Pierwsza wzmianka o Teratynie pochodzi z 1429 r.[10] Był wówczas miastem, założonym na prawie magdeburskim. Rozwój umożliwiało mu położenie na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych Lublin-Włodzimierz oraz Chełm-Bełz. W 1462 r. król Kazimierz Jagiellończyk nadał miasto Jakubowi i Mikołajowi Koniecpolskim za ich zasługi podczas wojny trzynastoletniej z Zakonem Krzyżackim. Jan Koniecpolski (syn Mikołaja) – sędzia ziemski lubelski, właściciel (ok. 1651 roku) Teratyna, rozbudował tu swój dwór obronny.
Prawdopodobnie wskutek powstania pobliskich Uchań w 1484 r. oraz najazdów Tatarów w latach 1621–1624 r. Teratyn stracił prawa miejskie w 1629 r. Pozostałością po miejskiej przeszłości jest rynek w centrum wsi z odchodzącymi czterema ulicami z narożników. Od XVI wieku istniał tu murowany dwór, od 1845 r. karczma, a od 1880 r. murowana cerkiew, wzniesiona na miejscu starszej, drewnianej, z XVIII w.[11], przemieniona w 1947 r. na kościół rzymskokatolicki, w którym znajduje się słynący cudami obraz Matki Boskiej Zaturskiej, pochodzący z Zaturzec na Wołyniu. We wsi znajdują się ponadto cmentarze grzebalne: rzymskokatolicki (czynny, założony w 1948) i prawosławny (nieczynny, użytkowany do 1947)[11].
