|
| Pełne imię i nazwisko
|
Theo James Walcott
|
| Data i miejsce urodzenia
|
16 marca 1989
Londyn
|
| Wzrost
|
176 cm[1]
|
| Pozycja
|
pomocnik
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
|
|
- ↑ Aktualne na: 14 sierpnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
|
Theo James Walcott (ur. 16 marca 1989 w Londynie) – angielski piłkarz który występował na pozycji pomocnika. Wielokrotny reprezentant reprezentacji Anglii. Przez 12 lat występował w angielskim klubie Arsenal.
Kariera klubowa
Początki kariery
Theo Walcott dorastał w małej wiosce Compton niedaleko Newbury. Kiedy przebywał u szkolnego przyjaciela Adama Walkersa, zaoferował mu on grę w jego własnym zespole Steventon. Następnie wstąpił do lokalnej drużyny AFC Newbury. Swój pierwszy bardzo ważny mecz rozegrał w 2000 roku w rozgrywkach Peter Houseman League Cup. AFC Newbury do lat 11 pokonało 4-2 Albion Grange. W jednym sezonie w Newbury Walcott zdobył ponad 100 goli. Dalszą karierę rozwijał w Swindon Town, a następnie w Southampton.
Southampton
W sezonie 2004/05 grając w Southampton, wystąpił w finałowym spotkaniu FA Youth Cup przeciwko Ipswich Town. Mając 15 lat i 175 dni był najmłodszym graczem występującym w rezerwach Southampton, grając w spotkaniu przeciwko Watford we wrześniu 2004 roku. Sezon 2005/06 także może zaliczyć do udanych. Stał się najmłodszym graczem występującym w pierwszym składzie Southampton.
Zadebiutował mając 16 lat i 143 dni w spotkaniu przeciwko Wolves w Championship League Football. Już 18 października 2005 rozegrał pełne 90 minut w spotkaniu przeciwko Leeds United i zdobył swoją pierwszą bramkę. Cztery dni później zagrał po raz pierwszy całe spotkanie na własnym boisku przeciwko Stoke City, powtórnie trafiając do siatki rywala.
Arsenal
Jego wyczyny wkrótce zauważyły brytyjskie media, które widziały w nim jednego z najbardziej obiecujących młodych talentów angielskiej piłki. Niedługo potem pojawiły się spekulacje na temat jego dalszej kariery. Łączony był z najlepszymi klubami angielskiej Premiership takimi jak Arsenal, Chelsea, Liverpool, Manchester United i Tottenham. Zainteresowane nim były także zagraniczne potęgi Real Madryt, Juventus F.C., A.C. Milan i FC Barcelona.
Ostatecznie Walcott podpisał kontrakt z Arsenalem 20 stycznia 2006 roku opiewający na 5 milionów funtów[2] z możliwością wzrostu do 12 milionów funtów, gdy będzie się dobrze spisywał na tle klubu i rozgrywek narodowych. Był to najdroższy kontrakt 16-latka w historii brytyjskiej piłki nożnej. Walcott zadebiutował w zespole rezerw Arsenalu 7 lutego 2006 przeciwko Portsmouth. Mimo tego, że zdobył bramkę młodzi Kanonierzy przegrali 3-2. Po tym spotkaniu Theo znalazł się wśród 18 piłkarzy wybranych na mecz przeciwko Realowi Madryt w rozgrywkach Ligi Mistrzów, które rozegrane zostało 21 lutego na stadionie Bernabeu. W 17. urodziny, które obchodził 16 marca 2006, podpisał profesjonalny kontrakt z Arsenalem, który będzie trwał do lata 2008 z możliwością przedłużenia.
19 sierpnia 2006 zagrał pierwsze spotkanie w Premier League przeciwko Aston Villi. Na boisko wszedł w 73 minucie spotkania. W Lidze Mistrzów Theo zadebiutował w spotkaniu przeciwko Dinamo Zagrzeb, bijąc tym samym rekord Cesca Fàbregasa, stał się najmłodszym graczem Arsenalu biorącym udział w tych rozgrywkach. W tym spotkaniu zaliczył także swój pierwszy żółty kartonik po strzale na bramkę po odgwizdaniu spalonego przez sędziego, a także dwie asysty. Wyczyny Walcotta z Arsenalem i z zespołem Anglii, przyniosły mu wiele nominacji do nagród m.in. w BBC Young Sports Personality.
23 lutego 2008 roku strzelił swojego pierwszego gola w Premiership. Miało to miejsce podczas spotkania z Birmingham City, w 49. minucie. Na drugą bramkę Theo nie musiał długo czekać – strzelił ją 5 minut później, dając Arsenalowi prowadzenie 2:1. Ostatecznie Kanonierzy zremisowali to spotkanie 2:2.
W trakcie treningu przed listopadowym spotkaniem z reprezentacją Niemiec doznał kontuzji barku, która wykluczy go z gry na trzy miesiące[3].
W 2012 roku Anglik ustrzelił dwa hat tricki. 20 października w meczu IV rundy Capital One Cup Walcott strzelił trzy bramki w meczu z Reading. Wyczyn powtórzył 29 grudnia strzelając hat tricka w ligowym meczu z Newcastle.
18 stycznia 2013 roku Walcott przedłużył kontrakt z londyńskim klubem na 3,5 roku. Jego zarobki w Arsenalu, według umowy, mają oscylować przy kwocie 100 tys. tygodniowo. Anglik potwierdził swoją dobrą dyspozycję i trafność wyboru strzelając dwie bramki w dwóch następnych meczach ligowych z Chelsea i West Ham United.
17 stycznia 2018 roku Walcott przeszedł do Evertonu. Kwota odstępnego wyniosła 22 mln euro.
W sierpniu 2023 w wieku 34 lat zakończył karierę.[4]
Kariera reprezentacyjna
Walcott po raz pierwszy wystąpił w reprezentacji Anglii 25 maja 2006 roku przeciwko Białorusi. Na boisko wszedł w drugiej połowie spotkania. 30 maja 2006 roku zaliczył pełny występ przeciwko Węgrom na Old Trafford, mając 17 lat i 75 dni. Anglia wygrała mecz 3-1. Sven-Goran Eriksson 8 maja 2006 roku powołał Walcotta na Mistrzostwa Świata 2006. Piłkarz nie zagrał jednak na tym turnieju ani minuty. Eriksson stwierdził, że doświadczenie jakie Walcott zdobył trenując z drużyną narodową, pozwoli mu na dalsze sukcesy w przyszłości.
15 sierpnia 2006 roku Walcott stał się najmłodszym graczem, który zdobył bramkę w reprezentacji do lat 21. Dokonał tego w debiucie, podczas zremisowanego meczu z Mołdawią. W meczu kwalifikacyjnym do Mistrzostw Europy do lat 21 zdobył dwie bramki w spotkaniu przeciwko Niemcom.
10 września 2008 roku w wygranym 4:1 wyjazdowym meczu przeciwko Chorwacji Walcott zdobył 3 bramki. Mecz miał prestiżowe znaczenie ze względu na fakt wyeliminowania Anglików przez Chorwatów w eliminacjach Euro 2008.
Anglik został powołany do reprezentacji na turniej Euro 2012. W meczu ze Szwecją Walcott strzelił gola i zaliczył asystą do Welbecka.
Statystyki
- Stan na 13 maja 2019 r.
| Klub
|
Sezon
|
Liga
|
Puchary
|
Europa
|
Razem
|
| Występy
|
Gole
|
Asysty
|
Występy
|
Gole
|
Asysty
|
Występy
|
Gole
|
Asysty
|
Występy
|
Gole
|
Asysty
|
| Southampton F.C.
|
2005-06
|
21 |
4 |
0 |
2 |
1 |
1 |
- |
- |
- |
23 |
5 |
1
|
| Arsenal F.C.
|
2006-07
|
16 |
0 |
3 |
10 |
1 |
2 |
6 |
0 |
2 |
32 |
1 |
7
|
| 2007-08
|
25 |
4 |
2 |
5 |
1 |
0 |
9 |
2 |
3 |
39 |
7 |
5
|
| 2008-09
|
22 |
2 |
2 |
3 |
1 |
0 |
10 |
3 |
1 |
35 |
6 |
3
|
| 2009-10
|
23 |
3 |
2 |
1 |
0 |
0 |
6 |
1 |
0 |
30 |
4 |
2
|
| 2010-11
|
28 |
9 |
7 |
5 |
2 |
2 |
5 |
2 |
0 |
38 |
13 |
9
|
| 2011-12
|
35 |
8 |
8 |
3 |
1 |
0 |
8 |
2 |
2 |
46 |
11 |
9
|
| 2012-13
|
32 |
14 |
10 |
6 |
6 |
3 |
5 |
1 |
1 |
43 |
21 |
14
|
| 2013-14
|
13 |
5 |
5 |
1 |
0 |
0 |
4 |
1 |
2 |
18 |
6 |
7
|
| 2014-15
|
14 |
5 |
1 |
5 |
2 |
0 |
2 |
0 |
0 |
21 |
7 |
1
|
| 2015-16
|
28 |
5 |
3 |
8 |
2 |
3 |
6 |
2 |
1 |
42 |
9 |
7
|
| 2016-17
|
28 |
10 |
2 |
3 |
5 |
0 |
6 |
4 |
0 |
37 |
19 |
2
|
| 2017-18
|
6 |
0 |
0 |
4 |
1 |
0 |
5 |
3 |
0 |
15 |
4 |
0
|
| Everton F.C.
|
14 |
3 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
14 |
3 |
0
|
| 2018-19
|
37 |
5 |
2 |
3 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
40 |
6 |
2
|
| Razem
|
342 |
77 |
53 |
57 |
22 |
10 |
73 |
21 |
14 |
472 |
120 |
77
|
Sukcesy
Arsenal
Indywidualne
- Sportowa osobowość roku wg BBC: 2006
Życie prywatne
W czerwcu 2013 poślubił Melanie Slade[5]. W kwietniu 2014 urodził im się syn Finley[6].
W 2010 wydał serię opowiadań dla dzieci opartych na własnych przeżyciach[7].
Przypisy
Bibliografia
Składy reprezentacji Anglii
_(cropped).jpg)
