Żołnierze i funkcjonariusze SS oznaczenia stopni, oprócz naramienników, od 1929 nosili także na czarnych patkach kołnierzowych. Od stopnia Standartenführera insygnia stopnia noszono na obu patkach, stopnie do Obersturmbannführera wyłącznie na lewej. Na prawej patce znajdowały się oznaczenia związane z daną służbą[1]:
Obcokrajowcy służący w Waffen SS posiadali dokładnie te same oznaczenia stopni, co rodowici Niemcy. Różnica występowała natomiast przy tytułowaniu poszczególnych żołnierzy. Polegała ona na tym, iż Niemcy przed nazwą stopnia posiadali przedrostek „SS” (np. SS-Rottenführer), natomiast ochotnicy innych narodowości posiadali przedrostek „Waffen SS” (np. Waffen SS-Rottenführer)[potrzebny przypis].
↑Stopnia tego nie da się jednoznacznie określić jako w pełni oficerskiego lub w pełni generalskiego z powodu dosyć skomplikowanych prerogatyw dowódczych, zbliżonych do brytyjskiego brygadiera. W przypadku oficerów liniowych, którzy posiadali także stopnie Wehrmachtu, poza nielicznymi wypadkami przyznawano im stopień pułkownika. Przez niektórych badaczy jest on jednak uznawany za najniższy stopień generalski, zwłaszcza że wzór munduru i oznaczeń był właściwy generałom.
↑Do 15 X 1934 roku stopień ten funkcjonował pod nazwą SS-Sturmführer.
↑Kapral w armii niemieckiej (Gefreiter) nie miał statusu podoficera.
↑Kandydaci na podoficerów przechodzili szkolenia na szczeblu kompanii.
↑Kandydaci chcący walczyć w Waffen-SS, nie wiążący jednak przyszłości z karierą wojskową.
↑Podobnie, jak w Wehrmachcie, tak i w SS istniał specjalistyczny korpus funkcjonariuszy posiadających wiedzę wyłącznie specjalistyczną, bez przeszkolenia wojskowego wymaganego dla oficera.
Przypisy
↑patki kołnierzowe SS [online], www.info-pc.home.pl [dostęp 2019-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-25].