Urodziła się w Niemczech[2] jako córka Amerykanów, Mary Louise, byłej nauczycielki sztuki, i pułkownika Larry’ego Blakely’ego, zawodowego oficera United States Army[3][4]. Dorastała w bazach wojskowych w tak odległych miejscach jak Korea i Hawaje. Po ukończeniu University of Texas w El Paso, przeniosła się do Nowego Jorku i studiowała aktorstwo w Actors Studio u Warrena Robertsona, Lee Strasberga, Sanforda Meisnera w Neighborhood Playhouse, a później studiowała u Charlesa Conrada i Warnera Loughlina w Los Angeles. W 1967 rozpoczęła karierę zawodowej modelki w agencji Ford Models, a w 1970 wystąpiła w reklamie telewizyjnej Dippity-Do, żelu do stylizacji włosów. Była na okładkach „Vogue”, „Harper’s Bazaar” i „Cosmopolitan”[5].
Jako detektyw nowojorskiej policji pracująca pod przykrywką w celu zbadania szajki handlarzy narkotyków na Times Square w dramacie kryminalnym Raport dla komisarza (Report to the Commissioner, 1975) z Michaelem Moriarty została dostrzeżona przez Carol Burnett, która namówiła producenta telewizyjnego Harve’a Bennetta, by obsadził Susan Blakely w głównej roli Julie Prescott w miniserialu ABC Pogoda dla bogaczy (1976)[6] na podstawie powieści Irwina Shawa. Dzięki tej roli Blakely zyskała szerokie uznanie krytyków, zdobyła Złoty Glob i dwie nominacje do Emmy. Kandydowała do roli Lois Lane w filmie Richarda DonneraSuperman (1978), którą ostatecznie zagrała Margot Kidder[5]. Po sukcesach w latach 70. nastąpiło załamanie jej kariery. Kolejną nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w miniserialu lub filmie telewizyjnym otrzymała za rolę aktorki Frances Farmer w telewizyjnym dramacie biograficznym CBSCzy naprawdę nastanie poranek? (Will There Really Be a Morning?, 1983)[7]. Później grała głównie w produkcjach telewizyjnych.