Tadeusz Lityński

Tadeusz Lityński

Tadeusz Lityński (2012)
Adveniat Regnum Tuum Przyjdź Królestwo Twoje
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1962 Kożuchów
Biskup diecezjalny zielonogórsko-gorzowski
Okres sprawowania	od 2016
Biskup pomocniczy zielonogórsko-gorzowski
Okres sprawowania	2012–2015
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	5 czerwca 1988
Nominacja biskupia	28 kwietnia 2012
Sakra biskupia	16 czerwca 2012

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	16 czerwca 2012
Miejscowość	Gorzów Wielkopolski
Miejsce	katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Konsekrator	Celestino Migliore
Współkonsekratorzy	Andrzej Dzięga Stefan Regmunt
Współkonsekrowani biskupi Adrian Put 13 sierpnia 2022

Tadeusz Lityński (ur. 14 czerwca 1962 w Kożuchowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy zielonogórsko-gorzowski w latach 2012–2015, biskup diecezjalny zielonogórsko-gorzowski od 2016.

Życiorys

Urodził się 14 czerwca 1962 w Kożuchowie. Ukończył Technikum Elektroniczne w Zielonej Górze^[1]. W latach 1982–1988 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu^[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 5 czerwca 1988 w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim miejscowy biskup diecezjalny Józef Michalik^[1]. W 1991 ukończył studia magisterskie z zakresu teologii biblijnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a w 1999 studia magisterskie i licencjackie z prawa kanonicznego na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie^[2].

W latach 1988–1990 pracował jako wikariusz w parafii św. Bartłomieja w Ołoboku, a w latach 1990–1993 w parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Głogowie. Od 2000 był proboszczem parafii Najświętszej Trójcy w Ochli, a od 2006 parafii Chrystusa Króla w Gorzowie Wielkopolskim^[2]. W latach 1993–2000 zajmował stanowisko notariusza Sądu Kościelnego w Gorzowie Wielkopolskim^[2], następnie pracował tamże jako sędzia i obrońca węzła małżeńskiego^[3]. Pełnił funkcję duszpasterza energetyków^[1]. W 2011 objął urząd wikariusza biskupiego, a także wszedł w skład rady kapłańskiej i rady konsultorów^[2]. W 2009 został kanonikiem honorowym kapituły katedralnej w Gorzowie Wielkopolskim, a w 2012 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości^[2].

28 kwietnia 2012 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej ze stolicą tytularną Cemerinianus^[4][5]. Święcenia biskupie otrzymał 16 czerwca 2012 w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim. Udzielił mu ich arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, z towarzyszeniem Andrzeja Dzięgi, arcybiskupa metropolity szczecińsko-kamieńskiego, i Stefana Regmunta, biskupa diecezjalnego zielonogórsko-gorzowskiego^[6][7]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Adveniat Regnum Tuum” (Przyjdź Królestwo Twoje)^[8].

23 listopada 2015 papież Franciszek ustanowił go biskupem diecezjalnym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej^[9][10]. 5 stycznia 2016 kanonicznie objął diecezję i odbył ingres do katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim^[11].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski w 2015 został delegatem ds. duszpasterstwa pracowników leśnictwa, gospodarki wodnej i ochrony środowiska^[12], a w 2021 przewodniczącym Zespołu „Laudato si” przy Radzie ds. Społecznych^[13]. Wszedł ponadto w skład Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą^[14], Rady Prawnej, Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec^[8] i Zespołu Biskupów ds. Duszpasterskiej Troski o Radio Maryja^[13].

W 2022 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego zielonogórsko-gorzowskiego Adriana Puta (2022)^[15].

Przypisy

1. Ks. Lityński biskupem pomocniczym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. ekai.pl (arch.), 2012-04-28. [dostęp 2018-11-28].
2. Biskup pomocniczy dla diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. episkopat.pl (arch.), 2012-04-28. [dostęp 2013-10-26].
3. Gorzów Wlkp.: kapłańska i biskupia rocznica święceń bp. Lityńskiego. ekai.pl (arch.), 2013-06-21. [dostęp 2018-11-28].
4. Nomina dell’Ausiliare di Zielona Góra-Gorzów (Polonia). press.vatican.va, 2012-04-28. [dostęp 2013-10-26]. (wł.).
5. Komunikat Nuncjatury: Biskup pomocniczy w Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. episkopat.pl (arch.), 2012-04-28. [dostęp 2013-08-10].
6. Rozpoczęły się uroczystości sakry biskupiej ks. Tadeusza Lityńskiego. ekai.pl (arch.), 2012-06-16. [dostęp 2018-11-28].
7. Nowy biskup pomocniczy. ekai.pl (arch.), 2012-06-16. [dostęp 2018-11-28].
8. Tadeusz Lityński na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2018-11-28].
9. Rinuncia del Vescovo di Zielona Góra-Gorzów (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2015-11-23. [dostęp 2015-11-23]. (wł.).
10. Zielona Góra: Rezygnacja bp. Stefana Regmunta. Bp Tadeusz Lityński – biskupem zielonogórsko-gorzowskim. episkopat.pl (arch.), 2015-11-23. [dostęp 2016-10-09].
11. Ingres bp. Tadeusza Lityńskiego. ekai.pl (arch.), 2016-01-06. [dostęp 2018-11-28].
12. Ubóstwo, migranci, rodzina, reakcja na nadużycia – tematami 369. Zebrania Plenarnego KEP. ekai.pl (arch.), 2015-06-11. [dostęp 2018-11-28].
13. Wybory 390. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl, 2021-11-18. [dostęp 2022-09-11].
14. Bp Tadeusz Lityński – biskupem diecezjalnym w Zielonej Górze. episkopat.pl (arch.), 2015-11-23. [dostęp 2016-10-09].
15. Tadeusz Lityński. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-08-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Tadeusza Lityńskiego na stronie diecezji zielonogórsko-gorzowskiej [dostęp 2018-11-28]
• Tadeusz Lityński na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-09].
• Tadeusz Lityński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-04-28]  (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 306055347
• PLWABN: 9810600457205606