Pojęcie transmężczyzna jest używane jako skrót od słów „mężczyzna transseksualny” i „mężczyzna transpłciowy”[9]. Jest to powszechnie określane jako typ kobieta/mężczyzna (K/M)[10] lub ang.female-to-male (FtM lub F2M)[11]. Transpłciowy mężczyzna to szeroki termin, który może obejmować każdego, komu przypisano płeć żeńską przy porodzie (ang.assigned female at birth, AFAB), ale kto identyfikuje się jako mężczyzna[12]. Z tego powodu termin ten może być nieprecyzyjny i nie zawsze opisuje poszczególne tożsamości i doświadczenia[13]. Transmęski jest ogólnym, szerszym określeniem dla osób, które były AFAB, ale identyfikują się jako osoby bliższe męskiej stronie spektrum płci[14][15][16].
Transmężczyźni mogą szukać interwencji medycznych, takich jak hormony i operacje, aby ich ciała były jak najbardziej zgodne z ich płcią. Jednak wielu mężczyzn transpłciowych i transseksualnych nie może lub nie chce poddać się operacji, lub hormonalnej terapii zastępczej. Metaanaliza z 2009 r. daje przesłanki na rzecz tezy, że tranzycja poprawia rokowania i jakość życia osób transseksualnych, z zastrzeżeniem niskiej jakości dostępnych badań[17]. Według siódmego wydania standardów WPATH (2011), do chirurgicznego dostosowania płci kwalifikują się osoby pełnoletnie, z diagnozą dysforii i dwiema dodatkowymi opiniami profesjonalistów opieki zdrowia psychicznego, po 12 miesiącach terapii hormonalnej oraz życia w roli płciowej zgodnej z doświadczaną tożsamością[18].
Wielu z tych mężczyzn, którzy nie przeszli mastektomii, decyduje się na spłaszczanie piersi. Istnieje kilka różnych metod spłaszczania, w tym zastosowanie biustonoszy sportowych lub specjalnie wykonanego spłaszczaka (ang.binder). Taśmy lub bandaże, choć często przedstawiane w kulturze popularnej, nie powinny być nigdy używane do spłaszczania, ponieważ zaciskają się w trakcie zużycia i ściskają klatkę piersiową, co może prowadzić do urazów[19].
Demografia
Dotychczasowe badania nie pozwalają na dokładne określenie, jak często występuje taka niezgodność tożsamości; literatura podawała takie szacunki, jak 12,3 na 100 tys. osób, oraz niższe: 1 na 30 tys. – 200 tys.[18][20] Badania te opierały się na nielosowych próbach z populacji niewielkich regionów geograficznych, i różniły się kryteriami klasyfikacji uczestników, wymagając np. diagnozy medycznej. Według Conway, w Stanach Zjednoczonych stosunek liczby transmężczyzn do ogólnej populacji jest niejasny, ale szacunki mieszczą się w przedziale od 1:2000 do 1:100 000[21][22]. Opublikowana w 2015 analiza spisu ludności USA z 2010 r. sugeruje, że w rejestrze dokonano od jego powstania w 1936 około 58 000 zmian imion, które odpowiadały zmianie płci kobiecej na męską (i 135 367 zmian imion pomiędzy płciami w ogóle), chociaż tylko 7500 z tych osób zmieniło również płeć metrykalną[23].
Sytuacja społeczna
Transmężczyźni mogą być ofiarami przestępstw seksualnych, włączając w to przypadki gwałtu, czasami z zamiarem zmiany ekspresji płciowej i/lub seksualności transmężczyzn; jest to tzw. gwałt korekcyjny. W artykule opublikowanym w Bangkok Post w 2016 r. jeden z badaczy stwierdził:
„W przeciwieństwie do Republiki Południowej Afryki, gdzie gwałt na tle homofobicznym jest zjawiskiem powszechnym, przy tendencjach wzrostowych, jako że wielu mężczyzn nadal chce przemocą zmusić transseksualistów do porzucenia swojej tożsamości płciowej, w Tajlandii nie ma oficjalnych sondaży ani badań na ten temat. [....] Ostatnio pojawiło się kilka klipów wideo pokazujących gwałt na osobach transpłciowych”.
Ponadto, artykuł opowiadał o dwóch przypadkach gwałtu na transmężczyznach w Tajlandii oraz o twierdzeniu, że „wydaje się, że całkiem sporo osób [w Tajlandii] twierdzi, że słyszało lub wiedziało o takich przypadkach w swoich społecznościach”[24].
↑MateuszM.KrólMateuszM., (Nie)widzialność osób transpłciowych w Polsce, „Chorzowskie Studia Polityczne” (nr 14 Gender w naukach społecznych – poszukiwania), 2017, s. 163–180, ISSN2080-752X [dostęp 2019-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-18], Cytat: „transmężczyzna – osoba transpłciowa, oznaczona po urodzeniu jako kobieta, którą charakteryzuje męska tożsamość płciowa. Transmężczyźni często (choć nie zawsze) podejmują kroki w kierunku skorygowania swojego ciała lub uzgodnienia płci prawnej w kierunku męskim (K/M, FTM)”(pol.).
↑AnnaA.KłonkowskaAnnaA., (Trans)mężczyźni (trans)kobiety i seksualność. O społecznym konstruowaniu seksualności w odniesieniu do osób transpłciowych, [w:] WiktorW.Dynarski, Anna M.A.M.Kłonkowska, Poza schematem: społeczny konstrukt płci i seksualności, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2016, ISBN 978-83-7865-446-9, OCLC979251053 [dostęp 2019-06-11]. Brak numerów stron w książce
↑KatarzynaK.ZawadzkaKatarzynaK., Płeć jako temat polityki na przykładzie regulacji prawnych dotyczących tożsamości płci, „Chorzowskie Studia Polityczne” (nr 14 Gender w naukach społecznych – poszukiwania), 2017, s. 147–162, ISSN2080-752X [dostęp 2019-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-18], Cytat: „Przyjmuje się wyróżnianie wśród osób transseksualnych: transmężczyzn oraz transkobiety. Transmężczyźni określani są tak zwanym typem K/M, co oznacza osoby posiadające płeć biologiczną kobiety, a mające poczucie męskiej tożsamości psychicznej.”(pol.).
↑EmilyE.BariolaEmilyE. i inni, Demographic and Psychosocial Factors Associated With Psychological Distress and Resilience Among Transgender Individuals, „American Journal of Public Health”, 105 (10), 2015, s. 2108–2116, DOI: 10.2105/AJPH.2015.302763, ISSN1541-0048, PMID: 26270284, PMCID: PMC4566567 [dostęp 2019-06-08].
↑William B.W.B.SwannWilliam B.W.B. i inni, Fusion with the Cross-Gender Group Predicts Genital Sex Reassignment Surgery, „Archives of Sexual Behavior”, 44 (5), 2015, s. 1313–1318, DOI: 10.1007/s10508-014-0470-4, ISSN1573-2800, PMID: 25666854 [dostęp 2019-06-08].
↑RebeccaR.CarabezRebeccaR. i inni, Does your organization use gender inclusive forms? Nurses’ confusion about trans* terminology, „Journal of Clinical Nursing”, 24 (21–22), 2015, s. 3306–3317, DOI: 10.1111/jocn.12942, ISSN1365-2702, PMID: 26263919 [dostęp 2019-06-09].
↑TrevorT.MacDonaldTrevorT. i inni, Transmasculine individuals’ experiences with lactation, chestfeeding, and gender identity: a qualitative study, „BMC Pregnancy and Childbirth”, 16 (1), 2016, s. 106, DOI: 10.1186/s12884-016-0907-y, ISSN1471-2393 [dostęp 2019-06-09].
↑AshleyA.MardellAshleyA., The ABC’s of LGBT+, Coral Gables, Florida: Mango, 24 listopada 2016, s. 98, ISBN 978-1-63353-409-4, OCLC962263268 [dostęp 2019-06-09].
↑Mohammad HassanM.H.MuradMohammad HassanM.H. i inni, Hormonal therapy and sex reassignment: a systematic review and meta-analysis of quality of life and psychosocial outcomes, „Clinical Endocrinology”, 72 (2), 2010, s. 214–231, DOI: 10.1111/j.1365-2265.2009.03625.x [dostęp 2019-06-09](ang.).
↑Maria CristinaM.C.MeriggiolaMaria CristinaM.C., GiuliaG.GavaGiuliaG., Endocrine care of transpeople part I. A review of cross-sex hormonal treatments, outcomes and adverse effects in transmen, „Clinical Endocrinology”, 83 (5), 2015, s. 597–606, DOI: 10.1111/cen.12753, ISSN1365-2265, PMID: 25692791 [dostęp 2019-06-09].
↑AntonioA.Becerra-FernándezAntonioA. i inni, Prevalence, Incidence, and Sex Ratio of Transsexualism in the Autonomous Region of Madrid (Spain) According to Healthcare Demand, „Archives of Sexual Behavior”, 46 (5), 2017, s. 1307–1312, DOI: 10.1007/s10508-017-0955-z, ISSN1573-2800, PMID: 28224311 [dostęp 2019-06-09].
↑Bangkok Post Public CompanyB.P.P.C.LimitedBangkok Post Public CompanyB.P.P.C., Trans community still faces violence [online], bangkokpost.com, 17 maja 2016 [dostęp 2019-06-09].
