z dniem 1 grudnia 1919 porucznikiem w piechocie[11]. W czasie działań na Ukrainie, ranny dostał się do niewoli. 21 grudnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[12]. 11 kwietnia 1921 został przeniesiony do dyspozycji Departamentu dla Spraw Morskich Ministerstwa Spraw Wojskowych z pozostawieniem w ewidencji 29 pp[13].

Od 1921 roku służył w Marynarce Wojennej. 1 czerwca tego roku pełnił służbę w Dowództwie Portu Wojennego Puck[14]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana porucznika marynarki ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 12. lokatą w korpusie rzeczno-brzegowym[15]. Był między innymi dowódcą statku uzbrojonego Flotylli Wiślanej „Generał Sosnkowski”, monitora „Toruń” należącego do Flotylli Pińskiej oraz torpedowca ORP „Kujawiak”. Od maja 1928 roku służył jako zastępca dowódcy, a następnie dowódca ORP „Wilia”. 2 kwietnia 1929 roku awansował na komandora podporucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 roku w korpusie oficerów marynarki wojennej (korpus morski). Od 1 kwietnia 1930 do końca 1933 był oddelegowany do Wydziału Wojskowego Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku na stanowisko szefa Wydziału Morskiego. W 1932 roku towarzyszył marszałkowi Piłsudskiemu w czasie jego wypoczynku w Egipcie. Nie cieszył się sympatią przełożonych kontradmirałów: Świrskiego i Unruga[16]. Z dniem 30 czerwca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[17].

W latach 1934–1936 był komisarzem rządu do spraw rybołówstwa morskiego, a następnie od 1 sierpnia 1936 do 8 czerwca 1937 roku dyrektorem Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni. Następnie, do wybuchu II wojny światowej, pełnił funkcję dyrektora Towarzystwa Połowów Dalekomorskich „Pomorze”, był także członkiem Rady Głównej Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był autorem pozycji z zakresu teorii wojny morskiej: Armia morska jako gwarantka bezpieczeństwa Polski (Gdańsk 1930) oraz Admirał von Tirpitz, jego myśli i czyny związane ze sprawami morskiej siły zbrojnej (Toruń 1933). Publikował też w prasie fachowej i czasopismach, w których to artykułach o tematyce zastosowania polskiej floty wojennej w razie wybuchu konfliktu zbrojnego przedstawiał niejednokrotnie opozycyjny do obowiązującego we flocie punktu widzenia.

Tydzień przed wybuchem wojny w ramach mobilizacji, decyzją kontradmirała Świrskiego trafił nie do marynarki, lecz do wywiadu (II Oddział Sztabu Głównego w Warszawie). 5 września 1939 roku został wysłany do Amsterdamu w charakterze wicekonsula. Jego zadaniem było zorganizowanie schronienia w portach francuskich dla przebywających w Holandii przeszło 20 polskich statków rybackich. W październiku 1939 przyjechał do Francji, gdzie zgłosił się bezpośrednio do Świrskiego, jednak nie został przyjęty do floty przez oficjalnie nominowanego 11 października dowódcy Kierownictwa Marynarki Wojennej. Świrski odmówił mu prawa do posiadanego od kilkunastu lat stopnia komandora podporucznika, tytułując go... majorem piechoty[16]. Decyzją generała Władysława Sikorskiego, został umieszczony wraz z grupą oficerów bez przydziału w obozie Sable d'Or a później w paryskich koszarach Bessières. Tam uzyskawszy pozytywne zaświadczenia o dotychczasowym przebiegu służby od komandorów: Tadeusza Morgensterna-Podjazda i Witolda Zajączkowskiego, a także gen. Stanisława Burhardta-Bukackiego, złożył do Naczelnego Wodza zażalenie na decyzję Świrskiego odmawiającą uznania jego stopnia i przyjęcia do marynarki. Po piśmie tym został przeniesiony poza Paryż i pozostawał bezczynnym do czerwca 1940[16].

21 czerwca 1940 na pokładzie HMS „Broke”(inne języki) przybył z Brestu na własną rękę do Anglii, gdzie ponawiał starania o przyjęcie do floty. W desperacji próbował wstąpić do Royal Navy. Admirał Świrski konsekwentnie blokował możliwości przyjęcia do floty i zabraniał „majorowi” Kosianowskiemu używania stopnia komandorskiego i odmawiał mu prawa do noszenia granatowego munduru. Kosianowski widząc bezskuteczność swych starań w dowództwie marynarki i naczelnym dowództwie armii, postanowił wstąpić w szeregi Wolnych Francuzów[16].

17 października 1941 jego podanie o oddanie do dyspozycji marynarki wojennej Wolnych Francuzów zostało pozytywnie zaopiniowane przez szefa KMW Świrskiego i francuskiego wiceadmirała Emila Museliera. Polski admirał wyraził zgodę pod warunkiem, że komandor Kosianowski nie będzie miał prawa ubiegać się o przydział do polskiej marynarki. Z dniem 15 grudnia 1941 roku został przeniesiony w stan nieczynny na okres dwóch lat „celem objęcia obowiązków w marynarce wojennej Wolnej Francji”. Do tego czasu przebywał w Stacji Zbornej Oficerów Rothesay nazywanej „Wyspą Wężów”[18].

Został przeniesiony do Bejrutu, gdzie pracował w sztabie dowódcy francuskich sił morskich Lewantu, działał też w sztabie sił brytyjskich na Morzu Śródziemnym. Od kwietnia 1942 do listopada 1943 roku był dowódcą operującego we wschodniej części Morza Śródziemnego jachtu-pułapki (Q-Ship) „Notre Dame d'Etel” (ex Aesios II), pod banderą Wolnej Francji i z międzynarodową załogą składającą się z Francuzów, Marokańczyków i Libańczyków, a także Chilijczyków i Boliwijczyków. Występował wówczas jako capitaine de corvette Lorenz, przyjmując następnie fikcyjne nazwisko jako przydomek. Jednostka o wyporności 150 ton była uzbrojona w 1 działo 76 mm, 2 działka 40 mm, 2 działka 20 mm oraz w karabiny maszynowe Hotchkiss. Okręt brał udział w licznych patrolach przeciw okrętom podwodnym, osłaniał konwoje, wyróżniając się brawurą i pomysłowością w działaniu, co ma odzwierciedlenie w odznaczeniach nadanych dowódcy przez Francuzów. W czasie służby stoczył walkę z nieprzyjacielskimi samolotami i prawdopodobnie uszkodził 2 U-Booty[19].

Na pokładzie okrętu doszło do spotkania z gen. de Gaulle'em, który wyraził podziw i szacunek dla załogi, pojawiła się tam też propagatorka ruchu gaullistowskiego, Josephine Baker. 27 czerwca 1943 komandor Kosianowski spotkał się w Bejrucie z gen. Sikorskim, który przyjął zaproszenie na pokład okrętu. Wizytę zniweczył nagły rozkaz natychmiastowego wyjścia w morze dla eskorty konwoju idącego z Cypru i okazja ugoszczenia generała bezpowrotnie przepadła – Naczelny Dowódca kilka dni później zginął w Gibraltarze.

Skuteczność statku-pułapki, w niekonwencjonalny sposób dowodzonej przez Kosianowskiego przekonała do jego osoby Kierownictwo Marynarki Wojennej i od początku 1944 roku został on przywrócony do służby w Polskiej Marynarce Wojennej, jednak nie w służbie na morzu, lecz w administracji. Był kierownikiem Referatu Planowania nr 2, a następnie Referatu Informacji Zewnętrznej w Kierownictwie Marynarki Wojennej. Na komandora porucznika został awansowany ze starszeństwem z 3 maja 1945 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów Marynarki Wojennej, korpus osobowy oficerów służb marynarki, grupa administracji[20][16].

Po zwolnieniu do cywila pozostał w Wielkiej Brytanii, działał w Stowarzyszeniu Marynarki Wojennej, w 1945–1946 był redaktorem czasopisma „Polska na Morzach”, publikowano jego artykuły w tygodniku „Polska Walcząca – Żołnierz Polski na Obczyźnie” i innych pismach londyńskich. W 1947 roku w Rzymie ukazał się album jego autorstwa Polska Marynarka Wojenna od pierwszej do ostatniej salwy w drugiej wojnie światowej.

Zmarł 30 lipca 1966 roku w Londynie i został pochowany na cmentarzu North Sheen.

W 1925 ożenił się z Antoniną Marią z Mizgalskich[7], z którą miał syna Andrzeja (1926–1944)[21] i córkę Barbarę Józefę (ur. 1930), po mężu Brener[22].

Ordery i odznaczenia

30 października 1933 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia[2][27].

Przypisy

  1. Łoza 1938 ↓, s. 365, tu urodzony 21 lipca 1895.
  2. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-01]., tu podano, że urodził się w Warszawie.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 532, tu podano, że urodził się 20 lipca 1894.
  4. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-01].
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 15 stycznia 1921, s. 83, tu podano, że urodził się 9 lipca 1894.
  6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 415, tu również 9 lipca 1894.
  7. a b c d e f g Łoza 1938 ↓, s. 366.
  8. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 16 z 13 lutego 1919, poz. 549.
  9. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 18 z 18 lutego 1919, poz. 594.
  10. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-01].
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 20 marca 1920, s. 221.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 15 stycznia 1921, s. 83.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921, s. 839.
  14. Spis oficerów 1921 ↓, s. 532.
  15. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 415.
  16. a b c d e Borowiak 2008 ↓, s. 332–340.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 147.
  18. Komenda Stacji Zbornej Oficerów Rothesay. Rozkazy dzienne 1940–1941, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.8, s. 158.
  19. Michał Lipka: Tajna służba polskich okrętów. [dostęp 2015-01-02].
  20. Sawicki 2011 ↓, s. 640.
  21. Andrzej Kosianowski. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2023-12-01].
  22. Barbara Józefa Kosianowska. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2023-12-01].
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 marca 1922, s. 226.
  24. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 394.
  25. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-01].
  26. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  27. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-01].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Ritual the SeriesGenre Antologi Horor Misteri PembuatTrueIDSkenarioErwanto AlphadullahSutradaraAzhar Kinoi LubisPengarah kreatifRaakhee PunjabiPemeran Putri Ayudya Imelda Therinne Yasamin Jasem Jessica Merriel Shareefa Daanish Annette Edoarda Yati Surachman Dea Panendra Mutia Datau Ciccio Manassero Joshua Suherman Bryan Andrew Aghniny Haque Omar Daniel Rowiena Umboh Rania Putrisari Dian Sidik Egi Fedly Nizar Umar Sahira Anjani Tina Ross Penata musikStevesmith Music ProductionNegara asal...

 

Shape with six sides For the crystal system, see Hexagonal crystal family. For other uses, see Hexagon (disambiguation). Hexagonal redirects here. For the FIFA World Cup qualifying tournament in North America, see Hexagonal (CONCACAF). Regular hexagonA regular hexagonTypeRegular polygonEdges and vertices6Schläfli symbol{6}, t{3}Coxeter–Dynkin diagramsSymmetry groupDihedral (D6), order 2×6Internal angle (degrees)120°PropertiesConvex, cyclic, equilateral, isogonal, isotoxalDual polygonSelf...

 

Untuk sebuah alat navigasi yang menunjukkan arah mata angin, lihat Kompas. Untuk kegunaan lain, lihat Kompas (disambiguasi). KompasAmanat Hati Nurani RakyatAtas : Logo harian Kompas sejak tanggal 28 Juni 2000, warna biru pada logo digunakan sejak tanggal 28 Juni 2005Bawah : Halaman depan Kompas edisi 5 Agustus 2010 yang memuat pengumuman penghargaan Kompas dari WAN-IFRA.TipeSurat kabar harian nasionalFormatLembar lebarPemilikYayasan Bentara Rakyat (1964-1990-an)Kompas Gramedia (1990...

Building in Ontario, CanadaLillian Massey BuildingFormer namesDepartment of Household ScienceGeneral informationLocation153 Bloor St. West, Toronto, Ontario, CanadaCompleted1913Design and constructionArchitect(s)George M. Miller The Lillian Massey Building is a Neoclassical building located in Downtown Toronto, at the southeast corner of Queen's Park and Bloor Street along the Mink Mile and across from the Royal Ontario Museum. It was designed by architect George Martell Miller (1855–1933) ...

 

Here comes the sun kan verwijzen naar: Here comes the sun (Chris Kabel) - kunstwerk in Amsterdam Here Comes the Sun - nummer van The Beatles Bekijk alle artikelen waarvan de titel begint met Here comes the sun of met Here comes the sun in de titel. Dit is een doorverwijspagina, bedoeld om de verschillen in betekenis of gebruik van Here comes the sun inzichtelijk te maken. Op deze pagina staat een uitleg van de verschillende betekenissen van Here comes the sun en verwi...

 

Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada.Este aviso fue puesto el 15 de diciembre de 2016. Jóvenes pioneros vietnamitas en los Juegos del Sudeste Asiático, año 2003. Emblema de la Organización de Pioneros de la URSS (la leyenda dice ¡Siempre preparados!). Enseña de la Organización de Pioneros Ernst Thälmann de la RDA. Siempre preparados en un sello semipostal de la RDA. Estampilla conmemorativa de la Unión Soviética. El Movimiento d...

Artikel atau sebagian dari artikel ini mungkin diterjemahkan dari braising di en.wikipedia.org. Isinya masih belum akurat, karena bagian yang diterjemahkan masih perlu diperhalus dan disempurnakan. Jika Anda menguasai bahasa aslinya, harap pertimbangkan untuk menelusuri referensinya dan menyempurnakan terjemahan ini. Anda juga dapat ikut bergotong royong pada ProyekWiki Perbaikan Terjemahan. (Pesan ini dapat dihapus jika terjemahan dirasa sudah cukup tepat. Lihat pula: panduan penerjemahan ar...

 

Kasimir MalevitchBiographieNaissance 23 février 1879Kiev, Russie impérialeDécès 15 mai 1935 (à 56 ans)Leningrad, URSSNom dans la langue maternelle Kazimierz MalewiczNom de naissance Kasimir Severinovitch MalevitchNationalité Polonais, ukrainien, soviétiqueActivité Peintre, sculpteur et théoricienConjoints Kazimiera Sgleitz (d)Sofia Rafalovich (d)Autres informationsA travaillé pour École artistique de VitebskMembre de SupremusMouvement SuprématismeGenres artistiques Scénograp...

 

Negara menurut persentasi umat Katolik, sekitar tahun 2010. Negara menurut jumlah umat Katolik pada tahun 2010.[1]   Lebih dari 100 juta   Lebih dari 50 juta   Lebih dari 20 juta   Lebih dari 10 juta   Lebih dari 5 juta   Lebih dari 1 juta Bagian dari seriGereja Katolik menurut negara Afrika Afrika Selatan Afrika Tengah Aljazair Angola Benin Botswana Burkina Faso Burundi Chad Eritrea Eswatini Etiopia Gabon Gambia Ghana Guinea...

Lubuk BasungNagariPemandangan jalan di Lubuk BasungNegara IndonesiaProvinsiSumatera BaratKabupatenAgamKecamatanLubuk BasungKodepos26452Kode Kemendagri13.06.02.2001 Luas- km²Jumlah penduduk- jiwa Lubuk Basung merupakan salah satu nagari dan sekaligus menjadi nama kecamatan yaitu kecamatan Lubuk Basung di Kabupaten Agam, Provinsi Sumatera Barat, Indonesia.Lubuk Basung juga merupakan Ibu Kota Kabupaten agam.Lubuk Basung juga adalah wilayah strategis, yaitu di lewati jalan lintas pariaman-m...

 

Uber Cup 2014 Généralités Sport Badminton Organisateur(s) BWF Édition 25e Lieu(x) New Delhi Date du 18 mai 2014au 25 mai 2014 Nations 16 Épreuves 1 Site(s) Siri Fort Sports Complex (en) Palmarès Tenant du titre Chine Vainqueur Chine (13e titre) Finaliste Japon Navigation Wuhan 2012 Kunshan 2016 modifier Article principal : Uber Cup. La 25e édition du championnat du monde de badminton par équipes féminines, appelé également Uber Cup, a lieu du 18 au 25 mai 2014 ...

 

This biography of a living person does not include any references or sources. Please help by adding reliable sources. Contentious material about living people that is unsourced or poorly sourced must be removed immediately.Find sources: Jan Delay – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (February 2021) (Learn how and when to remove this template message) German rapper and singer Jan DelayDelay performing in 2013Background informationBirth nameJan ...

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (أكتوبر 2020) الحب أبرد من الموت (بالألمانية: Liebe ist kälter als der Tod)‏  ملصق الفيلم الصنف فيلم دراما،  وفلم فني،  وفيلم كوميدي  الموضوع دعارة  تاريخ الصدور 1969  مد...

 

2015 Bengali film by Rajiv Kumar Biswas Amanush 2Film posterDirected byRajiv Kumar BiswasBased onTamil film Naanby Jeeva SankarProduced byMahendra SoniSrikant MohtaStarringSoham ChakrabortyPayel SarkarRajesh SharmaSurajit SenMusic byArindam ChatterjeeProductioncompanyShree Venkatesh FilmsRelease date 14 April 2015 (2015-04-14)[1] Running time145 minutesCountryIndiaLanguageBengali Amanush 2 (English: The Inhuman 2) is a 2015 Bengali thriller film directed by Rajib Kumar ...

 

Putri untuk PangeranGenre Drama Roman Remaja Fantasi Komedi PembuatMNC PicturesSkenarioAviv ElhamSutradaraRudi AryantoPemeran Ranty Maria Verrel Bramasta Fero Walandouw Rowiena Umboh Evan Marvino Harini Sondakh Ikhsan Saleh Shirley Margaretha Reza Pahlevi Odink Siregar Penggubah lagu temaPotret, Andmesh Kamaleng & Ari LassoLagu pembuka Bagaikan Langit — Potret (Eps. 1—450) Tiba-Tiba — Andmesh Kamaleng (Eps. 451—659) Malaikat Itu Nyata — Ari Lasso (Eps. 660—687) Lagu penutup Ba...

Chinese surname For the similarly romanized Chinese surname 千, see Qiān (surname). 錢 redirects here. For Korean won, see Korean won. King Qian Temple, a shrine to the kings of Wuyue in Hangzhou, China. Such shrines were historically commonly found throughout the former territory of Wuyue. Qian (simplified Chinese: 钱; traditional Chinese: 錢; pinyin: Qián; Wade–Giles: Ch'ien²; Shanghainese: [ʑ̊i]), also spelt Chin, Chien, Tsien, or Zee in Wu Chinese, is a ...

 

Type of arthritis in which there is long-term inflammation of the joints of the spine Medical conditionAnkylosing spondylitisOther namesBekhterev's disease, Bechterew's disease, morbus Bechterew, Bekhterev–Strümpell–Marie disease, Marie's disease, Marie–Strümpell arthritis, Pierre–Marie's disease[1]A 6th-century skeleton showing fused vertebrae, a sign of severe ankylosing spondylitisSpecialtyRheumatologySymptomsBack pain, joint stiffness[2]ComplicationsEye inflammat...

 

Species of bird Copper sunbird female male Conservation status Least Concern (IUCN 3.1)[1] Scientific classification Domain: Eukaryota Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Aves Order: Passeriformes Family: Nectariniidae Genus: Cinnyris Species: C. cupreus Binomial name Cinnyris cupreus(Shaw, 1812) Synonyms Nectarinia cuprea The copper sunbird (Cinnyris cupreus) is a species of passerine bird in the family Nectariniidae. It is native to tropical Africa, its range extendi...

Pakistani Muslim scholar Grand MuftiRashid Ahmed Ludhianviمفتی رشید احمد لدھیانویRector of Jamia Tur RasheedIn office1977–2002Preceded byPosition establishedSucceeded byMufti Abdul Raheem PersonalBorn(1922-09-26)26 September 1922Ludhiana, Punjab, British IndiaDied19 February 2002(2002-02-19) (aged 79)Karachi, Sindh, PakistanReligionIslamNationalityBritish Indian (1922-1947)Pakistani (1947-2002)DenominationSunniJurisprudenceHanafiMovementDeobandiPolitical partyJamiat...

 

1975 Indian filmSooryavamshamDirected byA. B. RajWritten byDasS. L. Puram Sadanandan (dialogues)Screenplay byS. L. Puram SadanandanProduced byDasJoyStarringPrem NazirJayabharathiAdoor BhasiJose PrakashCinematographyT. N. Krishnankutty NairMusic byM. K. ArjunanProductioncompanyPriyadarsini MoviesDistributed byPriyadarsini MoviesRelease date 5 September 1975 (1975-09-05) CountryIndiaLanguageMalayalam Sooryavamsham is a 1975 Indian Malayalam film, directed by A. B. Raj and produce...

 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!